Εφημερίδα ΘΑΡΡΟΣ 22 Ιουνίου 2010

Ο Δ. ΚΟΥΣΕΛΑΣ ΣΤΟ "ΘΑΡΡΟΣ" ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Δημόσιες αντιρρήσεις για το προεδρικό διάταγμα.

Σειρά διαφωνιών και επιφυλάξεων για όσα προβλέπονται στο προεδρικό διάταγμα για τις εργασιακές σχέσεις καταθέτει με δηλώσεις του στο «Θ» ο βουλευτής Μεσσηνίας του ΠΑΣΟΚ Δ. Κουσελάς.

Όπως υποστηρίζει, «οι ρυθμίσεις του προεδρικού διατάγματος ξεπερνούν σε ορισμένα σημεία ακόμη και τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει ως κυβέρνηση για την υπογραφή του μνημονίου. Είναι ανάγκη να υπάρξουν ουσιαστικές βελτιώσεις, προκειμένου να διασφαλιστεί η συμβατότητα του διατάγματος με το Σύνταγμα και να μην απορρυθμιστούν οι εργασιακές σχέσεις».

Ο κ. Κουσελάς εκφράζει ακόμη τη βεβαιότητά του ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης του Π.Δ. Συγκεκριμένα, σημειώνει: «Στηρίζουμε τις προσπάθειες της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού για έξοδο της χώρας μας από την κρίση. Βρισκόμαστε, όμως, σε μια διαδικασία διαλόγου για μεγάλα και κρίσιμα ζητήματα που αφορούν στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.

Έχουμε υποχρέωση να καταθέσουμε τις απόψεις μας για όλα αυτά, αλλά και η κυβέρνηση να εξαντλήσει κάθε περιθώριο, ώστε να προστατευτούν εργασιακές ρυθμίσεις χωρίς τις οποίες η αγορά εργασίας θα γινόταν “ζούγκλα” περιπτωσιολογικών ρυθμίσεων, όπου θα επικρατούσε ο νόμος του ισχυρού. Μιλάμε πάντα στα πλαίσια του μνημονίου, γιατί αυτό είτε το θέλουμε είτε όχι αποτελεί δέσμευση της χώρας μας.

Ρυθμίσεις του προεδρικού διατάγματος ξεπερνούν σε ορισμένα σημεία ακόμα και τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση με την υπογραφή του μνημονίου. Όπως, για παράδειγμα, στην περίπτωση του ΟΜΕΔ (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας). Πρόκειται για ένα θεσμό συνταγματικά κατοχυρωμένο, θεσπίστηκε το 1990 επί οικουμενικής κυβέρνησης και λειτούργησε μέχρι σήμερα ευεργετικά για την εξομάλυνση των διαφορών μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών. Πρέπει να τονίσω ότι έχει δώσει λύσεις σε πολλά αδιέξοδα που υπήρχαν. Δεν μπορεί και δεν πρέπει μέσα από το προεδρικό διάταγμα να υπονομευτεί η λειτουργία του, γιατί αυτό θα ισοδυναμούσε με υπονόμευση της δυνατότητας υπογραφής δεκάδων συλλογικών συμβάσεων το χρόνο.

Το δεύτερο που ζητάμε να εξεταστεί είναι η μείωση του χρόνου για τις απολύσεις, η οποία σχετίζεται άμεσα με το ύψος των αποζημιώσεων που παίρνουν οι εργαζόμενοι. Η μείωση του χρόνου η οποία γίνεται είναι παρά πολύ μεγάλη. Δηλαδή, από τους 22 μήνες που υπήρχαν μέχρι σήμερα πάμε στους 4. Αυτό που θέλουμε είναι η προειδοποίηση να αυξηθεί ακόμη περισσότερο.

Το τρίτο είναι η αποτελεσματικότερη προστασία των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων, έτσι ώστε οι διευκολύνσεις που γίνονται για τις επιχειρήσεις για ευνοϊκότερες, ταχύτερες και φθηνότερες απολύσεις να μην έχουν ως αποτέλεσμα τις απολύσεις παλιών εργαζόμενων.

Σε σχέση με το ζήτημα αυτό, το μνημόνιο κάνει λόγο για προστασία των εργαζομένων με ηλικία 55 ετών, στο προεδρικό διάταγμα αναφέρεται το 57. Επομένως, θα πρέπει η προστασία να ξεκινάει από 55. Επίσης, η προστασία αυτή θα πρέπει να αφορά ολόκληρο το χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο κάποιος μπορεί να θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης και όχι τον ένα χρόνο που αναφέρεται στο προεδρικό διάταγμα.

Αν κάποιος απολυθεί μετά την ηλικία των 55 ετών, η υποχρέωση καταβολής των εισφορών από τον εργοδότη και τον ΟΑΕΔ να διαρκεί όσο χρονικό διάστημα χρειάζεται προκειμένου να θεμελιωθεί δικαίωμα συνταξιοδότησης».