Εφημερίδα ΘΑΡΡΟΣ

Έχω ακόμα πολλά να προσφέρω στον τόπο μας

1)Ως έμπειρος πολιτικός με γνώση και εμπειρία του χώρου, αλλά και ευθύνη συνάμα για την κατάσταση της χώρας , ποιοί είναι οι λόγοι που σας ωθούν να ασχοληθείτε και πάλι με την πολιτική; Τι καινούργιο πιστεύετε , πως έχετε να προσφέρετε και γιατί δεν το πράξατε έως σήμερα;

Σήμερα πληρώνουμε το λογαριασμό ολόκληρων δεκαετιών λαθών, παραλείψεων, λαϊκιστικών και πελατειακών πρακτικών, για τις οποίες έχουν μερίδιο ευθύνης οι εκάστοτε Κυβερνήσεις, αλλά και κάθε κόμμα και ιστορικό στέλεχος της πολιτικής μας ζωής. Πληρώνουμε μια πρωτόγνωρη διεθνή κρίση, που ξεπερνά κατά πολύ το «Ελληνικό πρόβλημα», λειτουργώντας ως άλλοθι επιβολής συντηρητικών πολιτικών σε ολόκληρη την Ευρώπη. 

‘Ολα αυτά δεν θα αλλάξουν με κραυγές και συνθήματα. Θα αλλάξουν με διαρθρωτικές αλλαγές, με νοικοκύρεμα των οικονομικών μας, με το να βάλουμε την παραγωγή και την ανάπτυξη σε νέες βάσεις, χωρίς  υποβάθμιση της εργασίας. Με αλλαγή των συσχετισμών δύναμης στην Ευρώπη, ξεκινώντας από τη Γαλλία, ώστε να αλλάξουν συνολικά οι κυρίαρχες λογικές της.   

Σήμερα, καμιά επιλογή δεν είναι εύκολη. Παραπλανούν τον λαό όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο. Χρειάστηκε να παρθούν επίπονες αποφάσεις, για να αποφύγουμε τα πολύ χειρότερα. Η επιλογή δεν ήταν να συνεχίσουμε αμέριμνοι, όπως παλιά, ή να υποστούμε θυσίες. ‘Ηταν να υποστούμε θυσίες, ή να καταρρεύσουμε. Να μείνουμε με δύσκολους όρους και στόχους στο ευρώ και στην Ε.Ε,  ή να περιθωριοποιηθούμε, με την πληθωριστική δραχμή να εξανεμίζει τελείως μισθούς, εισοδήματα, συντάξεις, το μόχθο μιας ζωής.

‘Ημουν παρών σ’ αυτές τις ώρες ευθύνης, όπου έπρεπε να ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις. Δε δίστασα να πιέσω, να πω αλήθειες και να συγκρουστώ, όπου και όταν έπρεπε. Ούτε τώρα, λοιπόν, θα φυγομαχήσω. Με την εμπειρία 8 χρόνων στη Βουλή και τη δουλειά μου σε επιτελικές θέσεις, πιστεύω πως ειδικά τώρα, στα δύσκολα, έχω ακόμα πολλά να προσφέρω στον τόπο μας. Τα κύρια ζητούμενα, η προστασία των θυσιών του λαού μας, η παραμονή της χώρας στο ευρώ και στην Ε.Ε, η ανάταξη της οικονομίας σε νέες βάσεις και η αναγκαία αποκατάσταση αδικιών, είναι άλλωστε μπροστά μας.

2)Η οργή, ο θυμός  και η απαξίωση των πολιτών που εισπράττετε καθημερινά δια ζώσης , από το ραδιόφωνο, τις  εφημερίδες και  τα τηλεοπτικά κανάλια δεν σας δημιουργούν την επιθυμία να ιδιωτεύσετε; Ή μήπως συνεχίζετε, επειδή βλέπετε ,πλέον, την πολιτική ως επάγγελμα;

Η ένταση, η δυσπιστία, η απαξία για τους πολιτικούς και το πολιτικό σύστημα είναι, πράγματι, πρωτοφανή.  Αντανακλούν, όμως, την ανασφάλεια, την απελπισία που βιώνουν  σήμερα οι συμπολίτες μας, μπροστά στην ανατροπή βασικών δεδομένων της ζωής τους, εδω και στην Ευρώπη. Καταλογίζουν «μια κι έξω» ευθύνες δεκαετιών, τη μακρόχρονη ανοχή στην ανομία, στη διαπλοκή, στην «αρπαχτή», σε πελατειακές πρακτικές και λαϊκιστικές πλειοδοσίες, που έβλαψαν τον τόπο.

‘Ομως, η οργή και ο θυμός δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος για να αμυνθείς, ούτε για να βρείς κατάλληλες λύσεις. Η ισοπεδωτική απαξία επί δικαίων και αδίκων, γίνεται εύκολη λεία ακραίων, διχαστικών, φασιζουσών πρακτικών, βάζοντας σε κίνδυνο  τη Δημοκρατία και τη χώρα.

Σε ότι με αφορά, έχω πολύ περισσότερα ένσημα ως εργαζόμενος, παρά ως βουλευτής. Δεν είμαι ανεπάγγελτος, δεν μπήκα στην πολιτική ως γόνος ευκατάστατης οικογένειας, ούτε ως «κληρονόμος» βουλευτικής έδρας. Μπήκα για να προσφέρω στη Μεσσηνία και στη χώρα, αξιοποιώντας τις γνώσεις, τη μακρόχρονη εμπειρία από τον επαγγελματικό μου χώρο και τη συμμετοχή μου στα κοινωνικά κινήματα.

Οι συνθήκες σήμερα είναι πρωτόγνωρα δύσκολες. Καθόλου ελκυστικές, θα έλεγα, για όσους θέλουν την πολιτική για γόητρο, γνωριμίες, αξιώματα, κολακείες, στρατιές παρατρεχάμενων,  κοινωνική και οικονομική άνοδο.  Για μένα, ο πραγματικός πολιτικός βάζει πάνω από τα προσωπικά του «θέλω», το συμφέρον του τόπου και της χώρας.  Κρίνεται στα δύσκολα. Δεν φυγομαχεί, δεν πολιτεύεται εκ του ασφαλούς.

Σ’ αυτές τις εκλογές, το πολιτικό σύστημα, η διακυβέρνηση, οι τύχες της χώρας, είναι στα χέρια των συμπολιτών μας. ‘Η θα επιλέξουν μια ψήφο εκτόνωσης, δίχως να πολυψάξουν τι πραγματικά σημαίνει και που οδηγεί η «άλλη πρόταση», ή θα ψηφίσουν με τη λογική, με σύνεση και με το βλέμμα στο μέλλον, απαιτώντας συγκεκριμένες λύσεις, με σχέδιο, προοπτική και τα κατάλληλα πρόσωπα να τις εφαρμόσουν.

3)Ρουσφέτι, το προπατορικό αμάρτημα του πολιτικού συστήματος, εξ αιτίας του οποίου η ελληνική κοινωνία απώλεσε τον παράδεισο της αξιοκρατίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Είστε στην ίδια λογική ή μπορείτε να πείτε μετά λόγου γνώσεως και συνεπειών, απεταξάμην ;

Το ρουσφέτι είναι η άλλη όψη του πελατειακού κράτους, της πολυνομίας, της απαράδεκτης γραφειοκρατίας στο Δημόσιο. Μια χρόνια κακοδαιμονία της χώρας μας.

‘Ομως το ρουσφέτι , όπως και το ταγκό, χρειάζεται δυο. Αυτόν που υποβάλει το «αίτημα» και αυτόν που καλείται να το «τακτοποιήσει». Είναι κάτι βαθειά ριζωμένο τόσο στο πολιτικό σύστημα, όσο και στην κοινωνία μας. Αν εκείνη δεν πεί το «απεταξάμην» και το πει μόνο ο πολιτικός, συνήθως τελειώνει ο πολιτικός, ως πρόσωπο, όχι το ρουσφέτι, ως απαίτηση και ως πρακτική!

Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν αυτές που εισήγαγαν σύγχρονους θεσμούς διαφάνειας και αξιοκρατίας, όπως ο νόμος Πεπονή για τις προσλήψεις, η «Διαύγεια» για τις αποφάσεις και τις δαπάνες δημόσιων οργάνων, η δημοσιοποίηση ονομάτων μεγαλοοφειλετών του Δημοσίου κλπ. ‘Εγιναν σημαντικά βήματα, που πρέπει να θωρακιστούν και να επεκταθούν σε όλα τα επίπεδα της Δημόσιας Διοίκησης, γιατί η πελατειακή αντίληψη πάντα θα προσπαθεί να ανοίξει τρύπες και παράθυρα, ώστε να «τάζει» ή να κρατά σε ομηρεία τους πολίτες. Ειδικά στην κρίση, που οι ανάγκες στήριξης πληθαίνουν, προέχουν οι συλλογικές λύσεις, οι λύσεις για την κοινωνία, όχι το μεμονωμένο ατομικό ‘βόλεμα’.

Σήμερα οι αλλαγές στο Δημόσιο και η αναγκαία περικοπή δαπανών, δεν αφήνουν  εκ των πραγμάτων περιθώρια εξυπηρέτησης «ημετέρων». Αυτό είναι και θετικό και αναγκαίο, όσο κι αν δυσαρεστεί κάποιους ψηφοφόρους. Δεν μπορεί να έχουμε πολίτες πολλών ταχυτήτων στις σχέσεις τους με το Δημόσιο, στην άσκηση των δικαιωμάτων τους, στις προσλήψεις.

Είναι καιρός και οι ίδιοι οι ψηφοφόροι να κρίνουν τον πολιτικό από  τη δουλειά και τη συνολική προσφορά του στον τόπο. Από την ανταπόκρισή του, τις λύσεις και τα αποτελέσματα που είχε σε πραγματικά προβλήματα, ανάγκες και προτεραιότητες. ‘Οχι από το «τάξιμο» και τα  ρουσφέτια.  

4)Που πάσχει , κατά την άποψή σας, η Μεσσηνία και με ποιες ενέργειες μπορεί να δημιουργηθεί το απαραίτητο «μικροκλίμα» σε συνάρτηση με την εκμετάλλευση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της, ώστε να διαβεί λιγότερο ανώδυνα την ατραπό της κρίσης;

Η Μεσσηνία έχει πλεονεκτήματα, φυσικό και πολιτισμικό πλούτο, ώστε να γίνει από τους πιο ελκυστικούς τουριστικούς προορισμούς και σημαντικός κόμβος παραγωγής ποιοτικών αγροτικών προϊόντων. Χρειάζεται όμως συντονισμένες παρεμβάσεις, με βάση ένα ολοκληρωμένο σχέδιο συνδυασμένων δραστηριοτήτων, με επίκεντρο την αγροτική παραγωγή, τον θεματικό τουρισμό και τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Χρειάζεται συνδυασμένες υποδομές μεταφορών, με τα μεγάλα εθνικά οδικά δίκτυα και το σύγχρονο σιδηρόδρομο, που πρέπει οπωσδήποτε να φτάσουν στην Καλαμάτα,  αναβαθμισμένο επαρχιακό δίκτυο, αξιοποίηση του αεροδρομίου και των λιμανιών της.

Με τη νέα ΚΑΠ το μέλλον ανήκει στα επώνυμα, ποιοτικά προϊόντα ΠΟΠ και ΠΓΕ, όχι στη «χύμα» παραγωγή. Βασικός στόχος είναι η  επωνυμοποίηση, η κατάλληλη προβολή των Μεσσηνιακών προϊόντων, σε συνδυασμό με τον τουρισμό και την προώθηση της Μεσογειακής διατροφής, από επιχειρήσεις με ειδικό ποιοτικό σήμα. Χρειάζεται συγκεκριμένο σχέδιο ανάπτυξης ενός ολοκληρωμένου διατροφικού τομέα, με στρατηγική για κάθε βασικό προϊόν. Για το ελαιόλαδο επείγει η επέκταση της ΠΟΠ Καλαμάτας σε όλη τη Μεσσηνία, για την οποία εκκρεμεί απόφαση της Κομισιόν. Χρειάζονται κέντρα μιας στάσης, για την ενημέρωση και την άμεση εξυπηρέτηση αγροτών και νεοεισερχόμενων στην αγροτική παραγωγή. Σύγχρονες αγροτικές οργανώσεις. Απευθείας πρόσβαση των παραγωγών σε λιανεμπόρους και καταναλωτές, με τοπικές συμφωνίες, δημοπρατήρια αγροτικών προϊόντων και αξιοποίηση του ηλεκτρονικού εμπορίου. Ουσιαστικά φορολογικά και χρηματοδοτικά κίνητρα για την παραμονή στην ύπαιθρο. Αποκεντρωμένες υποδομές υγείας, παιδείας, κοινωνικής φροντίδας.  Ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας, με συστηματική ενίσχυση της αστυνόμευσης στις πόλεις και την ύπαιθρο. Ρυθμίσεις δανείων επιχειρήσεων και νοικοκυριών και παροχή της αναγκαίας ρευστότητας από τις τράπεζες. Αποτελεσματικούς θεσμούς κοινωνικής αλληλεγγύης και εθελοντισμού, κοινωνικά παντοπωλεία, φαρμακεία, ιατρεία, συσσίτια και κατάλληλοι χώροι φιλοξενίας για άστεγους και μοναχικούς ηλικιωμένους, απολύτως απαραίτητα σε συνθήκες κρίσης. Δίκτυα ασφάλειας και αλληλεγγύης στους ανέργους και τους οικονομικά ασθενέστερους.

Πάνω από όλα, όμως, χρειάζεται ενότητα, συλλογικότητα και κοινή προσπάθεια όλων των Μεσσήνιων, με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις και στις δυνατότητές μας.