Κύριε Πρόεδρε,

Επικαλείσθε και εσείς , όπως και οι άλλοι Διοικητές με τις επιστολές τους, μια σειρά από αλλαγές που έγιναν το τελευταίο χρονικό διάστημα. Το τελευταίο διάστημα υποστηρίζετε ότι έχουν αλλάξει οι συνθήκες και ότι δεν μπορείτε να προσέλθετε στις διαπραγματεύσεις. Δηλαδή αρνείστε το διάλογο. Όπως όλοι γνωρίζουμε, η διετής συλλογική σύμβαση εργασίας (ΟΤΟΕ-Τραπεζών) υπογράφηκε πριν από ενάμισυ χρόνο. Μέσα στο χρόνο που πέρασε δεν έγινε καμία αλλαγή. Οι αλλαγές έγιναν στο τέλος της δεκαετίας του 90 και το 2000-2001, όταν η χώρα μας έμπαινε στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Αυτό που έχουμε το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι ίσως η αλλαγή της πολιτικής βούλησης. Πως εσείς επιχειρηματολογείτε πάνω στις αλλαγές που έγιναν;

Και το 1992 υπήρξε άρνηση από την πλευρά συγκεκριμένων τραπεζών να δώσουν εξουσιοδοτήσεις για κλαδική διαπραγμάτευση. Τι το σύγχρονο σηματοδοτεί σήμερα η άρνησή σας να συνάψετε κλαδική συλλογική σύμβαση και η προσπάθειά σας να αντικαταστήσετε τις κλαδικές συμβάσεις με επιχειρησιακές, όταν όλοι γνωρίζουμε ότι και οι επιχειρησιακές συμβάσεις και οι κλαδικές συμβάσεις συνυπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια (στον κλάδο των Τραπεζών);

Δεύτερον, θεωρείτε ότι ο κλάδος που εκπροσωπείτε είναι πάνω από το Σύνταγμα και τους νόμους που προβλέπουν τη συλλογική διαπραγμάτευση;

Η συλλογική διαπραγμάτευση στο χώρο των Τραπεζών προβλέπεται από έναν πανίσχυρο νόμο, που αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, το Ν. 1976/90, ο οποίος ψηφίσθηκε επί Οικουμενικής Κυβέρνησης. Με βάση αυτόν η ΟΤΟΕ σας έστειλε την πρόσκληση που μας μοιράσατε, η οποία απευθύνεται σε όλες τις Τράπεζες και με βάση αυτόν έγιναν οι κλαδικές διαπραγματεύσεις όλα τα τελευταία χρόνια. Θέλω να μου απαντήσετε αν οι τράπεζες αυτή τη στιγμή θεωρούν ότι είναι πάνω από το Σύνταγμα, που προβλέπει το καθεστώς των συλλογικών διαπραγματεύσεων και πάνω από το συγκεκριμένο νόμο, με βάση τον οποίο και στο χώρο των τραπεζών, αλλά και σε άλλους ιδιωτικούς χώρους συνάπτονται οι συλλογικές συμβάσεις.

Τρίτον, θεωρείτε ότι η υποχρέωση για διαπραγμάτευση στον κλάδο σας αίρεται όταν οι επιχειρήσεις ιδιωτικοποιούνται, όταν επενδύουν εκτός Ελλάδος ή όταν συμμετέχουν σε αυτές ξένοι θεσμικοί επενδυτές ; Δηλαδή κατά ποια έννοια θεωρείτε ότι αποκτάτε με αυτόν τον τρόπο το δικαίωμα της ετεροδικίας και ασυλία απέναντι στις υποχρεώσεις όλων των άλλων εργοδοτών του ιδιωτικού τομέα στη χώρα μας;

Πέστε μας σε σχέση με αυτό, σε τι διαφοροποιείστε εσείς ως επιχειρήσεις από τους ευρωπαίους ομολόγους σας, από τους Γάλλους, από τους Βέλγους , από τους Δανούς και τους Σουηδούς; Ήδη, στο φυλλάδιο που μας μοιράσατε υπάρχουν 13 χώρες, που οι ενώσεις στο χώρο των τραπεζών είναι εργοδοτικές οργανώσεις. Εσείς επιμένετε ότι δεν είστε εργοδοτική οργάνωση, ενώ η Ελληνική Ένωση Τραπεζών συμμετέχει στην ΟΚΕ με βάση το Ν. 2232/94 ως εργοδοτική οργάνωση! Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά στο ζήτημα αυτό !

Τέλος, σε τι σας εμποδίζει η σύναψη κλαδικής συλλογικής σύμβαση εργασίας στο χειρισμό των επιχειρησιακών σας ιδιαιτεροτήτων; Εσείς ως Διοικητής συνάψατε φέτος επιχειρησιακή σύμβαση στο χώρο της Εθνικής Τράπεζας. Υπάρχει απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έχει αναγνωρίσει ότι η κλαδική συλλογική σύμβαση καθορίζει τα ελάχιστα κοινά πλαίσια ενός υγιούς ανταγωνισμού. Οι επιχειρησιακές συμβάσεις μπορούν αυτά τα ελάχιστα πλαίσια να τα συμπληρώνουν.

Σε τι σας εμποδίζει η κλαδική σύμβαση εργασίας, να έχετε τις όποιες ιδιαιτερότητες θέλετε σε επιχειρησιακό επίπεδο, με βάση των ανταγωνισμό κτλ;

Θεωρώ αδιανόητο από τη μια πλευρά οι τράπεζες να αναγνωρίζουν ως αντιπροσωπευτικά τα πρωτοβάθμια σωματεία και από την άλλη να μην αναγνωρίζουν ως αντιπροσωπευτική την ΟΤΟΕ, που τα έχει μέλη και την εκπροσωπούν σε δευτεροβάθμιο επίπεδο, για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Επίσης, θέλω να μας απαντήσετε στο ερώτημα, που τέθηκε από την κ. Παπανδρέου, σε σχέση με την διαφορά των επιτοκίων τουλάχιστον στα καταναλωτικά και στα στεγαστικά δάνεια. Εδώ είναι κραυγαλέα η διαφορά της τάξεως των 4,4 μονάδων. Σας ακούσαμε να μιλάτε για διαφορά της τάξης του 1,5 % στον πληθωρισμό. Ωστόσο ακόμη και αν αφαιρέσουμε και αυτή τη διαφορά, ως διαφορά του πληθωρισμού στην ευρωζώνη, το υπόλοιπο παραμένει υψηλό.

Η διαφορά αυτή δεν δικαιολογείται ούτε με την άποψη που προσπαθήσατε να περάσετε, για του δήθεν αυξημένους μισθούς των τραπεζοϋπαλλήλων. Έχω στοιχεία από τη EUROSTAT- τα οποία καταθέτω στο Προεδρείο – σύμφωνα με τα οποία οι μέσες μεικτές μηνιαίες αποδοχές των τραπεζοϋπαλλήλων στη χώρα μας ανέρχονται στο 53% του αντίστοιχου μέσου όρου σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μάλιστα, είναι οι χαμηλότερες της Ε.Ε-15, αν αυτές τις αποδοχές τις εκφράσουμε σε μονάδες αγοραστικής δύναμης, λαμβάνοντας υπόψη και το κόστος ζωής στις χώρες αυτές.

Ταυτόχρονα η παραγωγικότητα των εργαζομένων στις Τράπεζες είναι, στη χώρα μας, αντίστοιχη με την παραγωγικότητα των Γάλλων εργαζομένων. Άρα, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία ούτε από πλευράς πληθωρισμού ούτε από πλευράς αποδοχών ούτε από πλευράς παραγωγικότητας των εργαζομένων, για το μεγάλο άνοιγμα στα επιτόκια και των καταναλωτικών δανείων και μιας σειράς από άλλα δάνεια.