Ομιλία του Βουλευτή Μεσσηνίας κ. Δημήτρη Κουσελά, κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής επί των άρθρων του σ.ν. του Υπουργείου Οικονομικών «Αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης και αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής κ.α διατάξεις»,  15-4-2010.

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω κατ’ αρχήν να σημειώσω την πολύ θετική στάση της Κυβέρνησης στον διάλογο και το ευήκοον ους το οποίο έτεινε και προς τους Βουλευτές, ανεξάρτητα εάν ήταν της συμπολίτευσης ή της αντιπολίτευσης, αλλά και στις απόψεις των φορέων.

Αυτό, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι ένδειξη αδυναμίας ή προχειρότητας, όπως ορισμένοι από σας το εξέλαβαν ή το υπογράμμισαν, αλλά ένδειξη εμπιστοσύνης στον ουσιαστικό διάλογο, στο πλαίσιο της θεσμικής μας λειτουργίας και δείχνει αν μη τι άλλο μία Κυβέρνηση η οποία έχει ευαισθησίες.

Έχω τοποθετηθεί, αγαπητοί συνάδελφοι, στο νομοσχέδιο επί της αρχής. Θέλω, κύριε Πρόεδρε, να προχωρήσω σε κάποιες συγκεκριμένες παρατηρήσεις επί των άρθρων.

Σε ό,τι αφορά στο άρθρο 1 θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, να σημειώσω ότι οι εκπτώσεις για επεμβάσεις ενεργειακής αναβάθμισης στα ακίνητα είναι μικρές. Θα μπορούσαν να αυξηθούν και θα μπορούσε να μπει κι ένα εισοδηματικό κριτήριο, προκειμένου να λειτουργήσει η έκπτωση.

Όσον αφορά στο άρθρο 3 τα τεκμήρια αυτού του άρθρου ανέβηκαν σημαντικά για την πραγματικά πολυτελή διαβίωση με βάση και τις προτάσεις μας για τα πολυτελή αυτοκίνητα, τα σκάφη αναψυχής, τα ακίνητα σε ακριβές περιοχές, πισίνες, αεροπλάνα κλπ. Πρέπει, όμως, στα τεκμήρια να μπουν και τα δίδακτρα σε φροντιστήρια, σε ιδιωτικά κολλέγια, που απ’ ό,τι φαίνεται απουσιάζουν. Επίσης, να εξαιρεθούν εξ αρχής και όχι μόνο βάσει του μαχητού των τεκμηρίων, οι άνεργοι. Και δεν αναφέρομαι μόνο σ’ αυτούς που λαμβάνουν, κύριε Υπουργέ, το επίδομα ανεργίας. Υπάρχουν και οι μακροχρόνια άνεργοι, οι οποίοι δεν παίρνουν επίδομα ανεργίας και πρέπει εξ’ αρχής να εξαιρεθούν.

Στο άρθρο 4 για τη φορολόγηση του επιδόματος ανεργίας, σωστά προσμετράται η ύπαρξη ή μη και άλλων εισοδημάτων για τον άνεργο. Δεν θα πρέπει, όμως, να λαμβάνεται υπόψη και η γενικότερη οικογενειακή του κατάσταση; Για παράδειγμα, άλλο το εισόδημα 30.000 ευρώ για τον άγαμο άνεργο και άλλο οι 30.000 για άνεργο με σύζυγο και τέσσερα παιδιά. Θα πρέπει το ζήτημα αυτό, που είναι λεπτό και ευαίσθητο, να το λάβουμε υπόψη.

Σε ό,τι αφορά στο άρθρο 5 έχουν γίνει προτάσεις από τη ΓΣΕΒΕΕ και την ΕΣΕΕ, άκουσα και τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΚΚΕ να εμμένει σε αυτό και θέλω κι εγώ να προσθέσω τη δική μου φωνή. Πρέπει να γίνει μία διάκριση για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με ευνοϊκότερους συντελεστές. Στη φορολογία της υπεραξίας μεταβίβασης μικρών επιχειρήσεων ή μεριδίων οι συντελεστές τετραπλασιάστηκαν, από 1,2% πήγαν σε 5%.  Αυτό γίνεται ανεξαίρετα για όλες τις επιχειρήσεις.  Πρέπει να υπάρξει, λοιπόν, μία διάκριση για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, γιατί νομίζω πως δεν είναι το ίδιο. Το λέω αυτό, γιατί σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 1/3 των επιχειρηματιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυρίως αυτών που διαχειρίζονται οικογενειακές επιχειρήσεις θα αποσυρθεί μέσα στα επόμενα δέκα έτη, γεγονός που θα έχει επιπτώσεις σε περίπου 690.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις και σε 2,8 εκατομμύρια θέσεις απασχόλησης. Συνεπώς, το θέμα της μεταβίβασης είναι σοβαρό και ευαίσθητο, που θα πρέπει να το λάβουμε υπόψη.

Είναι θετική η αναπροσαρμογή της κλίμακας φορολόγησης των αποζημιώσεων -και θέλω να το σημειώσω- σχετικά με τις απολύσεις μισθωτών, που βελτιώνει ουσιαστικά την υφιστάμενη κατάσταση και θίγει πλέον μόνο ακραία υψηλές περιπτώσεις αποζημιώσεων απόλυσης ή και «εθελούσιας» αποχώρησης υψηλόβαθμων στελεχών.

Ξέχασα όμως –και είναι σημαντικό- στο άρθρο 3 κάτι σχετικά με τα τεκμήρια. Υπάρχει -και το ξέρετε- και για τους ετεροδημότες που ζουν στην Αθήνα, αλλά και για τους ετεροδημότες που ζουν σε αστικά κέντρα της περιφέρειας, συχνά μία δεύτερη κατοικία, είναι η λεγόμενη οικογενειακή, το πατρικό δηλαδή,  που ο πατέρας το άφησε σε κάποιο από τα παιδιά του. Εδώ χρειάζεται μία προσεκτική μεταχείριση. Θα πρότεινα για τέτοιες κατοικίες μέχρι 120 τ.μ, που δεν αφορούν τουριστικές περιοχές να υπάρξει μία εξαίρεση, να μην προστίθεται δηλαδή αυτή η κατοικία -που ξαναλέω αφορά κυρία αγρότες ή ετεροδημότες που προέρχονται από αγροτικές περιοχές- ως τεκμήριο.

Στο άρθρο 12 δεν ξέρω εάν ισχύουν ακόμα οι προνομιακές απαλλαγές για τις συγχωνεύσεις των τραπεζών. Εάν ισχύουν και δεν θέλετε να τις καταργήσετε, θα πρέπει ανάλογες φοροαπαλλαγές για συγχωνεύσεις να υπάρξουν και για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Το άρθρο 17 είναι πολύ θετικό.

Θα συμφωνήσω με τις απόψεις του πρώην Προέδρου της Βουλής, του Απόστολου Κακλαμάνη και εκφράζω σοβαρές επιφυλάξεις για το άρθρο 18, το οποίο δημιουργεί προβλήματα, ενώ δεν πρόκειται να φέρει αποτελέσματα. Άλλωστε το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής στην έκθεσή του επισημαίνει αυτά τα σοβαρά προβλήματα.

Σε ό,τι αφορά στο άρθρο 19, υπήρξε δέσμευση για την κατάργηση του απαρχαιωμένου Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, πρέπει όμως να ξεκαθαριστεί σε αυτό το νομοσχέδιο ή σε επόμενο ποιες δαπάνες και σε ποια όρια δεν γίνονται αποδεκτές, για να μην υπάρχει περιθώριο αυθαιρεσίας και παρερμηνειών από υπηρεσιακούς παράγοντες. Είναι ένα πολύ μεγάλο και πολύ σοβαρό ζήτημα.

Επίσης, στο ίδιο άρθρο 19 φαίνεται ότι καταργείται το όριο του πληθυσμού 5.000 για υπαγωγή στα βιβλία. Εδώ θα πρέπει να υπάρξει μια πρόνοια για τις περιοχές που δεν είναι τουριστικές, γιατί θα έχουμε τα ίδια προβλήματα με τους μικροεπιτηδευματίες, με αυτά που είχαμε και με την ένταξη των καφενείων και άλλων μικρών, των μπακάλικων, στον ΟΑΕΕ. Είναι ένα ζήτημα σοβαρό. Προτείνω να μείνει αυτή η εξαίρεση, όμως όχι για τις τουριστικές περιοχές, οι οποίες πρέπει να υπαχθούν.

Και τέλος, για το άρθρο 62, θα πρέπει να εξαιρεθούν όσοι ασκούν αποκλειστικά το επάγγελμα του αγρότη και πωλούν τα προϊόντα τους σε λαϊκές αγορές του νομού τους – όχι βέβαια στο Λεκανοπέδιο και στη Θεσσαλονίκη. Αυτούς θα πρέπει να τους εξαιρέσουμε και να μείνει ο τρόπος που υπήρχε μέχρι σήμερα. Είναι μια πρόταση και του Γιάννη του Κουτσούκου και άλλων συναδέλφων.

Ευχαριστώ πολύ.