Εφημερίδα ΘΑΡΡΟΣ
Άρθρο

Ο ΦΟΡΟΣ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ

(ΦΟΡΟΣ TOΜΠΙΝ).

Επιτακτική ανάγκη να στηριχθεί στην Ευρώπη και διεθνώς.

Το 1972 ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζέιμς Τόμπιν πρότεινε να επιβληθεί φόρος στις βραχυπρόθεσμες συναλλαγές της διεθνούς αγοράς συναλλάγματος, για να προστατευθεί η σταθερότητα στις ισοτιμίες και στα επιτόκια από τις επιθέσεις των κερδοσκόπων.

Την ιδέα επιβολής ενός αντίστοιχου φόρουδιατύπωσε πρώτος ο οικονομολόγος Τζον Μέιναρντ Κέινς το 1936, προτείνοντας να επιβληθεί φόρος στις συναλλαγές του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης, για να περιοριστεί η υπερβολική κερδοσκοπία.

Ο φόρος στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές (αποκαλούμενος και «φόροςTobin») αποτέλεσε πάγιο αίτημα προοδευτικών κομμάτων και μαζικών κινημάτων, για την αποτροπή της κερδοσκοπίας και την απόδοση φορολογικής δικαιοσύνης. Το ΠΑΣΟΚ στήριξε σθεναρά αυτή την πρόταση,τόσο σε διεθνή φόρα, όσο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ωστόσο μέχρι σήμερα το θέμα αυτό έχει περάσει από τα...σαράντα κύματα, αφού υπάρχουν σοβαρές αντιστάσεις συμφερόντων στην επιβολή του, παρ’ ότι αποτελεί αίτημα της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών στην Ευρώπη. Σύμφωνα με πρόσφατο Ευρωβαρόμετρο, το 65% των Ευρωπαίων τάσσεται υπέρ της επιβολής φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές.

Στην ανάδειξη του ζητήματος στην Ε.Ε. βοήθησε η ιδιαίτερα τεκμηριωμένη ‘Εκθεση της Οικονομικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «για την καινοτόμα αναπτυξιακή και περιβαλλοντική χρηματοδότηση», την οποία εισηγήθηκε η Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ κα ‘Αννυ Ποδηματά.

Σήμερα, το θέμα της επιβολής φόρου χρηματοπιστωτικών συναλλαγών έφτασεαισίως να συζητείται ως Πρόταση Οδηγίας ,με την ‘κατ’ αρχή’ στήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της  Ευρωπαϊκής Επιτροπής. 

Σύμφωνα με την πρόταση Οδηγίας, ο φόροςθα επιβάλλεται σε χρηματοπιστωτικέςσυναλλαγές, δηλαδή σε ανταλλαγές‘χρηματοπιστωτικών μέσων’ μεταξύ τραπεζών ή άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

Με άλλα λόγια, σκοπός είναι να φορολογηθεί ο χρηματοπιστωτικός τομέας, όχι οι πελάτες του, ώστε να μην υπάρξει μετακύλιση του κόστους από τις Τράπεζες, όπως γίνεται συνήθως.

Ο Φόρος Χρηματοπιστωτικών Συναλλαγών στοχεύει στην πάταξη της κερδοσκοπίας στην αγορά, ειδικά της κερδοσκοπίας που συνδέεται με συναλλαγές επί τίτλων(μετοχές, ομόλογα, παράγωγα, δομημένα προϊόντα).

Η επιβολή του «Φόρου Τόμπιν»παραμένει επίκαιρη και, ειδικά σήμερα, επιτακτικά αναγκαία.

Μέχρι σήμερα το κύριο κόστος της κρίσης το έχουν επωμιστεί κυρίως οισυνεπείς φορολογούμενοι πολίτες. Με ταδικά τους χρήματα στηρίχθηκαν οι ιδιωτικές τράπεζες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, στη χώρα μας και αλλού.

Πρέπει, λοιπόν, και οι Τράπεζες, που επί χρόνια εισέπρατταν υψηλές αποδόσεις από μετοχές και που καρπώθηκαν, σε παγκόσμια κλίμακας, το μεγαλύτερο μέρος των εταιρικών κερδών, να αναλάβουν το μερίδιο κόστους που τους αναλογεί.

Επιπλέον ο Φόρος ΧρηματοπιστωτικώνΣυναλλαγών, εφόσον επιβληθεί σε ενιαία πλαίσια στο σύνολο της Ε.Ε, θα συμβάλει στη δημιουργία μιας ισχυρότερης εσωτερικής αγοράς χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών.Παράλληλα, θα αποφευχθούν στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και θα αποθαρρυνθούν κερδοσκοπικές και ριψοκίνδυνες συναλλαγές.

‘Οπως άλλωστε έχει ήδη διαπιστωθεί,στην Ε.Ε ο χρηματοπιστωτικός τομέας υποφορολογείται, κυρίως λόγω της μη επιβολής ΦΠΑ στις περισσότερες χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες.

Είναι λοιπόν εύλογο και επιβεβλημένο να ληφθούν μέτρα για την είσπραξη περισσότερων φορολογικών εσόδων από τον τομέα αυτό, ώστε να μειωθεί αντίστοιχα το σημαντικό φορολογικό βάρος που αναλογεί στους μισθωτούς και να βελτιωθεί η φορολογική δικαιοσύνη.