ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΟΥΣΕΛΑ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ, ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗΣ, ΤΟΥ Σ.Ν. ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΙΔΡΥΣΗ ΤΑΜΕΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ», 12-7-2010.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ορισμένοι σε αυτήν την Αίθουσα, είτε έξω απ’ αυτήν, θέλουν να μας πείσουν ότι ζούμε σε χώρα λωτοφάγων. Μας θυμίζουν τι λέγαμε εμείς στο πρόσφατο παρελθόν. Ξεχνούν, όμως, τι έκαναν εκείνοι. Και θέλουν όλοι μαζί να ξεχάσουμε ποιοι ευθύνονται σε αυτή τη χώρα για την τεράστια δημοσιονομική κρίση, για την κατάρρευση του δημόσιου τομέα, για το τέλμα και την αναξιοπιστία στα οποία βρέθηκε η χώρα μας το τελευταίο διάστημα. Και έρχονται οι ίδιοι και μας υπόσχονται γρήγορη έξοδο από την κρίση, την επιστροφή της χώρας σε συνθήκες ανάπτυξης, την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας...

Αλήθεια, κύριε Σαμαρά, πώς θα αξιοποιήσετε τη δημόσια περιουσία; Είναι ένα ερώτημα όχι μόνο δικό μου, αλλά και ολόκληρου του ελληνικού λαού. Θα την αξιοποιήσετε με τον ίδιο τρόπο που αξιοποιήσατε τα ολυμπιακά ακίνητα ή μήπως με ανάλογο τρόπο με την αξιοποίηση της Λίμνης της Βιστωνίδας;

Για ποιους ρυθμούς ανάπτυξης μιλάτε, αγαπητοί φίλοι της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας;  Ξεχνάτε ότι πήρατε ρυθμούς ανάπτυξης 5% και παραδώσατε την οικονομία με ρυθμούς ανάπτυξης αρνητικούς; Ξεχνάτε μήπως ότι είστε εσείς που καλλιεργήσατε όλο το προηγούμενο διάστημα τον πελατειακό λαϊκισμό, απαράδεκτες νοοτροπίες και πρακτικές σ’ όλα τα επίπεδα,  ότι είστε εσείς που αφήσατε ανεξέλεγκτα τα «τρωκτικά» που επί χρόνια «ροκάνισαν» και σπατάλησαν το δημόσιο χρήμα; Νομίζω ότι δεν πρέπει, δεν δικαιούστε να προκαλείτε σήμερα με τέτοιο τρόπο τον μέσο Έλληνα πολίτη, που πληρώνει σκληρά και επώδυνα τα σπασμένα της δικιάς σας πολιτικής!

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας    που συζητάμε σήμερα είναι, όπως είπε η εισηγήτριά μας, ένας μηχανισμός ασφάλειας, ένα δίχτυ ασφάλειας που πρέπει να δημιουργήσουμε, για να εγγυάται τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

 Το χρηματοπιστωτικό σύστημα, υπό τις σημερινές συνθήκες υφίσταται πιέσεις για δύο λόγους: πρώτον, πιέσεις λόγω της υποβάθμισης των ομολόγων και των εντόκων γραμματίων του Δημοσίου, που επηρεάζουν αρνητικά την πιστοληπτική ικανότητα των τραπεζών και δεύτερον, πιέσεις που σχετίζονται με την αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων λόγω της συρρίκνωσης του εισοδήματος των νοικοκυριών, αλλά και της αβεβαιότητας στη λειτουργία των επιχειρήσεων.

Η διασφάλιση, λοιπόν, της ομαλής λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος δεν είναι κάτι, αγαπητοί συνάδελφοι της άλλης Αριστεράς, που σχετίζεται μόνο με τα συμφέροντα των τραπεζιτών, αλλά και με τη διασφάλιση των καταθέσεων του ελληνικού λαού, αλλά και της απασχόλησης των χιλιάδων εργαζόμενων που δουλεύουν στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Δεν μπορούμε, λοιπόν, να διαθέτουμε σήμερα χρήματα, κύριε Υπουργέ,  για την εξυγίανση των τραπεζών, χωρίς από την άλλη πλευρά να παίρνουμε υπόψη και την κρίσιμη κοινωνική παράμετρο, που είναι η προστασία της απασχόλησης.

Το ζήτημα αυτό τίθεται γιατί ήδη, όπως γνωρίζετε, έχει ανοίξει η συζήτηση για συγχωνεύσεις και αναδιαρθρώσεις στο πιστωτικό σύστημα, που μπορούν να προκύψουν λόγω του κινδύνου αφελληνισμού που θα υποστούν οι ελληνικές τράπεζες στο επόμενο χρονικό διάστημα. Γιατί οι συγχωνεύσεις και οι αναδιαρθρώσεις, για να είναι πετυχημένες, θα πρέπει κατ’ αρχήν να δημιουργήσουν δυναμικές που να υπερβαίνουν το άθροισμα των επιμέρους επιχειρήσεων. Πρέπει δηλαδή αυτού του είδους οι διαδικασίες να βασίζονται είτε στη συμπληρωματικότητα των δικτύων, είτε σε συμπληρωματικότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών, για να δημιουργήσουν τέτοιου είδους δυναμικές και ταυτόχρονα ισχυρή κεφαλαιακή βάση. Σε διαφορετική περίπτωση, το εργασιακό κόστος θα είναι μεγάλο και τα αποτελέσματα αυτών των διεργασιών θα είναι αμφισβητούμενα.

Για όλους αυτούς τους λόγους ήδη πρότεινα στην Επιτροπή -και καλώ την Κυβέρνηση να υιοθετήσει αυτή μου την πρόταση- να υπάρξει παράλληλα με αυτό το σχέδιο και ένα κοινωνικό σχέδιο για τη διασφάλιση της απασχόλησης. Δηλαδή, όταν με τις συγχωνεύσεις θα καταργούνται θέσεις εργασίας, να μην προκύπτει πλεόνασμα εργαζόμενων, αλλά να διασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας.

Το δεύτερο που θέλω να επισημάνω είναι πως, με τη δημιουργία αυτού του Ταμείου, δεν πρόκειται να χρηματοδοτήσουμε τη ρευστότητα στην αγορά και στην οικονομία συνολικότερα.

Έχουν γίνει σημαντικά βήματα από την Κυβέρνηση, με σειρά νομοσχεδίων που έχουν ψηφιστεί στη Βουλή, προκειμένου να αντιμετωπιστούν προβλήματα που ήδη έχουν δημιουργηθεί: επισφάλειες, ρυθμίσεις σε αγροτικά, επαγγελματικά, επιχειρηματικά δάνεια. Ήδη σε λίγες μέρες, στις 20 Ιουλίου, αν δεν κάνω λάθος, θα έλθει το νέο νομοσχέδιο που αφορά στην πτώχευση του καταναλωτή.

Όμως, το πιο σημαντικό ζήτημα αυτήν την περίοδο είναι οι τράπεζες να ανοίξουν τις στρόφιγγες και να στηρίξουν, όχι τους «μπαταξήδες», όπως είπε κάποιος συνάδελφος, αλλά βιώσιμες, αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Να διευκολύνουν επιχειρήσεις που ναι μεν έχουν συγκεκριμένα, συγκυριακά και μόνο, προβλήματα, αλλά που έχουν και προοπτικές και δυναμική ανάπτυξης, ούτως ώστε να σταθούν στα πόδια τους και να πάνε μπροστά!

Με αυτές τις σκέψεις θέλω να καλέσω όλους να υπερψηφίσουν αυτό το νομοσχέδιο, ως ένα νομοσχέδιο που μπορεί όντως να συμβάλλει στη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, σε μια σταθερότητα, που είναι αναγκαία σήμερα και για την οικονομία και για την κοινωνία.

Σας ευχαριστώ πολύ.