Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα προσεκτικά όλους όσοι μίλησαν. Ομολογώ πως μου έκανε εντύπωση η τοποθέτηση του Εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας, που ούτε λίγο ούτε πολύ μίλησε σαν προερχόταν από άλλο κόσμο. Λες και δεν ήταν η Νέα Δημοκρατία αυτή που κυβέρνησε στο αμέσως προηγούμενο διάστημα, επί πεντέμισι ολόκληρα χρόνια. Αποστασιοποιημένος και από τα προβλήματα και από τη ζοφερή πραγματικότητα που αυτή δημιούργησε στην ελληνική οικονομία και κοινωνία, ο Εισηγητής της Ν.Δ. έκανε λόγο για πτώση των ρυθμών χρηματοδότησης και μείωση της πιστωτικής επέκτασης, για συνθήκες έντονης ύφεσης, για προβλήματα που υπάρχουν στην αγορά κ.λπ.
Όμως, όλη αυτή η κατάσταση την οποία περιγράψατε, κύριε συνάδελφε, μήπως δεν ήταν, μήπως δεν είναι απόρροια των πολιτικών που ακολουθήσατε όλα τα προηγούμενα χρόνια, με αποτέλεσμα το δημοσιονομικό έλλειμμα να σκαρφαλώσει στα 36,5 δις ευρώ και να έχουμε μέσα σε 5,5 χρόνια αύξηση του δημόσιου χρέους κατά 150 δις;
Αυτή δεν ήταν η κατάσταση, που  τροφοδότησε την έλλειψη εμπιστοσύνης στη χώρα, που  στέρησε από το Δημόσιο και τις Τράπεζες τη δυνατότητα να βγουν να δανειστούν από τις αγορές -και ειδικά οι Τράπεζες από τη διατραπεζική αγορά-, όπως δανείζοντο μέχρι πρόσφατα; Οι Τράπεζες δανείζοντο από τη διατραπεζική 2 δις ευρώ την ημέρα και σήμερα δεν μπορούν να πάρουν ούτε ένα ευρώ. Αυτή ήταν μια κατάσταση που δεν προέκυψε «από το πουθενά» και σίγουρα δεν τη δημιουργήσαμε εμείς, στο μικρό χρονικό διάστημα που επανήλθαμε στην κυβέρνηση.
Αυτό που κάνουμε εμείς, είναι ότι προσπαθούμε να διαχειριστούμε αυτή την κατάσταση και τις συνέπειες, που έχουν δημιουργηθεί. Προσπαθούμε να τις διαχειριστούμε με επιτυχία. Και επειδή αναφερθήκατε στα έσοδα, το 2009 τα έσοδα ήταν 48,5 δισ. ευρώ και το 2010, με την ύφεση που περιγράψαμε, με 4,5% ύφεση, ανέβηκαν στα 51,4 δισ. Ο στόχος που έχουμε βάλει για φέτος -και θα τον κάνουμε πράξη, παρά τα προβλήματα- είναι να αυξήσουμε τα έσοδα στα 56 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Από την άλλη, είμαστε συνεπείς σε όσα δεσμευτήκαμε απέναντι στους Έλληνες πολίτες, για την προστασία των καταναλωτών. Όχι μόνο με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που ορισμένοι συνάδελφοι απεκάλεσαν «αποσπασματική». Από μόνη της, είναι σίγουρα αποσπασματική, αλλά δεν είναι μόνη της, έχουν προηγηθεί νομοθετικές παρεμβάσεις. Προηγήθηκε ο ν.3816, ο οποίος αφορούσε τις ρυθμίσεις για τις επιχειρήσεις και τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ, προηγήθηκε ο ν. 3869/2010, προηγήθηκαν μια σειρά από υπουργικές αποφάσεις και άλλες παρεμβάσεις  και δεν σας κρύβω ότι είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε σε μια θετική τροποποίηση του ν. 2251 για την προστασία του καταναλωτή, προκειμένου η προστασία αυτή να γίνει ακόμα πιο αποτελεσματική.
Με τη ρύθμιση που σας καλούμε να επικυρώσετε σήμερα, θέλουμε να δώσουμε μια ακόμα ευκαιρία σε νοικοκυριά και σε νομικά πρόσωπα, σε επιχειρήσεις οι οποίες έχουν περιέλθει σε πραγματική αδυναμία πληρωμής, να αναδιοργανώσουν την κάλυψη των αναγκών τους, στην σημερινή και εξαιρετικά δύσκολη οικονομική συγκυρία. Πιστεύουμε, άλλωστε, πως ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπισθεί και να μη διευρυνθεί το σωρευμένο πλήθος των τραπεζικών δανείων, που είναι σήμερα στο «κόκκινο», είναι να βρεθούν λύσεις οι οποίες να διευκολύνουν τους οφειλέτες να ξεπεράσουν μια δύσκολη, ομολογουμένως, συγκυρία.
Τέτοιες λύσεις ευνοούν και τους πιστωτές, αφού τελικά διασφαλίζουν την καλύτερη δυνατή είσπραξη των απαιτήσεών τους, πολύ περισσότερο από το να πιέσουν «εδώ και τώρα» τους οφειλέτες, να τους «πιάσουν από τον λαιμό», με κίνδυνο να εισπράξουν τελικά πολύ λιγότερα- ή και απολύτως τίποτα!
Εμείς, ως Κυβέρνηση της χώρας, μιας χώρας που, τολμώ να πω, βρέθηκε σε ανάλογη θέση με πολλούς από τους σημερινούς δανειολήπτες, καταλαβαίνουμε καλύτερα από τον καθένα τι σημαίνει «δίνω την ευκαιρία στον άλλο να ξεπληρώσει ομαλά και με καλύτερους όρους το χρέος του», λαμβάνοντας εύλογα υπ όψιν την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, την οποία περιέγραψα.
Γι αυτό, αδικεί την συγκεκριμένη ρύθμιση, καθώς και τη ρύθμιση που κάναμε για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, το να γίνεται από ορισμένους πιστωτές -διότι και αυτό το ακούσαμε- μια πολύ σκληρή κριτική, ότι  δήθεν με αυτό τον τρόπο ευνοούμε τους κατά σύστημα κακοπληρωτές, που έχουν, αλλά δεν θέλουν να πληρώσουν.
Ο σκοπός μας δεν είναι αυτός, το έχουμε καταστήσει σαφές με τις νομοθετικές ρυθμίσεις που φέραμε ως Κυβέρνηση, για να διευκολύνουμε επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Είναι ρυθμίσεις εύλογες, δίκαιες, ισορροπημένες. Άλλωστε δεν ξεχνάμε, όπως ελέχθη και από άλλους συναδέλφους, ότι ως κράτος έχουμε ενισχύσει τις τράπεζες με σημαντικά αποθέματα εγγυήσεων και ρευστότητας, που αυτή την στιγμή φθάνουν τα 53 δισ. ευρώ, τα περισσότερα σε εγγυήσεις και λιγότερα σε ρευστό.
Όντως, υπάρχει ζήτημα να ενισχυθούν και να στηριχθούν οι τράπεζες με άλλα 28,30 δις ευρώ σε επίπεδο εγγυήσεων. Γιατί το κάνουμε αυτό; Διότι όπως είπε και ο εισηγητής μας, εάν δεν γίνει κάτι τέτοιο, αύριο η υφιστάμενη κρίση θα γίνει όχι κρίση, αλλά  πτώση, συνολικότερα, του χρηματοπιστωτικού τομέα.
Νομίζω ότι ο καθένας που βρίσκεται σε αυτήν την αίθουσα, συνειδητοποιεί και τα προβλήματα που προκύπτουν από τις συνεχείς, απαράδεκτες και αδικαιολόγητες υποβαθμίσεις, που έκανε η MΟΟDY S αλλά και άλλοι οργανισμοί, για το τραπεζικό σύστημα.
Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι και οι τράπεζες, ως πιστωτές, δεν πρέπει να επιδείξουν τη δέουσα κοινωνική υπευθυνότητα και ευαισθησία, αφ ενός  διευκολύνοντας τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις που αποδεδειγμένα δοκιμάζονται, αφ ετέρου, διοχετεύοντας τη μεγαλύτερη δυνατή ρευστότητα στην αγορά για να τονωθεί η πραγματική οικονομία.
Προχωρήσαμε σε προτάσεις για  να γίνουν με τις Τράπεζες «σύμφωνα ρευστότητας», από τις τράπεζες που έχουν δανειοδοτηθεί από το κράτος, τα οποία να ελέγχονται από τους επιτρόπους που έχουν τοποθετηθεί σε κάθε τράπεζα.
Όπως ωστόσο προκύπτει από στοιχεία, τα οποία επικαλούνται καταναλωτικές οργανώσεις, φαίνεται ότι μέχρι σήμερα οι τράπεζες επικαλέστηκαν αδυναμία ή ακόμα και αρνήθηκαν να εξετάσουν το μεγαλύτερο μέρος των αιτημάτων που τους υποβλήθηκαν. Αυτό διαπιστώθηκε από ορισμένους συναδέλφους. Ορισμένες, μάλιστα, από τις Τράπεζες αυτές, προκειμένου να πιέσουν τους οφειλέτες και να μπλοκάρουν τη διαδικασία συμβιβασμού, επέσπευσαν τις διαδικασίες πλειστηριασμού για κατασχέσεις σε βάρος των οφειλετών τους, με άμεσα ορατό τον κίνδυνο ακύρωσης του νόμου στην πράξη.
Επειδή, όμως, για μάς οι νόμοι δεν ψηφίζονται για να μην εφαρμόζονται, όπως θέλουν κάποιοι, με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που φέρνουμε για επικύρωση, διασφαλίζουμε πως οι οφειλέτες που βρίσκονται σε πραγματική αδυναμία, θα έχουν στη διάθεσή τους ένα εύλογο περιθώριο, χωρίς τη δαμόκλειο σπάθη του πλειστηριασμού, ώστε να προχωρήσουν σε συμβιβασμό με τους πιστωτές, όπως προβλέπει ο νόμος. Εάν αυτός ο συμβιβασμός δεν τελεσφορήσει, θα μπορούν μονομερώς να ζητήσουν τη δικαστική ρύθμιση των χρεών.
Χρειάζεται, όμως, προσοχή -διότι άκουσα προσεκτικά αυτά που είπε ο κ. Παπαδημούλης. Επειδή η πολιτική και η οικονομία είναι και η τέχνη των συμβόλων, θα πρέπει κάθε φορά να λαμβάνουμε υπ όψιν   τι σηματοδοτούμε με τις αποφάσεις που παίρνουμε, εάν με αυτήν ή με την άλλη απόφαση δίνουμε, για παράδειγμα, το μήνυμα ότι η ύφεση στην ελληνική οικονομία θα συνεχίζεται, δεν ξέρω για πόσο διάστημα. Αυτό εμείς δεν το θέλουμε.
Έτσι, για το ζήτημα αυτό, έγινε πρόσφατα δημόσια διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους φορείς και τις οργανώσεις, την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, την ΕΣΕΕ, την Γενική Συνομοσπονδία Βιοτεχνών,  Επαγγελματιών και Εμπόρων, την ΠΟΜΙΔΑ, το Ε.Κ.ΠΟΙ.ΖΩ., το ΙΝΚΑ, το ΚΕ.Π.ΚΑ. μεταξύ 8 και 10 Ιανουαρίου του 2011.
Στη διαβούλευση, κατατέθηκαν και οι αντιρρήσεις των Τραπεζών για τη νέα παράταση και την άνιση, κατ αυτούς, μεταχείρισή τους έναντι των άλλων πιστωτών. Παρά τις διαφοροποιήσεις, η διαβούλευση κατέτεινε στο συμπέρασμα πως οι λόγοι που καθιστούσαν αναγκαία την παράταση αναστολής των πλειστηριασμών, δεν έχουν εκλείψει.
Γι αυτό σήμερα προχωράμε σε αυτή την κατεύθυνση,  σας ζητάμε, δηλαδή, την κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. Μάλιστα εγώ σας ζητώ την ομόφωνη ψήφισή της, προκειμένου η κάλυψη αυτή να είναι ισχυρή. Επί πλέον, όπως είπα, σκοπεύουμε να προχωρήσουμε σε ακόμα πιο αποτελεσματική προστασία των καταναλωτών, εκεί όπου πραγματικά χρειάζεται.