ΜΙΛΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΣΕΛΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΟΥ Σ.Ν. ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ «Ταμείο Εγγύησης καταθέσεων και επενδύσεων ενσωμάτωση των Οδηγιών 2005/14/ΕΚ για την υποχρεωτική ασφάλιση οχημάτων και 2005/68 ΕΚ για τις αντασφαλίσεις και λοιπές διατάξεις». 13-01-2009

Αγαπητοί συνάδελφοι, το σχέδιο νόμου που συζητάμε σήμερα επιβεβαιώνει τις προβλέψεις μας ότι ο ανασχηματισμός δεν ήταν παρά αλλαγές προσώπων, εξυπηρετήσεις εσωτερικών ισορροπιών στη Νέα Δημοκρατία και επικοινωνιακών αναγκών. Κατά τα άλλα, πρόκειται για τη συνέχιση της ίδιας αποτυχημένης οικονομικής πολιτικής που ασκήθηκε τα πέντε τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Αντί στον οικονομικό τομέα να υπάρξει μια συνολική στροφή που να στηρίζει τα λαϊκά εισοδήματα, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, τη ζήτηση και την ανάπτυξη, τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης, έχουμε ένα πολυνομοσχέδιο που κύριος σκοπός του είναι να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα. Τα συμφέροντα που εκπροσωπεί δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα των τραπεζών και των πολύ μεγάλων ασφαλιστικών εταιρειών. Ένα σχέδιο νόμου, το οποίο στη θέση της ανάπτυξης βάζει τον... «Μαυρογιαλούρο». Και για να μην παρεξηγηθώ, αναφέρομαι στην τροπολογία που δίνει τη δυνατότητα στην Κυβέρνηση να τοποθετεί χιλιάδες ανέργους στο Δημόσιο μέσα από προγράμματα του ΟΑΕΔ. Ο ΟΑΕΔ, όπως γνωρίζετε, είναι ένας τριμερής οργανισμός. Δεν έχει μόνο κρατικά κονδύλια, αλλά και πόρους από εισφορές των δύο κοινωνικών εταίρων, των εργαζόμενων και των εργοδοτών. Το πρωτόγνωρο και το απαράδεκτο είναι ότι η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί αυτά τα κονδύλια – μιλάμε για 500εκατομ. ευρώ – χωρίς τη συναίνεση, ούτε καν την ενημέρωση των κοινωνικών εταίρων και ότι με αυτή τη διαδικασία δημιουργεί συνθήκες πολιτικής ομηρίας για 60.000 και πλέον ανέργους, οι οποίοι θα «διοχετευθούν» στον δημόσιο τομέα. Το ερώτημα που θέλω να απευθύνω στον κ. Υπουργό είναι μετά το πέρας του προγράμματος αυτού, για το οποίο θα πληρώνονται από τον ΟΑΕΔ, τι θα απογίνουν αυτοί οι εργαζόμενοι; Θα μείνουν στο δημόσιο ή θα απολυθούν; Η κάλυψη αναγκών του δημοσίου με προγράμματα του ΟΑΕΔ γίνεται για πρώτη φορά. Το λέω αυτό με ιδιαίτερη έμφαση, γιατί τα τελευταία πέντε χρόνια η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας όχι μόνο δεν μείωσε όπως είχε υποσχεθεί, τον δημόσιο τομέα, αλλά τον αύξησε αριθμητικά. Στη διάρκεια της διακυβέρνησής της είχαμε 120.000 προσλήψεις, από τις οποίες οι 70.000 ήταν για αναπλήρωση συνταξιοδοτήσεων και οι 50.000 καθαρή αύξηση, με την διαφορά ότι η αύξηση αυτή δεν κάλυψε τα μεγάλα κενά στον τομέα της υγείας, όπου λείπουν 20.000 άτομα σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό. Δεν κάλυψε τις ανάγκες στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, στην ασφάλεια και σε μια σειρά από άλλους τομείς που ήταν και είναι απαραίτητοι για να υπάρξει πραγματικά κράτος. Κάλυψε μόνο τις ρουσφετολογικές ανάγκες της σημερινής Κυβέρνησης. Με το συζητούμενο σχέδιο νόμου έχουμε ,λοιπόν, αυτήν την πολιτική και ταυτόχρονα μια πολιτική μοιράσματος χιλιάρικων, κάτι αντίστοιχο με ότι έγινε προεκλογικά με τους πυρόπληκτους. Αναφέρομαι στα περιβόητα τριχίλιαρα. Εμείς προτείναμε υπεύθυνα να δοθεί σε όλους τους ανέργους και σε όσους διαβιούν στα όρια και κάτω από τα όρια της φτώχειας, με καθαρά και διαφανή κριτήρια, ένα επίδομα αλληλεγγύης το οποίο να φθάνει μέχρι τα 1300 ευρώ, προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα πραγματικά προβλήματα των ανέργων, αλλά και των ανθρώπων που ανέφερα. Εσείς, αντ’ αυτού, μοιράζετε χιλιάρικα με στόχο και ορίζοντα τις εκλογές. Συνολικά συζητάμε εδω ένα σχέδιο νόμου χωρίς αρχή και τέλος, γιατί έχει διατάξεις ευκαιριακές, πρόχειρες και αποσπασματικές. Σε ό,τι αφορά στα μέτρα ενίσχυσης των επιχειρήσεων από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου στο κέντρο της Αθήνας, έχουμε τέσσερις διαφορετικές παρεμβάσεις. Έχουμε το άρθρο 73 του νομοσχεδίου που αναφέρεται σε αυτές τις επιχειρήσεις, τις τροπολογίες 454 και 452 και ένα σύνολο υπουργικών αποφάσεων που αναφέρονται ακριβώς σ’ αυτό το ζήτημα. Δηλαδή, «ράβε – ξήλωνε»!. Σε ό,τι αφορά στο πρώτο κεφάλαιο του νομοσχεδίου, θέλω να σημειώσω ότι δεν δημιουργείται Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων για πρώτη φορά. Το Τ.Ε.Κ. ήδη υπήρχε. Αυτό που γίνεται με αυτό το σ.ν. είναι η μετονομασία του ΤΕΚ σε ΤΕΚΕ, με την επέκταση της εγγύησης στο σκέλος παροχής επενδυτικών υπηρεσιών, κάτι το οποίο έπρεπε να είχε γίνει με το ν. 3606/2007, που ενσωμάτωσε την Οδηγία 39/2004. Να παρατηρήσω, επίσης, ότι ο συνολικός χρόνος αποζημίωσης είναι πάρα πολύ μεγάλος. Αυτό δεν το καταλαβαίνουμε. Θα θέλαμε κάποιες απαντήσεις από την Κυβέρνηση γιατί οριοθετείται χρόνος αποζημίωσης από 12 – 15 μήνες και γιατί η προθεσμία υποβολής των δικαιολογητικών θα αρχίσει μετά από ένα εξάμηνο. Επίσης, υπάρχουν προβλήματα στον καθορισμό της εισφοράς των τραπεζών. Σε ό,τι αφορά στο δεύτερο κεφάλαιο του σ.ν, πρόκειται για ενσωμάτωση της πέμπτης Οδηγίας 14/2005, που έπρεπε να έχει ενσωματωθεί στο εσωτερικό μας δίκαιο από τις 11.6.2007. Όπως γνωρίζετε, υπήρξε και σύσταση για παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Το αποτέλεσμα είναι τα θύματα τροχαίων και οι ασφαλισμένοι να μην μπορούν να επωφεληθούν των νέων δικαιωμάτων που τους δίνει αυτή η Οδηγία. Προφανώς, η Κυβέρνηση το έκανε αυτό, για να εξυπηρετήσει κάποιες ασφαλιστικές εταιρίες και να αποφύγει τις αντιδράσεις που θα προέκυπταν από το ντόμινο των αυξήσεων που αναμένεται πως θα υπάρξει στα ασφάλιστρα. Αυτό το οποίο εκτιμάται από την αγορά είναι ότι θα έχουμε τουλάχιστον 12% ακριβότερη ασφάλιση αυτοκινήτων, ενώ δεν πρέπει να αποκλείονται συνολικά αυξήσεις στα ασφάλιστρα μέχρι και 35% - 40%. Το κρίσιμο ζήτημα είναι τι συζητήσεις έχει κάνει η Κυβέρνηση για την αύξηση των ασφαλίστρων. Το λέω αυτό, γιατί από τη μια καταργείτε το τέλος χαρτοσήμου από 1.1.2009 με το άρθρο 71 -αυτό ήταν πάγιο αίτημα των ασφαλιστικών εταιρειών και έτσι τους δίνετε τη δυνατότητα να γλιτώσουν 130 εκατομμύρια ευρώ- (το κόστος για τον κρατικό προϋπολογισμό της κατάργησης του τέλους χαρτοσήμου), και από την άλλη δεν έχετε πάρει, απ’ ότι φαίνεται, καμία διασφάλιση για το τι θα γίνει με την αύξηση των ασφαλίστρων. Επίσης, κίνδυνος για παραπέρα αύξηση των ασφαλίστρων προκύπτει και από το κεφάλαιο Γ’ που αφορά τις αντασφαλίσεις. Θα ήθελα να αναφερθώ ειδικότερα στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ, που θίγεται στο συζητούμενο σχέδιο νόμου. Είναι ένας μεγάλος πονοκέφαλος για τους πολίτες και ιδιαίτερα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Πριν περίπου δύο μήνες με την κυρία Κατσέλη και τον κ. Κουτμερίδη σας είχαμε υποβάλει με τη μορφή ερώτησης μια ολοκληρωμένη πρόταση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων λειτουργίας του ΤΕΙΡΕΣΙΑ, ιδιαίτερα υπό τις σημερινές πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες για τους πολίτες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Πήρατε από την Ερώτηση αυτή μόνο ένα μέρος, ενώ αφήσατε απέξω μια σειρά βασικών ζητημάτων που η υιοθέτησή τους πραγματικά θα αποτελούσε μια ανακούφιση για τους ενδιαφερόμενους. Αναφέρομαι στη μείωση της διάρκειας παραμονής στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ για επιταγές και συναλλαγματικές από τρία σε δύο χρόνια. Αναφέρομαι στην τροποποίηση της απόφασης της Τράπεζας της Ελλάδος, σχετικά με τη μείωση της διοικητικής ποινής για τη στέρηση του καρνέ επιταγών, καθώς και στον ορισμό ελάχιστου ποσού αντί για τα 150 ευρώ που είναι σήμερα –για 150 ευρώ γράφεσαι στον Τειρεσία- στα 1.000 ευρώ τουλάχιστον. Επίσης, στην τροποποίηση της απόφασης της Τράπεζας της Ελλάδος για την προθεσμία αναγγελίας των επιταγών στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ και για μια σειρά κρισίμων ζητημάτων που θα έδιναν τη δυνατότητα στήριξης και πραγματικής ανακούφισης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των φυσικών προσώπων. Ενώ δεν υπήρχε κανένα οικονομικό κόστος, ενσωματώσατε μόνο ένα μικρό μέρος των προτάσεων που κάναμε με την Ερώτησή μας. Τέλος, να σημειώσω πως ο κ. Υπουργός αναφέρθηκε σε «συμφωνία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» για τη δημιουργία του Τ.Ε.Κ.Ε. ‘Ομως, η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα ναι μεν χαιρέτισε την ενοποίηση των συστημάτων αποζημίωσης καταθέσεων και επενδύσεων, σημείωσε όμως τη διαφωνία της, γιατί ορισμένα πιστωτικά ιδρύματα δεν θα υπαχθούν στο σκέλος κάλυψης των επενδυτών του Ταμείου. Επισημαίνει μάλιστα πως για να διασφαλισθούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού, όλα τα πιστωτικά ιδρύματα θα πρέπει να υπόκεινται στο ίδιο καθεστώς υπολογισμού των εισφορών που καλούνται να καταβάλλουν στο σύστημα αποζημίωσης, κάτι που δεν γίνεται με αυτό το νομοσχέδιο.