Ομιλία του βουλευτή Μεσσηνίας του ΠΑΣΟΚ κ. Δημήτρη Κουσελά, Εισηγητή του ΠΑΣΟΚ στα ν.σ. του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους, οικονομικού έτους 2008» και «Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους, οικονομικού έτους 2008», κατά τη συζήτηση των νομοσχεδίων αυτών στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, 27-1-2010.

Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του 2008, ενώ πριν από δύο μήνες περίπου συζητούσαμε τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του 2007. Το γεγονός αυτό, από μόνο του, καταδεικνύει την πρόθεση της νέας Κυβέρνησης να μειωθεί κατά πολύ το χρονικό διάστημα, το οποίο μεσολαβεί μεταξύ της ψήφισης του Προϋπολογισμού και του Ελέγχου της Εκτέλεσής του.

Το Υπουργείο Οικονομικών ενημερώνει πλέον σε τακτά χρονικά διαστήματα την Επιτροπή μας – και νομίζω ότι είναι άξιο συγχαρητηρίων, παρά τα σοβαρά προβλήματα, που σήμερα υπάρχουν –για την πορεία Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, σε αντίθεση με την προηγούμενη Κυβέρνηση, την απελθούσα κυβέρνηση, η οποία είχε υποβαθμίσει και την Επιτροπή και τις διαδικασίες ελέγχου και λογοδοσίας, που προβλέπει ο Κανονισμός της Βουλής.

Η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στο πλαίσιο της βελτίωσης της ποιότητας της διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών της χώρας  προχωρά,  όπως έχει δεσμευτεί, στη δημιουργία μιας ανεξάρτητης Υπηρεσίας Προϋπολογισμού υπό την αιγίδα του Κοινοβουλίου. Η δημιουργία αυτής της Υπηρεσίας προβλέπεται ήδη στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το οποίο συζητήσαμε στην αρμόδια Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, πριν από δεκαπέντε μέρες περίπου.

Το πλαίσιο δημιουργίας αυτής της υπηρεσίας προβλέπεται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης και στοχεύει στο να ελέγχει τους δημοσιονομικούς οργανισμούς σε μηνιαία βάση, ενεργώντας ως εργαλείο ελέγχου και λογοδοσίας για τη λειτουργία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και συμβάλλοντας έτσι στη μηνιαία παρακολούθηση της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, πράγμα πολύ σημαντικό. Βοηθάει ταυτόχρονα το Κοινοβούλιο, αλλά και τους Έλληνες πολίτες, στην αξιολόγηση, στην εξέταση και την παρακολούθηση των ετήσιων και πολυετών Προϋπολογισμών. Η υπηρεσία αυτή αναμένεται να συσταθεί μέσα στο 2010 και η λειτουργία της θα ενισχύσει και τη διαφάνεια και την λογοδοσία των δημοσιονομικών πράξεων.

Το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, έχει ένα ειδικό κεφάλαιο για την ποιότητα των δημόσιων οικονομικών, καταδεικνύοντας την πρόθεση της Κυβέρνησης, για βελτίωση της δημοσιονομικής διαχείρισης, με διαφάνεια και  λογοδοσία.

Επιγραμματικά, λοιπόν, η στρατηγική της σημερινής Κυβέρνησης στον τομέα της δημοσιονομικής διαχείρισης, όπως προσδιορίζεται από το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, περιλαμβάνει τα παρακάτω:

Πρώτο, την ανεξαρτητοποίηση της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Ήδη, όπως γνωρίζετε, προωθείται σχετικό νομοσχέδιο και έχει γίνει μια πρώτη συζήτηση για το θέμα αυτό.

Δεύτερο, τη δημιουργία μιας Υπηρεσίας Προϋπολογισμού υπό την αιγίδα του Κοινοβουλίου, όπως έχει αναφερθεί παραπάνω.

Τρίτο, την υιοθέτηση δημοσιονομικών κανόνων για την αποτελεσματική μεσοπρόθεσμη εκτέλεση του Προϋπολογισμού, με την ψήφιση σχετικού νόμου. Τα παραπάνω, συνοδεύονται από πρόσθετα μέτρα για τη διαδικασία κατάρτισης και διαχρονικής παρακολούθησης του Προϋπολογισμού.

Στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, επίσης, υπάρχει λεπτομερέστατη ανάλυση όλων των μέτρων, από την πλευρά των δαπανών και των εσόδων, όπως είναι τα βασικά στοιχεία της φορολογικής μεταρρύθμισης. Στόχος είναι η αποκατάσταση της αξιοπιστίας, η αύξηση της αποτελεσματικότητας, η διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών, καθώς και η επίτευξη των στόχων για το έλλειμμα και το χρέος, που καθορίζονται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

Έρχομαι τώρα στα στοιχεία του Απολογισμού και Ισολογισμού του 2008. Θέλω καταρχήν να πω, ότι η συζήτηση όντως που θα κάνουμε για την εκτέλεση του Προϋπολογισμού του 2008, είναι κάπως στον αέρα, με την έννοια ότι τα στοιχεία του ελλείμματος για το 2008, δεν έχουν τύχει της έγκρισης της στατιστικής υπηρεσίας της Ε.Ε., της EUROSTAT, δεν είναι, αν θέλετε, επίσημα «στοιχεία».

Θα ήθελα να θέσω  υπ όψιν της Κυβέρνησης το εξής ζήτημα: όταν συζητάμε για τον Προϋπολογισμό, συζητάμε κυρίως για τα στοιχεία του ελλείμματος της γενικής Κυβέρνησης. Σε ότι αφορά στο δημόσιο χρέος, μιλάμε και πάλι για το χρέος της γενικής Κυβέρνησης. Όταν όμως ερχόμαστε εδώ να συζητήσουμε απολογιστικά, για την εκτέλεση του Προϋπολογισμού, συζητάμε είτε για το έλλειμμα είτε για το χρέος της κεντρικής Κυβέρνησης, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να διασταυρωθούν σωστά, ούτε να είναι συγκρίσιμα τα μεγέθη. Είναι ένα ζήτημα που πρέπει να ληφθεί  υπόψη στις διορθώσεις και βελτιώσεις που πρέπει να γίνουν.

Όπως και να έχει το πράγμα, η Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι κόλαφος για τη διαχείριση της προηγούμενης Κυβέρνησης, της οποίας τα αποτελέσματα προαναγγέλλουν, δυστυχώς με μαθηματική ακρίβεια, τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα και μας έχουν οδηγήσει στην ασφυκτική επιτήρηση από την Ε.Ε., σε διασυρμό και σε αφόρητες πιέσεις από τις αγορές.

Ελπίζουμε, οι συνάδελφοι της Ν.Δ., να μην προσπαθήσουν να αποσείσουν τις αδιαμφισβήτητες ευθύνες της Κυβέρνησής τους για τη σημερινή κατάσταση, ούτε, πόσο μάλλον, να μας ζητήσουν και τα ρέστα σε ανάλογες συζητήσεις.

Τα βασικά δεδομένα της Έκθεσης, για τα οποία μόνο επιλεκτικά ή ενδεικτικά προλαβαίνει κανείς να αναφερθεί σε μια ομιλία είναι τα εξής:

Ξεκινώ από τα φορολογικά έσοδα. Σε ότι αφορά στα φορολογικά έσοδα, τα έσοδα αυξήθηκαν κατά 3,6% έναντι του προηγούμενου έτους. Ο στόχος που είχε τεθεί από τον Προϋπολογισμό, ήταν 13,7%. Παρατηρείται σημαντική υστέρηση των φορολογικών εσόδων έναντι των στόχων του Προϋπολογισμού: τα φορολογικά έσοδα ύψους 45,8 δις ευρώ κάλυψαν το 91,82% των τακτικών εσόδων του Προϋπολογισμού και το 37,39% του συνόλου των εσόδων, στα οποία περιλαμβάνεται και δανεισμός, υστερώντας έναντι του στόχου κατά 4,65 δις ευρώ. Τα έσοδα αυτά αυξήθηκαν κατά 3,63% έναντι του προηγούμενου έτους, έναντι στόχου  αύξησης 13,77%.

Οι έμμεσοι φόροι, παρά τον στόχο αύξησής τους κατά 14,9%, αυξήθηκαν μόνο κατά 3,73% και υστέρησαν κατά 3,04 δις ευρώ έναντι των προβλέψεων, κυρίως λόγω των γνωστών προβλημάτων είσπραξης του ΦΠΑ και των αδυναμιών των ελεγκτικών και εισπρακτικών μηχανισμών. Πέραν του ΦΠΑ, χαμηλό ποσοστό είσπραξης (83,89%) έναντι των προβλέψεων παρουσιάζουν και ο ΕΦΚ καυσίμων και οι φόροι κατανάλωσης που εισπράττονται από τα τελωνεία. Ωστόσο οι φόροι αυτοί είναι οι κυριότερες πηγές εσόδων του Δημοσίου από έμμεση φορολογία, όπως σημειώνει με έμφαση και το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Η σχέση έμμεσων – άμεσων φόρων επιδεινώνεται περαιτέρω το 2008, από 1,47 του 2007 σε 1,48,  έναντι 1,32 του 2005.

Η είσπραξη των άμεσων φόρων, υπολείπεται της πρόβλεψης κατά 1,60 δις ευρώ.

Γι ακόμα μια χρονιά, το Ελεγκτικό Συνέδριο διαπιστώνει σημαντική υστέρηση των εισπραχθέντων εσόδων έναντι των βεβαιωθέντων. Βάσει του Πίνακα 8, στα φορολογικά έσοδα η υστέρηση αυτή φθάνει το 31,05% (έναντι 24,6% το 2007). Στο σύνολο των τακτικών εσόδων, η υστέρηση είναι 39,05% (έναντι 37,7% το 2007).

Η συνεχής διόγκωση των ανείσπρακτων οφειλών από βεβαιωθέντα τακτικά έσοδα αποδεικνύει την πλήρη αποτυχία της φορολογικής πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης της Ν.Δ., αλλά και τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση, για να μην πούμε την κατάρρευση, των φοροεισπρακτικών μηχανισμών.

Σε σύγκριση με το 2003, οι ανείσπρακτες οφειλές από 11,5 δις ευρώ το 2003 εκτινάχθηκαν το 2007 στα 31 δις ευρώ, δηλαδή, τριπλασιάστηκαν μέσα σε 4 χρόνια, ενώ και το 2008 ανήλθαν σε 29,5 δις ευρώ.

Τα υπόλοιπα προς είσπραξη αφορούν, κυρίως, άμεσους και έμμεσους φόρους, γι αυτό το Ελεγκτικό Συνέδριο συνιστά στη σελίδα 21, όπως παγίως το κάνει, τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των φορολογικών και τελωνειακών αρχών, μια σύσταση που επίσης παγίως η απελθούσα κυβέρνηση συνέχισε να παραβλέπει και να αγνοεί.

Σύμφωνα με την Έκθεση, σημαντικό είναι και το ύψος των διαγραφέντων εσόδων. Κατά το έτος 2008 είναι αυξημένο έναντι του προηγούμενου έτους κατά 72,94%, δηλαδή, 6 δις ευρώ έναντι 3,5 δις ευρώ το 2007, από τα οποία τη μερίδα του λέοντος κατέχει ποσό 5,5 δις, που διαγράφηκε με απόφαση της ΔΟΥ ΦΑΕΕ Αθηνών και αφορούσε  πρόστιμα σε βάρος ενός και μόνο οφειλέτη του Δημοσίου. Θέλουμε να υπάρξει μια ενημέρωση πως είναι δυνατόν ένα τέτοιο αστρονομικό ποσό να διαγράφηκε με απόφαση της ΦΑΕΕ Αθηνών και ποιόν αφορά αυτό το ποσό. Δεν είναι δυνατόν να λέμε ότι έχουμε πρόβλημα, να υπάρχει τεράστιο πρόβλημα υστέρησης εσόδων και από την άλλη να έχουμε με μια απόφαση της ΔΟΥ ΦΑΕΕ Αθηνών τη διαγραφή ενός τέτοιου ποσού. Ας σημειωθεί ότι οι διαγραφές βεβαιωμένων ανείσπρακτων εμφανίζονται τριπλάσιες σε σχέση με το 2003 και σχεδόν διπλάσιες έναντι του προηγούμενου έτους 2007.

Σε ότι αφορά στα πιστωτικά έσοδα. Τα πιστωτικά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού, δηλαδή, ο εσωτερικός και εξωτερικός δανεισμός εκτινάχθηκαν περαιτέρω στα 69,66 δις ευρώ, έναντι προβλέψεων 34,56 δις ευρώ.  Θυμίζουμε ότι και το 2007 είχαν εκτιναχθεί στα 57,5 δις ευρώ, έναντι προβλέψεων 30,5 δις. Αυξήθηκαν, δηλαδή, έναντι των προϋπολογισθέντων, κατά 35 δις ευρώ ή κατά 101,55%. Με βάση αυτά, ο δανεισμός του Δημοσίου ανήλθε σε 29,13% του Α.Ε.Π. και καλύπτει το 54,8% των εσόδων του, έναντι 52,8% του προηγούμενου οικονομικού έτους.

Η για μία ακόμη χρονιά κατακόρυφη αύξηση του δημόσιου δανεισμού, που επιβεβαιώνει την άποψη ότι το Δημόσιο λειτουργεί κυρίως με δανεικά και, μάλιστα, με όλο και περισσότερα και ακριβότερα δανεικά, θα μπορούσε να έχει μετριαστεί αν εισπράττετε έστω μέρος από τα βεβαιωθέντα και μη εισπραχθέντα έσοδα, ύψους 29,47 δισ. ευρώ και αν μειώνονταν τα διαγραφόμενα έσοδα που έφτασαν σε ύψος- ρεκόρ 6,08 δισ. ευρώ, έναντι 3,5 δισ. ευρώ το 2007.

Ας σημειωθεί ότι γενικότερα στον Απολογισμό δεν περιλαμβάνεται, σύμφωνα με την παρατήρηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου στη σελίδα 10, ποσό 2,7 δισ. ευρώ το οποίο, με απόφαση του τότε Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, στις 30/9/2009, μεταφέρθηκε στο λογαριασμό «Έσοδα από τοποθέτηση ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου», που είναι εκτός Προϋπολογισμού, αλλά εντός της δημόσιας ληψοδοσίας.

Ο δανεισμός, λοιπόν, αυξήθηκε, έναντι του προηγούμενου έτους, κατά 8,29 δισ. ευρώ ή κατά 13,5%. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι σημαντικότερες υπερβάσεις προβλέψεων έγιναν στον εξωτερικό δανεισμό, όπου, αντί για πρόβλεψη δανεισμού 1,4 δισ. ευρώ, ελήφθησαν 34,75 δισ. ευρώ, από τα οποία τα περισσότερα, τα 27,6 δισ., αφορούν βραχυπρόθεσμους τίτλους. Ο σημερινός Υπουργός κ. Παπακωνσταντίνου, σημειώνει στην έκθεσή του ότι η τότε Κυβέρνηση προχώρησε σε αυτόν τον δανεισμό η «λόγω του τότε επωφελούς επιτοκίου».

Το 2008 είναι η πρώτη χρονιά που το μεγαλύτερο μέρος των δανειακών εσόδων της χώρας προέρχεται από εξωτερικό δανεισμό. Γι αυτό οι αγορές, οι διεθνείς πιστωτές και τα συμφέροντά τους, απέκτησαν και αποκτούν όλο και μεγαλύτερο λόγο στη δημοσιονομική μας διαχείριση, με ότι αυτό συνεπάγεται σήμερα. Ούτε και αυτό το παραδέχονται, ούτε κι αυτό το βλέπουν, άραγε, οι συνάδελφοι της Ν.Δ.;

Να γιατί δεν υπήρχε έγκυρη και πλήρης ενημέρωση για την εκτέλεση του Προϋπολογισμού, όχι μόνο του 2008, αλλά και του 2009. Ακόμα και οι δυσμενέστερες προβλέψεις του Εισηγητή μας στον Προϋπολογισμό του 2009 για την εκτέλεση του Προϋπολογισμού του 2008, ιδιαίτερα για τα έσοδα, (είχε εκτιμήσει τότε υστέρηση 4,25 δις), τελικά υπερκεράστηκαν από τη διαχείριση της Ν.Δ..

Σε ό,τι αφορά στις δαπάνες, το σύνολο των πληρωμών του Τακτικού Προϋπολογισμού και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, άγγιξε τα 127 δισ. ευρώ, έναντι προβλέψεων 110 δισ. ευρώ, σημειώνοντας υπέρβαση κατά  26,6 δισ. ευρώ.

Έτσι οι πληρωμές, ως ποσοστό του Α.Ε.Π., εμφανίζονται αυξημένες κατά 2,15 ποσοστιαίες μονάδες έναντι του 2007, φθάνοντας πλέον το 53% του  Α.Ε.Π. και εδώ οι δαπάνες ξεπέρασαν κατά πολύ όχι μόνο τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού, αλλά και τις δυσμενέστερες των εκτιμήσεων.

Σε ότι αφορά στις πρωτογενείς δαπάνες του Τακτικού Προϋπολογισμού, οι μεγαλύτερες υπερβάσεις στις δαπάνες αυτές σημειώνονται στις πληρωμές για υπηρεσίες και στις μεταβιβαστικές πληρωμές. Οι πρωτογενείς δαπάνες ανήλθαν συνολικά σε 20,44% του Α.Ε.Π.

Σε ότι αφορά στις δαπάνες εξυπηρέτησης δημόσιας πίστης, το 2008 πληρώθηκαν 67 δισ. ευρώ ή 52,12% των πληρωμών του Τακτικού Προϋπολογισμού για την εξυπηρέτηση του συνολικού δημόσιου χρέους, δηλαδή, του χρέος του Δημοσίου μαζί με το χρέος των Ενόπλων Δυνάμεων, αύξηση 18,28%, έναντι του 2007.

Οι πληρωμές αυτές - και πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία - ανέρχονται σε 28% του Α.Ε.Π., έναντι 24% του Α.Ε.Π. τον χρόνο, με απόκλιση 70% περίπου από τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού.

Αν συγκρίνουμε, λοιπόν - γιατί μόνο έτσι μπορούμε να συγκρίνουμε - αυτές τις δαπάνες, ως ποσοστό του Α.Ε.Π., με τις δαπάνες για δημόσιες επενδύσεις, που μόλις φθάνουν το 4% του Α.Ε.Π., αντιλαμβανόμαστε πλήρως τη σοβαρή «αιμορραγία»  πόρων, που, υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσαν να είχαν διοχετευθεί στην ανάπτυξη, στο κοινωνικό κράτος και στις υποδομές.

Δηλαδή, δανειζόμαστε όχι για να επενδύσουμε, αλλά για καλύψουμε άλλες ανάγκες. Μόνο οι πληρωμές για τόκους ήταν 11,11 δισ. ευρώ, δηλαδή το 4,65% του Α.Ε.Π., όταν το Π.Δ.Ε. δεν ξεπέρασε το 4% του Α.Ε.Π. Μόνο οι πληρωμές των τόκων ήταν μεγαλύτερες από το συνολικό Π.Δ.Ε.

Όσον αφορά στις δαπάνες για δημόσιες επενδύσεις, αυτές ανήλθαν στο 4% του Α.Ε.Π. Ήταν 9,62 δισ. ξεπερνώντας τις προβλέψεις κατά 318 εκατ. ευρώ. Η σχετική αυτή βελτίωση, σε σύγκριση με το 2007, οφείλεται στην λήξη του Γ  Κ.Π.Σ., η οποία, όμως, συνοδεύτηκε από σοβαρές καθυστερήσεις στην έναρξη του Ε.Σ.Π.Α..

Το έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης είναι αυξημένο κατά 0,6 ποσοστιαίες μονάδες του Α.Ε.Π. και ανέρχεται σε 5,2% του Α.Ε.Π., έναντι στόχου 3,4% στον προϋπολογισμό.

Από το αποτέλεσμα του 2008 και από την κατάσταση που παραλάβαμε το 2009, γνωρίζουμε πλέον πως η πραγματική δυναμική των δημοσιονομικών μεγεθών ήταν πολύ χειρότερη από αυτή που δείχνουν τα συγκεκριμένα στοιχεία. Ήδη από τον Απολογισμό -  Ισολογισμό του 2006, είχαμε σαφή προειδοποιητικά σήματα πως οι υστερήσεις των εσόδων, οι υπερβάσεις των δαπανών, η προσφυγή σε όλο και περισσότερα δανεικά, όλο και περισσότερο τις διεθνείς αγορές, δε θα μας οδηγούσε μακριά.

Θα θυμούνται οι συνάδελφοί της Ν.Δ. τη σκληρή κριτική που ασκήσαμε στον Προϋπολογισμό της τότε Κυβέρνησης για το 2008, για τις μετέπειτα απόπειρές της να «συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα», που κατέληξαν σε εξαιρετικά άνιση επιβάρυνση των οικονομικά ασθενέστερων, χωρίς να χτυπήσουν το κακό στη ρίζα του, χωρίς να θίξουν στο ελάχιστο τη δυναμική της παρανομίας, της παραοικονομίας, της φορολογικής ασυλίας και της πελατειακής σπατάλης.

Όπως έδειξε η σχετικά πρόσφατη συζήτηση του Απολογισμού - Ισολογισμού του 2007, πολύ πριν γίνουν ορατές τη χώρα μας οι επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης και ο τρίτος κατά σειρά Προϋπολογισμός που συνέταξε η Κυβέρνηση της Ν.Δ., ο Προϋπολογισμός του 2007, που είχε χαρακτηριστεί αναπτυξιακός προϋπολογισμός κοινωνικής αλληλεγγύης και διαφάνειας από τον ίδιο τον τότε Πρωθυπουργό, έπεσε τραγικά έξω. Το ίδιο βλέπουμε ότι συμβαίνει και με τον τέταρτο κατά σειρά Προϋπολογισμό, για την εκτέλεση του οποίου συζητάμε σήμερα, κατόπιν εορτής ή, καλύτερα, κατόπιν εκτροπής.

Μάλιστα, δεν πρόκειται για ένα τυχαίο Προϋπολογισμό. Είναι αυτός που, για να συνταχθεί, χρειάστηκε η χώρα να προσφύγει στις κάλπες, προκειμένου η Κυβέρνηση και ο τότε Υπουργός, κ. Αλογοσκούφης, να τον καταρτίσουν και να τον υλοποιήσουν, όπως τον υλοποίησαν, απερίσπαστα.

 Όμως, ακόμη και τα συνολικά μεγέθη του Απολογισμού - Ισολογισμού του 2008, επιβεβαιώνουν τα κύρια προβλήματα της δημοσιονομικής διαχείρισης της προηγούμενης Κυβέρνησης, σκιαγραφώντας σαν χρονικό μιας προαναγγελθείσας εκτροπής, τις συνέπειες και τα μεγάλα προβλήματα που σήμερα αντιμετωπίζουμε.

Γι αυτό και μόνο για λόγους δημοσιονομικής τάξης και συνέχειας, κυρώνουμε την Έκθεση για τον Απολογισμό και τον Γενικό Ισολογισμό του Κράτους οικονομικού έτους 2008 και ψηφίζουμε τα αντίστοιχα νομοσχέδια του Υπουργείου Οικονομικών.

Αν οι προηγούμενοι απολογισμοί και ισολογισμοί προϊδέαζαν για τα σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα και τους κινδύνους υπερχρέωσης, σήμερα, τα προβλήματα είναι ακόμα περισσότερα και σύνθετα. Στις εκλογές του Οκτωβρίου δεν πήραμε από τον ελληνικό λαό μια εντολή απλής διαχείρισης, αλλά μια εντολή αλλαγής, γιατί ο τόπος και οι καιροί απαιτούν ανατροπές και τομές, για να μπορέσουμε να ξεφύγουμε από το τέλμα και την παρακμή, να ξαναδώσουμε την ελπίδα και την προοπτική σε μια χώρα που μαστίζεται όχι μόνο από τη διεθνή κρίση, αλλά από μια πολύπλευρη κρίση  αναπτυξιακής δυναμικής, κρίση θεσμών, κρίση εμπιστοσύνης- που είναι και η σημαντικότερη.

Σήμερα, το μεγάλο στοίχημα για τη νέα Κυβέρνηση είναι αφενός η αξιόπιστη εκτέλεση του Προϋπολογισμού, αφετέρου η συνεπής και επιτυχής υλοποίηση του νέου προγράμματος σταθερότητας και ανάπτυξης.

Για μας το πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης αποτελεί το δεσμευτικό μας σχέδιο για τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται η χώρα. Είναι ένα σχέδιο συγκεκριμένων και μόνιμων μέτρων, με ριζικές αλλαγές στον Προϋπολογισμό, στη φορολογία, στο παραγωγικό μας πρότυπο και στον τρόπο λειτουργίας του κράτους.

Το σχέδιο αυτό πρέπει να υλοποιηθεί σωστά και ολοκληρωμένα και να πετύχει. Αυτό το χρωστάμε όχι στους εταίρους μας, όχι στους πιστωτές μας, όχι σε αυτούς που με πρόσχημα τη χώρα μας παίζουν κερδοσκοπικά παιχνίδια σε βάρος της Ε.Ε. και του ευρώ, ούτε σε όλους αυτούς που πιέζουν μονότονα για την επιβολή, ως δήθεν μονόδρομου, άδικων και μονόπλευρων θυσιών στους οικονομικά ασθενέστερους.

Το χρωστάμε πρώτα και κύρια στη χώρα, στους πολίτες αλλά και στις νέες γενιές που έρχονται. Γι αυτό πρέπει όλοι, εδώ και τώρα, να αναλάβουν τις ευθύνες τους.