Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πολιτικό μας σύστημα αμφισβητείται και απαξιώνεται. Η χώρα μας περνά μια βαθιά κρίση, οικονομική, κοινωνική, θεσμική. Η κρίση αυτή φέρνει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή της Νέας Δημοκρατίας. Θα έλεγα ότι στην κρίση αυτή προστίθενται σήμερα ο φόβος και η ανασφάλεια. Φόβος και ανασφάλεια παντού. Έχουμε μια Κυβέρνηση που δυστυχώς παρακολουθεί τις εξελίξεις σαν θεατής, που αποδείχτηκε μέχρι σήμερα ανίκανη να προασπίσει τη ζωή και την περιουσία των πολιτών.

 

Θέλω εδώ να τονίσω ότι την περιουσία των πολιτών δεν την καίνε τα παιδιά μας, όπως αναφέρθηκε, δεν την καίει η νέα γενιά, ούτε είναι τα παιδιά μας εκείνα τα οποία φοράνε μάσκες και κουκούλες. Άλλοι φοράνε κουκούλες.

 

Έχουμε μια Κυβέρνηση ανίκανη να προασπίσει το κύρος της χώρας μας. Η Ελλάδα των πετυχημένων Ολυμπιακών Αγώνων, της ανάπτυξης, της αυτοπεποίθησης, η Ελλάδα η οποία έμαθε μέχρι το 2004 να βάζει στόχους και να τους κάνει πραγματικότητα, διασύρεται διεθνώς, υπονομεύονται το κύρος και η αξιοπιστία της. Σημαντικοί κλάδοι της οικονομίας μας καταστρέφονται, ακυρώνονται τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα στον τουρισμό, ο εμπορικός κόσμος βρίσκεται σε απόγνωση, ο αγροτικός κόσμος στενάζει, η νέα γενιά βιώνει την αλαζονεία, την ασυδοσία, την κομματοκρατία, την ωμή βία.

 

Όλα αυτά δεν είναι τυχαία, είναι αποτέλεσμα ενός συγκεκριμένου μοντέλου άσκησης της εξουσίας, μιας εξουσίας που με την πολιτική της οδήγησε το 1/3 της κοινωνίας στα όρια και κάτω από τα όρια της φτώχειας, που υπέθαλψε, ανέχτηκε και κάλυψε τη διαφθορά αφήνοντας ατιμώρητους όσους διασπάθισαν το δημόσιο χρήμα.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ και μήνες είχαμε προειδοποιήσει γι αυτήν την κοινωνική έκρηξη. Η Κυβέρνηση όμως, αντί να αναλάβει τις ευθύνες της μπροστά στα επερχόμενα, προσπάθησε να θέσει στον ελληνικό λαό διάφορα ψευτοδιλήμματα. Ένα απ αυτά ήταν το περίφημο «Καραμανλής ή χάος».

 

Σήμερα, κύριοι συνάδελφοι, αποδεικνύεται ότι Καραμανλής και χάος είναι το ίδιο. Η Νέα Δημοκρατία με την πρακτική της διέλυσε το κράτος, κομματικοποίησε τα σώματα ασφαλείας και άφησε να αναπτυχθούν στο εσωτερικό τους απαράδεκτες συμπεριφορές, με αποτέλεσμα να αμαυρώνεται συνολικά η εικόνα και η παρουσία τους.

 

Την ώρα που δεν έχουμε την αστυνομία που θέλουμε, την αστυνομία που έχουμε ανάγκη, συζητάμε για τη δημοτική αστυνομία. Θα συμφωνούσα με τον εισηγητή της Συμπολίτευσης ο οποίος πρότεινε και είναι ανάγκη να γίνει μια ολοκληρωμένη συζήτηση για το ρόλο, την οργάνωση, τη δράση, αλλά και για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελληνική Αστυνομία.

 

Συζητάμε λοιπόν για τη δημοτική αστυνομία και θέλω να παρατηρήσω τα εξής: Πρώτον, σε ό,τι αφορά τις αρμοδιότητές της, δεν προστίθεται –όπως πάρα πολύ σωστά παρατήρησε και ο εισηγητής μας- τίποτα περισσότερο απ όσα αναφέρονται στο σχετικό προεδρικό διάταγμα και στον κώδικα δήμων και κοινοτήτων σχετικά με το περιεχόμενο της λειτουργίας της.

 

Δεύτερον, με τα άρθρα που αφορούν στις πειθαρχικές διαδικασίες και στην ιεραρχία δίνεται η εντύπωση δημιουργίας ενός σώματος το οποίο είναι χωριστό από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ενός σώματος που θα έλεγα ότι μοιάζει περισσότερο με την ΕΛ.ΑΣ. και λιγότερο με την αυτοδιοίκηση. Εγώ, κύριε Υπουργέ, δεν έχω καταλάβει ακριβώς ποια δημοτική αστυνομία θέλετε.

 

Τρίτον, μ ένα και μόνο άρθρο τροποποιείτε σε 25 σημεία τον κώδικα δήμων και κοινοτήτων. Ο κώδικας δήμων και κοινοτήτων, αν δεν κάνω λάθος, ψηφίστηκε πριν από ένα χρόνο. Το μεγάλο ερώτημα είναι: Αυτή είναι η ποιότητα της νομοθετικής εργασίας με βάση την οποία εσείς λειτουργείτε;

 

Τέταρτον, καταργείτε στην πράξη –τυπικά δεν το κάνετε- τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας με το Συμβούλιο Ασφαλείας και Πολιτικής Προστασίας το οποίο δημιουργείτε. Αυτό που θέλω να παρατηρήσω εδώ είναι ότι από συμβούλια ασφάλειας, δόξα τω Θεώ έχουμε πολλά. Πραγματική ασφάλεια δεν υπάρχει, όπως αποδείχτηκε το τελευταίο χρονικό διάστημα. Για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά και για όσους εμπεριστατωμένα ανέφεραν ο εισηγητής μας και η κυρία Διαμαντοπούλου η οποία μίλησε πριν, είναι φανερό ότι καταψηφίζουμε επί της αρχής το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

 

Σας ευχαριστώ πολύ.