Ομιλία του Υφυπουργού Οικονομικών Δημήτρη Κουσελά στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Εκούσια κατάργηση φορολογικών διαφορών, ρύθμιση ληξιπρόθεσμων χρεών, διατάξεις για την αποτελεσματική τιμωρία της φοροδιαφυγής και άλλες διατάξεις»

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι κοινά αποδεκτό ότι η περαίωση στη χώρα μας έχει βεβαρημένο παρελθόν. Όλοι κατά καιρούς την είχαμε κατακρίνει και για τον τρόπο, αλλά και για τη λογική, με βάση την οποία είχε εφαρμοστεί. Όμως, από κεκτημένη, όπως φαίνεται, ταχύτητα, οι επικριτές μας σήμερα ταυτίζουν αυτή την περαίωση που επιχειρούμε να κάνουμε με όλες τις προηγούμενες, χωρίς να λάβουν υπ’ όψιν κατ’ αρχάς τις έκτακτες συνθήκες στις οποίες βρίσκεται η χώρα μας, αλλά και το πλαίσιο στο οποίο κινείται αυτή η περαίωση. Πρόκειται για ένα πλαίσιο που είναι αλληλένδετο με το νέο φορολογικό νόμο, που θα εφαρμόζεται από τη 1η Ιανουαρίου 2011, αλλά και με την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου συνολικά σε ό,τι αφορά στα φορολογικά δικαστήρια, στην αυστηροποίηση της νομοθεσίας για τη φοροδιαφυγή και στην αναμόρφωση των ελεγκτικών μηχανισμών, στην οποία ήδη προχωράμε και για την οποία ήδη –για να απαντήσω και στον Κοινοβουλευτικό μας Εκπρόσωπο- θα φέρουμε σχετικό νομοσχέδιο μέσα στον Οκτώβρη.

Τέλος, οι επικριτές μας δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τους στοχευμένους ελέγχους, τις διασταυρώσεις, την αναβάθμιση του ΣΔΟΕ και την πολύ σημαντική δουλειά που έκανε και κάνει το τελευταίο διάστημα.

Είναι, λοιπόν, φανερό από όλα αυτά ότι δεν έχουμε «άλλη μια περαίωση», αλλά ότι έχουμε «μια άλλη περαίωση». Έχουμε μια άλλη περαίωση, απελευθέρωσης από τα φορολογικά βαρίδια του παρελθόντος.

Αυτή η περαίωση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι για μας σαφέστατα ένα εργαλείο μετάβασης από ένα καταφανώς αποτυχημένο και ανυπόληπτο φορολογικό καθεστώς σ’ ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο, με αυστηρούς, αλλά και με καθαρούς κανόνες και διαδικασίες, χωρίς τις γκρίζες ζώνες του περιβόητου Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, για τον οποίο δεσμευόμαστε ήδη με αυτό το σχέδιο νόμου –κάτι που ανέφερε και ο εισηγητής μας κ. Ευστάθιος Κουτμερίδης- ότι από 1η Ιανουαρίου του 2012 δεν θα ισχύει πλέον, γιατί θα καταργηθεί στο πλαίσιο της συνολικότερης αναμόρφωσης, που θα επιχειρήσουμε.

Οι σωρευμένες φορολογικές εκκρεμότητες αντιστοιχούν σε έσοδα που είτε δεν έχουν εισπραχθεί μέχρι σήμερα, είτε δεν πρόκειται να εισπραχθούν φέτος ή στα επόμενα χρόνια, γιατί έχουν μπλοκάρει στις δαιδαλώδεις διαδικασίες των υπηρεσιών, αλλά και των δικαστηρίων. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και τους ανέφερε επανειλημμένα ο Υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου. Γι’ αυτό δεν θα τους επαναλάβω.

Δυστυχώς, εισπράττουμε το 1% των βεβαιωθέντων προστίμων και οι υπάρχοντες μηχανισμοί ελέγχουν κάθε χρόνο λιγότερο από το 3% των φορολογικών υποθέσεων.

Αυτή η κατάσταση, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και όχι η περαίωση που προτείνουμε αποτελεί εδώ και χρόνια στη χώρα μας την πιο τρανταχτή επιβεβαίωση των φοροφυγάδων σε βάρος των συνεπών φορολογούμενων, αλλά και «πεδίο δόξης λαμπρό» για κάθε λογής υποδόρια συναλλαγή που γίνεται από τη μειοψηφία –ναι, από τη μειοψηφία- των φοροεισπρακτικών μηχανισμών.

Εμείς, λοιπόν, απέναντι σ’ όλη αυτή την κατάσταση, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε με τα βαρίδια του παρελθόντος. Αν δεν το κάναμε αυτό, οι ΔΟΥ φέτος, αλλά και για όλα τα επόμενα χρόνια, θα έπρεπε να ασχολούνται υπερεντατικά μόνο μ’ αυτές τις εκκρεμότητες και με τίποτα άλλο. Δεν θα ασχολούνταν ούτε με την είσπραξη του ΦΠΑ ούτε με νέες υποθέσεις.

Θέλουμε, λοιπόν, και βάλαμε στόχο να μη χαρίσουμε, αλλά να εισπράξουμε όσο το δυνατόν περισσότερα από τα χρήματα των εκκρεμών υποθέσεων, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν θα εισπράττονταν ποτέ από το ελληνικό δημόσιο.

Όσον αφορά στο άρθρο 4 παράγραφος 12 -το επανέφερε και ο κ. Παπαδημούλης- ο κύριος Υπουργός, κύριε Παπαδημούλη, απάντησε με παρρησία και ήταν σαφέστατος στην απάντησή του, γι’ αυτό δεν θα επανέλθω.

Παράλληλα, θα προχωρήσουμε μπροστά μ’ ένα νέο φορολογικό σύστημα σ’ ένα δίκαιο και σταθερό φορολογικό περιβάλλον, γιατί αυτό θέλουν σήμερα όλοι. Έτσι μόνο θα μεταβούμε το ταχύτερο και με τις καλύτερες προϋποθέσεις σ’ ένα σύστημα, όπου επιτέλους ο συνεπής φορολογούμενος θα αισθάνεται και ασφαλής και δικαιωμένος, αφού πλέον θα μπει τέλος, όχι μόνο στις περαιώσεις, αλλά και στην πολύ χειρότερη de facto ασυλία των φοροφυγάδων.

Κλείνουμε, λοιπόν, τους λογαριασμούς με το παρελθόν. Και τους κλείνουμε, κύριε Πρόεδρε, με μια διαφανή διαδικασία, χωρίς μεσολαβήσεις και διαπραγματεύσεις. Οι φορολογούμενοι δεν θα χρειαστεί να πάνε στις εφορίες. Στις περισσότερες περιπτώσεις θα πάρουν ειδοποίηση από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων και θα πάνε στην τράπεζα για να πληρώσουν.

Με το πλαίσιο που προτείνουμε εδώ, ο συνεπής φορολογούμενος, αλλά και ο χαμηλοαμειβόμενος με το μπλοκάκι ούτε τιμωρείται ούτε εκβιάζεται. Κατ’ αρχάς, κανείς δεν τον υποχρεώνει να ενταχθεί στην περαίωση. Αντίθετα, με το νέο φορολογικό πλαίσιο, μ’ ένα αντικειμενικό σύστημα ελέγχων και διασταυρώσεων και επιβολής προστίμων δεν θα είναι υποχείριο κανενός ελεγκτή. Οι διαπιστωμένοι παραβάτες δεν επιβραβεύονται από την περαίωση που κάνουμε. Γι’ αυτούς ισχύουν τα εξής: Πρώτο, οι αυξημένοι συντελεστές υπολογισμού της περαίωσης.

Δεύτερο, ο παραβάτης δεν παίρνει επιστροφή ή συμψηφισμό υπολοίπου.

Τρίτο, ο παραβάτης δεν μεταφέρει ζημιά για συμψηφισμό στα επόμενα έτη, όπως μπορούν να μεταφέρουν άλλοι.

Τέταρτο, σοβαρές περιπτώσεις, όπως η έκδοση πλαστών τιμολογίων και στοιχείων, δεν μπαίνουν σε αυτήν την περαίωση.

Θέλω εδώ να διευκρινίσω και να ξεκαθαρίσω ότι, σε όσες περιπτώσεις υπάρχει ποινική δίωξη, αυτή δεν αναστέλλεται από την περαίωση, την οποία κάνουμε.

Δεν δίνουμε, λοιπόν, σε κανένα συγχωροχάρτι! Στον μικροεπαγγελματία, στη μικρομεσαία επιχείρηση, στους μικροπαραβάτες, εκεί κυρίως δίνουμε τη δυνατότητα να απελευθερωθούν από το παρελθόν και να ξεκινήσουν μια νέα σχέση με την εφορία, μια σχέση διαφάνειας, συνέπειας και αλληλοσεβασμού.

Πρόκειται για ένα καινούργιο ξεκίνημα. Αυτό, λοιπόν, το καινούργιο ξεκίνημα ζητάτε να ψηφίσετε σήμερα.

Σας ευχαριστώ πολύ.

ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Δεν θα μιλούσα εάν δεν ήταν ένα αίτημα από όλες τις πλευρές προκειμένου να δοθούν απαντήσεις στα ερωτήματα που έχουν τεθεί. Προφανώς δεν θα αναφερθώ στο άρθρο 19, γιατί έχει καλυφθεί επαρκώς από τον Υπουργό Δικαιοσύνης, αλλά θα προχωρήσω στα υπόλοιπα.

Είπαν πολλοί συνάδελφοι ότι με τη διαδικασία της περαίωσης επιβραβεύουμε τη φοροδιαφυγή. Θα μου επιτρέψετε να πω, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι επιβράβευση της φοροδιαφυγής αποτελεί η διαιώνιση της σημερινής κατάστασης, του σημερινού φαύλου. Και υπάρχει φαύλος κύκλος, το ξέρετε πάρα πολύ καλά.

Ε, εμείς αυτόν τον φαύλο κύκλο θέλουμε να αλλάξουμε και θα τον αλλάξουμε! Δεν υποστέλλουμε, με αυτό το νομοσχέδιο, τη σημαία της φορολογικής δικαιοσύνης. Διαμορφώνουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις, προκειμένου να υπάρξει πραγματική φορολογική δικαιοσύνη. Και αυτό το κάνουμε, όπως πολύ σωστά είπε ο Πρόεδρος κ. Κακλαμάνης, αρχής γενομένης από την ψήφιση του ν. 3842 και τη θέση του σε ισχύ από 1.1.2011.

Με αυτόν τον νόμο επέρχονται μια σειρά από πολύ μεγάλες αλλαγές σε ό,τι αφορά όχι μόνο στον τρόπο υποβολής της δήλωσης, αλλά και στον τρόπο ελέγχου των δηλώσεων. Εάν σήμερα έχουμε δυόμισι εκατομμύρια ανέλεγκτες υποθέσεις, αυτό δεν είναι τυχαίο, σχετίζεται με το πώς λειτουργεί συνολικότερα το σύστημα.

Ε, λοιπόν, τι προβλέπεται από τον ν.3842; Προβλέπεται ότι ο έλεγχος θα είναι δειγματοληπτικός, θα γίνεται με καθορισμό δείγματος μέσω ανάλυσης κινδύνου και κριτηρίων, οι δε δηλώσεις, που θα γίνουν και οι οποίες θα είναι έξω από το δείγμα ελέγχου, θα θεωρούνται ειλικρινείς και δεν θα υπάρχει διαδικασία προκειμένου να υπάρξει έλεγχος ξανά και όλα αυτά τα γνωστά που συμβαίνουν με τις διαπραγματεύσεις και τις συναλλαγές. Και θα είναι ειλικρινείς, γιατί θα ξέρει ο φορολογούμενος ότι αν δεν κάνει ειλικρινή φορολογική δήλωση, θα υπάρχει η δαμόκλειος σπάθη του νόμου, θα υπάρχουν οι ποινές που ψηφίζουμε εδώ και οι υπόλοιπες που μπαίνουν στο νομοσχέδιο του κ. Καστανίδη.

Το δεύτερο που θέλω να πω αφορά στα ζητήματα που συνδέονται με την υποβολή των δηλώσεων. Ένας συνάδελφος ρώτησε γιατί δεν δίνουμε τη δυνατότητα η υποβολή των δηλώσεων, για όσους δεν έκαναν δήλωση, να γίνει μέχρι 31 Οκτωβρίου.

Η επιλογή της 31.8.2010 έγινε σε ανύποπτο χρόνο. Δεν είχε γίνει τότε καμία συζήτηση για την περαίωση. Εάν δώσουμε τη δυνατότητα να υποβάλουν δηλώσεις μέχρι και τις 31.10.2010, είναι πολύ πιθανόν να έχουμε μηδενικές δηλώσεις, να πάνε δηλαδή κάποιοι και να υποβάλουν δήλωση με μηδενικό εισόδημα. Υπάρχουν βέβαια και τεχνικοί λόγοι, γιατί δεν προλαβαίνουμε από το ΚΕΠΥΟ σε σχέση με το ζήτημα αυτό.

Τέθηκαν ζητήματα σχετικά με τον συμψηφισμό. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι εάν ο φορολογούμενος έχει εκκαθαρισμένες ή ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις από επιστροφή φόρου, αυτές τις απαιτήσεις μπορεί να τις συμψηφίσει με απαιτήσεις του δημοσίου, επίσης από φόρους. Δεν μπορεί να συμψηφίζει με φόρους άλλες απαιτήσεις που έχει, γιατί ο συμψηφισμός προϋποθέτει ομοειδείς απαιτήσεις.

Έγινε μια κριτική σχετικά με το ποσοστό που έχουμε βάλει για τους βενζινοπώλες. Όπως γνωρίζετε, το ποσοστό για όλους είναι 2%. Για τους βενζινοπώλες έχουμε βάλει 7%. Είναι πολύ λιγότερο. Γίνεται για πολύ συγκεκριμένους λόγους.

Όμως, το ίδιο ποσοστό, κύριε Καράογλου, είχατε βάλει και εσείς στην τελευταία περαίωση που κάνατε! Δεν καταλαβαίνω, λοιπόν, τι άλλαξε από τότε μέχρι σήμερα!

Σχετικά με τα Γραφεία Γενικού Τουρισμού, που είπατε, μειώσαμε το ποσοστό, αναγνωρίζοντας τα προβλήματα που υπάρχουν εκεί, από 2% που είναι για όλους, σε 1%.

Σχετικά με το άρθρο 12, παράγραφος 6, που αφορά τους λήπτες εικονικών τιμολογίων και όχι τους εκδότες πλαστών τιμολογίων, λέμε «ελάτε μόνοι σας ως λήπτες να μας πείτε ποια τιμολόγια είναι πλαστά, ποια έχετε, ποια είναι τα εικονικά σας», είτε λήπτες είτε εκδότες. Και εδώ καθορίζεται το ανώτατο ποσοστό φόρου το οποίο θα μπορούσε να υπάρξει, δηλαδή 55% για τις ανώνυμες επιχειρήσεις και 40% για όλες τις υπόλοιπες.

Ζητάμε, λοιπόν, να πληρώσουν το φόρο. Εάν έχει κινηθεί ποινική διαδικασία, αυτή η ποινική διαδικασία δεν σταματάει. Εγώ ρωτώ, λοιπόν, το εξής: Με ποια λογική θα εξαιρέσουμε από μια τέτοια πρόσκληση τις επιχειρήσεις με τζίρο πάνω από 20 εκατομμύρια, όπως ετέθη από ορισμένες πλευρές;

Και το λέω αυτό γιατί αν μία εταιρεία με τζίρο κάτω από 20 εκατομμύρια και μία άλλη εταιρεία με τζίρο πάνω από 20 εκατομμύρια λάβουν πλαστά στοιχεία από τον ίδιο εκδότη, υπάρχει στοιχειώδης νομική ή έστω πολιτική εξήγηση που να δικαιολογεί τη διαφορετική ρύθμιση, την οποία θα κάνουμε; Με ποιο σκεπτικό, δηλαδή, θα βάλεις τους μεν και θα αποκλείσεις τους δε;

 Το κρίσιμο, όμως, και χρήσιμο ερώτημα δεν είναι για το πάνω από 20 ή το κάτω από 20 εκατομμύρια σ’ αυτήν την περίπτωση. Το κρίσιμο ερώτημα είναι, γιατί ειδική περαίωση για τα πλαστά και εικονικά φορολογικά στοιχεία ως προς τους λήπτες ή και εκδότες για τα εικονικά; Και η απάντηση είναι, γιατί πρώτον είναι χιλιάδες. Αυτή τη στιγμή η αγορά έχει πλημμυρίσει και αυτά τα χιλιάδες εικονικά που κυκλοφορούν είναι πεδία εκβιασμών, είναι πεδία διαφθοράς, είναι πεδία εκμαυλισμού συνολικότερα. Αν συλληφθούν μετά από σήμερα θα οδηγούνται, με βάση αυτά που ψηφίζουμε, στον εισαγγελέα και οι ποινές θα είναι δρακόντειες. Οι συνέπειες, με βάση αυτά που ψηφίζουμε, είναι εξοντωτικές.

Θέλουμε λοιπόν να βάλουμε μία διαχωριστική γραμμή σ’ αυτήν την κατάσταση, η οποία έχει φουσκώσει και δεν πάει άλλο.

Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.

Έρχομαι στο άρθρο 11 σχετικά με το θέμα των δικαστικών εκκρεμοτήτων. Δεν είναι δυνατόν να εξαιρεθούν από τις ρυθμίσεις για την περαίωση των δικαστικών εκκρεμοτήτων, οι επιχειρήσεις με τζίρο πάνω από 20 εκατομμύρια. Αυτό δεν είναι συνταγματικά ανεκτό. Δεν το κάνουμε εμείς επειδή το θέλουμε. Δεν μπορεί να κάνουμε διάκριση σ’ αυτές τις περιπτώσεις που όπως είπαμε έχουν πάει στα φορολογικά δικαστήρια και δεν έχουν τελεσιδικήσει. 

Θέλω να σας ενημερώσω, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι στα δικαστήρια σήμερα βρίσκονται επτακόσιες περίπου μεγάλες επιχειρήσεις με τζίρο πάνω από 20 εκατομμύρια. Δεν είναι ούτε μία ούτε δύο, είναι επτακόσιες επιχειρήσεις. Βρίσκονται συνολικά εκατόν πενήντα χιλιάδες υποθέσεις με επίδικο αντικείμενο φόρων και προστίμων από 20 μέχρι 30 δισεκατομμύρια ευρώ. Ο χρόνος που κρατάνε οι υποθέσεις αυτές για να τελεσιδικήσουν στα δικαστήρια είναι από οχτώ μέχρι δώδεκα χρόνια.

Το δημόσιο λοιπόν, το 70% αυτών των υποθέσεων το χάνει και όσες κερδίζει μετά από οχτώ μέχρι δώδεκα χρόνια δεν υπάρχει τίποτα από τις επιχειρήσεις προκειμένου να εισπράξουμε.

Φθάσαμε λοιπόν στο σημείο, αγαπητοί συνάδελφοι, η προσφυγή στα φορολογικά δικαστήρια με τον τρόπο που γίνεται να είναι δίοδος φοροδιαφυγής.

Κλείνω, κύριε Πρόεδρε. Ευχαριστώ για την ανοχή.

Ερωτήθηκα επίσης γιατί υπάρχει μία διαφορετικότητα σε ό,τι αφορά το ελάχιστο ποσό για τους ελεύθερους επαγγελματίες από τη μία πλευρά και για τις επιχειρήσεις από την άλλη. Υπάρχει διαφορά γιατί το ποσοστό κέρδους στους ελεύθερους επαγγελματίες που δεν μπορούμε…

Εγώ θέλω να ολοκληρώσω, να σας ευχαριστήσω και να πω, επειδή άκουσα από κάποια συγκεκριμένη πλευρά να μας δίνει μαθήματα δημοκρατίας, ότι εμείς τη δημοκρατία την έχουμε βιώσει και την έχουμε θεμελιώσει. Μαθήματα, τουλάχιστον απ’ αυτήν την πλευρά, δεν δεχόμαστε.

Ευχαριστώ.