Ομιλία του βουλευτή Μεσσηνίας του ΠΑΣΟΚ κ. Δημητρίου Κουσελά κατά τη συζήτηση, στην Επιτροπή Απολογισμού του Γενικού Ισολογισμού του Κράτους και Ελέγχου της Εκτέλεσης του Προυπολογισμού, επί των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Οικονομικών α) «Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους, οικονομικού έτους 2010» και β) «Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους, οικονομικού έτους 2010».

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα με προσοχή την παρουσίαση και τις απόψεις των εισηγητών για τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό του 2010.

Όμως, επειδή ορισμένοι συνάδελφοι, ως μη όφειλαν, παρουσίασαν την εκτέλεση του Προυπολογισμού του 2010 σαν μια πρωτοφανή απόκλιση, βασισμένοι κυρίως στις παρατηρήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, θέλω, σε αυτό το σημείο, να τους θυμίσω την αντίστοιχη ‘Εκθεση και τις πολύ χειρότερες παρατηρήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τις τεράστιες αποκλίσεις του Προυπολογισμού το 2009, τον οποίο, κυριολεκτικά, εκτέλεσε η προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ.

Θέλω, επίσης, στο σημείο αυτό να αναφέρω τη δήλωση του ίδιου του Προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Ακούστε, παρακαλώ, για να καταλάβουμε τι λέει: «Υπάρχουν κάποιες αποκλίσεις από τις προβλέψεις του Προυπολογισμού τόσο στα έξοδα, όσο και στα έσοδα. Είναι αλήθεια, όμως, ότι έχει γίνει μια βελτίωση και ένα νοικοκύρεμα, το οποίο έχει αρχίσει να διαφαίνεται στον τομέα των ελλειμμάτων, δηλαδή των δαπανών του κράτους. Φαίνεται ότι οι θυσίες του ελληνικού λαού από τις μεγάλες περικοπές στις συντάξεις και τους μισθούς που ανήλθαν περίπου στα 3 δισεκατομμύρια, αρχίζουν να διαφαίνονται. Βέβαια, τα ελλείμματα εξακολουθούν να υπάρχουν γιατί έγιναν μεγάλες πληρωμές που αφορούσαν παλαιότερα χρέη και τοκοχρεολύσια. Όσον αφορά τον τομέα των εξόδων, εκφράζουμε την ευχή να ενταθούν ακόμα περισσότερο οι μηχανισμοί, κυρίως των Δ.Ο.Υ., για την είσπραξη μεγάλων ποσών τα οποία έχουν βεβαιωθεί, αλλά ακόμα δεν έχουν εισπραχθεί». Αυτά αποτελούν ένα μέρος της δήλωσης του Προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Επειδή γίνεται αρκετός λόγος για τα έσοδα, ας δούμε, υπήρξε ή όχι βελτίωση, παρά την ύφεση, στην κατάσταση των εισπρακτικών μηχανισμών και τις σωρευμένες εκκρεμότητες σε σχέση με την κατάσταση που υπήρχε το 2009;

Να θυμίσω, για να μην ξεχνάμε, ότι το 2009 με τη διαχείριση της Ν.Δ., είχαμε υστέρηση καθαρών εισπραχθέντων εσόδων 16,8 δισεκατομμύρια ευρώ ή 24,9% και στα φορολογικά έσοδα είχαμε υστέρηση 12,8 δις έναντι 3,5 δισεκατομμυρίων το 2010.

Οι προσπάθειες που καταβλήθηκαν και «διέσωσαν» τα έσοδα, απέδωσαν άμεσα, κυρίως ως προς την είσπραξη φόρων από προηγούμενα οικονομικά έτη, χάρη στην ρύθμιση και την περαίωση των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων. Να θυμίσω ότι εισπράχθηκαν 2,6 δισεκατομμύρια έναντι 2,4 προβλεφθέντων. Δηλαδή υπήρξε αύξηση 21,9%, αλλά και είσπραξη 2,1 δισεκατομμυρίων της προηγούμενης χρονιάς. Επίσης, χάρη στην αύξηση εισπράξεων από έμμεσους φόρους, κατά 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ έναντι του προηγούμενου έτους, παρά την ύφεση και τη σοβαρή μείωση του τζίρου στην αγορά. Η αύξηση αυτή είναι πολύ μεγαλύτερη από την αύξηση των συντελεστών.

Δεν είναι, κύριε Πρόεδρε, καθόλου ευτυχές για κανέναν και πολύ περισσότερο, πιστεύω, για την Κυβέρνηση, να αυξάνει την έμμεση φορολογία. Είμαι αντίθετος σε κάτι τέτοιο. Πιστεύω ότι είναι λάθος για πολλούς λόγους. Όμως, αυτό που φαίνεται εδώ είναι ότι η αύξηση των εσόδων προήλθε ακριβώς από την αύξηση της έμμεσης φορολογίας, η οποία απέδωσε πάνω από την αύξηση των φορολογικών συντελεστών.

Βέβαια, το θέμα που τίθεται στις εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου και τίθεται και φέτος, είναι η υστέρηση που παρουσιάζουν τα εισπραχθέντα φορολογικά έσοδα έναντι των βεβαιωθέντων. Αυτή η υστέρηση εμφανίζεται σε κάθε δημοσιονομική κρίση και οφείλεται, κατά ένα μέρος, στη μεταφορά, δηλαδή στην επαναβεβαίωση στο τρέχον έτος, όλων των σωρευτικά ανείσπρακτων υπολοίπων των προηγούμενων ετών, βάσει του άρθρου 10 του νόμου 2362/95, που προσαυξάνει έτσι τα βεβαιωθέντα έσοδα του τρέχοντος έτους.

Για λόγους σύγκρισης, λοιπόν, να θυμίσω ότι το 2009 από, συνολικά, βεβαιωθέντα 60,35 δισεκατομμύρια ευρώ, δεν εισπράχθηκαν τα 33,6 δισεκατομμύρια. Δηλαδή, εισπράχθηκε μόνο το 44,4% έναντι σχετικής βελτίωσης του ποσοστού εισπράξεων. Οι εισπράξεις του 2010 ήταν στο 55,5%, παρά την ύφεση, η οποία κυμάνθηκε στο 4,5%, όπως γνωρίζουμε.

Επανέρχομαι στο θέμα της διάστασης μεταξύ βεβαιωθέντων και εισπραχθέντων εσόδων. Αυτά, πέραν του λόγου που ανέφερα, εν μέρει είναι συνέπεια της διοικητικής ακαμψίας και της αδυναμίας των μηχανισμών που, όλο αυτό το διάστημα, έγινε μία σοβαρή προσπάθεια να ξανασταθούν στα πόδια τους, να αποκτήσουν υποδομή και να λειτουργήσουν πιο αποτελεσματικά.

Όμως, είναι και συνέπεια των σωρευμένων παραλείψεων του παρελθόντος, των δεκάδων χιλιάδων υποθέσεων που, επί χρόνια, «σέρνονται» στα δικαστήρια, χωρίς τα βεβαιωθέντα έσοδα να μπορούν να εισπραχθούν.

Τι θα γινόταν εάν εισπράτταμε στο παρελθόν και μέχρι σήμερα, έστω, ένα μέρος από αυτά τα ποσά; Θα είχαμε πολύ διαφορετικούς Προυπολογισμούς, λιγότερα ή καθόλου ελλείμματα, δεν θα περικόπταμε το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, δεν θα «βουλιάζαμε» στα δανεικά και δεν θα κόβαμε μισθούς και συντάξεις.

Θέλω να θυμίσω ότι, δυστυχώς, σήμερα τα ληξιπρόθεσμα έχουν φτάσει περίπου τα 44 δισεκατομμύρια. Γι αυτό, έγιναν σοβαρές νομοθετικές, και λειτουργικές προσπάθειες, με αποκορύφωμα τον ν. 3943 τον Μάρτιο του 2011, ώστε να βελτιωθούν οι φοροελεγκτικοί και εισπρακτικοί μηχανισμοί, να αποκτηθούν οι κατάλληλες υποδομές, τα κατάλληλα εργαλεία και τα εφόδια για τις διασταυρώσεις, προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα.

Όμως, και πάλι χρειάζονται περισσότερα. Κύριε Υπουργέ, αυτό που κατά προτεραιότητα σήμερα επείγει, κατά τη γνώμη μου και κατά τη γνώμη 35 Βουλευτών που είχαμε καταθέσει σχετική ερώτηση, είναι να προχωρήσουμε στην ταχεία εκδίκαση των μεγάλων φορολογικών οφειλών, των μεγάλων φορολογικών υποθέσεων που εκκρεμούν στα δικαστήρια.

Θα ήθελα να σας αναφέρω κάποια στοιχεία. Δεν είναι δικά μου, αλλά του Υπουργείου Δικαιοσύνης, που απάντησε σε αυτή την ερώτηση. Αυτά τα στοιχεία είναι μέχρι τις 20/7/2011,Σήμερα, με βάση αυτά τα στοιχεία, 165.452 φορολογικές υποθέσεις, μεγάλες και μικρές, εκκρεμούν στα Διοικητικά Πρωτοδικεία, εκ των οποίων - και αυτό είναι το τραγικό, οι 138.720 υποθέσεις δεν έχουν ακόμη προσδιοριστεί για να δικαστούν και περιμένουν ορισμό δικασίμου, (όχι εκδίκαση, ορισμό δικασίμου) ο οποίος θα γίνει μέχρι τον Ιούλιο του 2013 για αυτές τις υποθέσεις.

Ακόμα, πρέπει να ολοκληρωθεί η εφαρμογή όσων νομοθετήθηκαν τον Μάρτιο του 2011. Τέλος, πρέπει να κλείσει το ταχύτερο το «παράθυρο» που έχει ανοίξει τον Σεπτέμβριο του 2011 με την τροποποίηση του άρθρου 99 του Πτωχευτικού Κώδικα, μιας διάταξης που, ουσιαστικά, παρέχει στους μεγαλοοφειλέτες πλήρη ατιμωρησία.

Κύριοι συνάδελφοι, έχουν θεσμοθετηθεί και έχουν γίνει πολλά. Μένουν, όμως, να γίνουν πολύ περισσότερα και κυρίως, κύριε Υπουργέ, καλό θα ήταν οι στόχοι και οι προβλέψεις για τα έσοδα να μην τίθενται όπως τίθενται - δεν λέω από την πλευρά τη δική σας -, χωρίς έλεγχο και διασταύρωση με τις πραγματικές δυνατότητες της οικονομίας, γιατί, όπως γνωρίζετε πολύ καλά, η μεν Τρόικα «δένει κόμπο» τους στόχους, οι δε πολίτες πληρώνουν τις συνέπειες των όποιων παρεκκλίσεων.

Διότι, παρά τις προσπάθειες και τις τομές, η ύφεση τσακίζει τα εισοδήματα, την κατανάλωση και τα φορολογικά έσοδα. Αυτό πια, είναι ένας ανατροφοδοτούμενος φαύλος κύκλος. Είναι κοινό μυστικό. Από εκει και πέρα, οι αποκλίσεις από τα προβλεπόμενα έσοδα στον Προϋπολογισμό, δεν είναι πλέον «παρεκτροπή». Θα έλεγα ότι είναι αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Σε ό,τι αφορά στο θέμα των εγγυήσεων του Δημοσίου, ειδικό ενδιαφέρον έχει, πέραν από το τυπικό που επισημαίνει το Ελεγκτικό Συνέδριο, ότι δόθηκαν το 2010 εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου σε ανεξόφλητα δάνεια, οι οποίες ξεπερνούσαν τα 22,4 δισεκατομμύρια.

Σε αυτές, προστέθηκαν άλλα 50 δις, εκ των οποίων τα 49,6 πήγαν στις τράπεζες, με σκοπό την άντληση ρευστότητας. Το μόνιμο ερώτημα όλων μας είναι πού πήγε, τι απέγινε αυτή η ρευστότητα; Γιατί είναι βέβαιο πως δεν πήγε στην πραγματική οικονομία, αλλιώς δεν θα υπήρχε τόση ασφυξία. Κάτι θα κινείτο, κάτι θα είχαμε ακούσει!

Τι απέγινε εκείνο το περίφημο «Σύμφωνο Ρευστότητας» που θα δέσμευε μέρος της στήριξης στις τράπεζες, ώστε να διοχετευτεί στις επιχειρήσεις, στην πραγματική οικονομία;

Τι θα κάνουμε, έστω, από δω και εμπρός; Γιατί είναι πλέον ξεκάθαρο πως χωρίς απασχόληση, εισόδημα και ρευστότητα στην αγορά, δεν υπάρχει ανάπτυξη και χωρίς ανάπτυξη, ούτε η δήθεν ανταγωνιστικότητα με το «τσάκισμα» των μισθών και των εργασιακών σχέσεων μπορούν να σώσουν τη χώρα, ούτε το PSI, ούτε οτιδήποτε άλλο.

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.