ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ Κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΣΕΛΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ, ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ, ΤΟΥ ΣΝ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ».  (25-8-2010)

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναμφισβήτητα το τελευταίο χρονικό διάστημα γίνεται μια σημαντική δουλειά στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, όπως, επίσης, πολύ σημαντικό είναι το σχέδιο νόμου που ετοιμάζει το Υπουργείο και για το οποίο διαβουλευόμαστε σήμερα.

Είναι γεγονός και το σημείωσαν και άλλοι προλαλήσαντες συνάδελφοι, ότι ο κοινωνικός τομέας της οικονομίας είναι ελάχιστα ανεπτυγμένος στη χώρα μας σε αντίθεση με το τι συμβαίνει στο εξωτερικό, που όπως, ήδη, ειπώθηκε καλύπτει το 10% του συνόλου των επιχειρήσεων σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες.

 Όσοι από μας προερχόμαστε από την περιφέρεια έχουμε κάθε λόγο να στηρίξουμε την ανάπτυξη του κοινωνικού τομέα της οικονομίας. Αυτό γιατί ο κοινωνικός τομέας της οικονομίας ιδιαίτερα στην περιφέρεια μπορεί να προσφέρει και ποιοτικές, κοινωνικές υπηρεσίες που δεν μπορούν να προσφερθούν διαφορετικά, αλλά, ταυτόχρονα, να δημιουργήσει και θέσεις απασχόλησης.

Το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», που γνωρίζετε πολύ καλά ότι, δυστυχώς, δεν μπόρεσε να σταθεί σε σωστές βάσεις όλα αυτά τα χρόνια και αποτελούσε και αποτελεί δέσμευσή μας, ότι την ευθύνη του θα την αναλάμβανε το ίδιο το κράτος σε συνεργασία με την Αυτοδιοίκηση, προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στους ηλικιωμένους και τις ηλικιωμένες, που σε πολλά χωριά και πόλεις αποτελούν πάνω από το 60% του πληθυσμού.

 Ωστόσο, πιστεύω ότι το όλο εγχείρημα ανάπτυξης αυτού του τομέα που είναι δύσκολο, έχει ορισμένες προυποθέσεις για να είναι επιτυχημένο.

Θέλω να σταθώ σε αυτές τις προυποθέσεις. Το πρώτο, νομίζω, που πρέπει να κάνουμε είναι η αξιοποίηση και της θετικής και της αρνητικής εμπειρίας που υπάρχει από το παρελθόν. Το δεύτερο είναι η ευστοχία των συγκεκριμένων διατάξεων, των παρεμβάσεων και των κινήτρων που θα εισάγει το νομοσχέδιο, που θα πρέπει να στηρίζει τις ευάλωτες ομάδες και την κοινωνική οικονομία, χωρίς από τη μια πλευρά να διαστρεβλώνεται ο ανταγωνισμός και χωρίς να δημιουργούνται επιχειρήσεις ή εργαζόμενοι πρώτης και δεύτερης κατηγορίας.

Πιστεύω ότι η κοινωνική οικονομία πρέπει να γίνει υπόδειγμα μιας σχεδιασμένης επιχειρηματικότητας, συνεργατικότητας και συνθηκών ποιότητας σε ό,τι αφορά την εργασία, την καινοτομία και την ευρηματικότητα και όχι απλά και μόνο μια μέθοδος αποσπασματικά ή περιστασιακά να τακτοποιήσουμε κάποιους ανέργους ή υποαπασχολούμενους μέχρι σήμερα στις πόλεις και στα χωριά.

Κατά τη γνώμη μου, θα κριθεί από τον επαρκή σχεδιασμό σε συνδυασμό με την ιεράρχηση σε κεντρικό και σε τοπικό επίπεδο και πιστεύω ότι πρέπει να ρίξουμε ιδιαίτερο βάρος στα ζητήματα που αφορούν την μητρότητα, την τρίτη ηλικία, το περιβάλλον, την αξιοποίηση της παράδοσης και του πολιτισμού μας.

Θέλω, λοιπόν, να σας ενημερώσω ότι, ήδη, σε πολλές περιοχές στην περιφέρεια έχει αναπτυχθεί ένα ρωμαλέο γυναικείο κίνημα το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να βρει διέξοδο μέσα από δράσεις πρωτόγνωρες μέχρι σήμερα, δράσεις δημιουργικές και αποτελεσματικές κα για τις τοπικές οικονομίες και για την απασχόληση. Σήμερα λειτουργεί είτε υπό τη μορφή των συλλόγων είτε υπό την μορφή των άτυπων συνεταιρισμών και δεν μπορεί να τύχει καμιάς ουσιαστική ενίσχυσης, αλλά μέχρι σήμερα κάθε φορά περίμενε να ελεήσει ο εκάστοτε Νομάρχης αυτές τις πρωτοβουλίες, προκειμένου να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του.

Τέλος, θα κριθεί από την κατάλληλη και επαρκή χρηματοδότηση για τις κοινωνικές επιχειρήσεις και την απασχόληση στον αντίστοιχο τομέα. Το λέω αυτό  γιατί γνωρίζετε όλοι ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης που ακόμη και το χρηματοπιστωτικό σύστημα χρειάζεται ενίσχυση.

Κύριε Υπουργέ, κλείνοντας θέλω να σταθώ στα δύο ζητήματα που, ήδη, έθεσε ο προλαλήσας συνάδελφος ο κ. Πρωτόπαπας. Να χαιρετίσω, κατ αρχήν, την απάντηση του κ. Υπουργού για την μη περικοπή των επιδομάτων ανεργίας, που είναι πολύ σημαντικό ζήτημα και να σημειώσω ότι χρειάζεται πάρα πολύ μεγάλη προσοχή σε ό,τι αφορά την έκδοση της υπουργικής απόφασης για το θέμα της σχέσης των επιχειρησιακών και κλαδικών συμβάσεων εργασίας, γιατί είναι ένα πελώριο και ευαίσθητο ζήτημα. Δόθηκε μια απάντηση από τον Υπουργό, την οποία θα παρακολουθήσουμε και θα συζητήσουμε.

Θέλω, όμως, να επισημάνω ότι τυχόν γενικευμένη υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών και της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, δεν θα καταργούσε την όποια ασπίδα προστασίας υπάρχει σήμερα για τους εργαζόμενους σε βασικά και ζωτικά ζητήματα, όπως είναι αυτά του τρόπου αμοιβής αλλά και του ωράριου εργασίας, αλλά ταυτόχρονα θα δημιουργούσε και συνθήκες κοινωνικού dubbing ενός άνευ προηγουμένου άνισου ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων επιχειρήσεων του ίδιου κλάδου.

Ο τραπεζικός κλάδος, π.χ., που αναφέρθηκε ο συνάδελφος κ. Πρωτόπαπας, θα κινδύνευε να γίνει μια ζούγκλα περιπτωσιολογικών ρυθμίσεων, εάν ο κάθε εργοδότης ιδιαίτερα στον ευαίσθητο τομέα της αμοιβής εργασίας και του ωράριου εργασίας, θα μπορούσε να κάνει ό,τι ήθελε.

Άρα, λοιπόν, δεν είναι μόνο οι εργαζόμενοι. Τινάζεται στον αέρα ολόκληρο το πλαίσιο ενός υγιούς ανταγωνισμού που έχουμε επιχειρήσει μέχρι σήμερα να δημιουργήσει. Νομίζω ότι σαφέστατα θα πρέπει αυτά να ληφθούν υπόψη στις τελικές διατυπώσεις της υπουργικής απόφασης που θα εκδοθεί.
Σας ευχαριστώ.