Ομιλία του Προέδρου της ΟΤΟΕ και Μέλους της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ , Δημήτρη Κουσελά,  στην Πανευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη Εργαζομένων στον Χρηματοπιστωτικό Τομέα, που έγινε στην Αθήνα, στις 5 και 6 Μαΐου 2003.

                                                                                                                                       Αθήνα, 5 / 5 / 2003

     Αγαπητοί Προσκεκλημένοι,
    Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

    Θέλω εκ μέρους της Διοίκησης της ΟΤΟΕ αλλά και των ελλήνων τραπεζοϋπαλλήλων να σας καλωσορίσω στην Ελλάδα και στην Αθήνα.
Την Αθήνα που ζει σήμερα στους ρυθμούς της Ευρωπαϊκής Προεδρίας αλλά και της εντατικής προετοιμασίας των Ολυμπιακών αγώνων στους οποίους είστε όλοι προσκεκλημένοι.

Φίλες και Φίλοι,

Ζούμε πραγματικά ιστορικές στιγμές.

    Όμως, οι θετικές αυτές εξελίξεις πρέπει να συνοδευτούν με τη κάλυψη του μεγάλου κοινωνικού, πολιτικού και θεσμικού ελλείμματος της Ε.Ε. Ενός ελλείμματος που έγινε περισσότερο εμφανές κατά τον πρόσφατο πόλεμο στο ΙΡΑΚ παρά τις έντονες προσπάθειες που κατέβαλε η Ελληνική Προεδρία προκειμένου να υπάρξει ομόφωνη στάση όλων των ευρωπαϊκών χωρών.

Πρέπει να υπάρξει πραγματική πολιτική βούληση, προκειμένου

που θα ενισχύουν το ρόλο της Ε.Ε. και θα εγγυώνται την κοινωνική συνοχή, την εμβάθυνση και την ασφάλεια σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

    Το συνδικαλιστικό κίνημα δεν είναι θεατής των εξελίξεων. Δεν αποδέχεται ότι η οικονομία της αγοράς πρέπει να γίνει και κοινωνία της αγοράς. Ο στόχος της πραγματικής σύγκλισης ιδιαίτερα μετά τη διεύρυνση πρέπει να γίνει προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω.

Η υλοποίηση αυτής της θέσης απαιτεί τη διαμόρφωση μιας κοινής στρατηγικής. Μιας στρατηγικής που πρέπει να δίνει απαντήσεις και στο επίπεδο του κλάδου (Τράπεζες – Ασφάλειες) αλλά και στα ζητήματα προώθησης της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης.

    Γιατί η πολιτική των Τραπεζών είναι ενιαία. Είναι κοινή στη Μεγάλη Βρετανία, στη Γαλλία, στην Ολλανδία, στην Ελλάδα…

· Συμπίεση του εργατικού κόστους

· Αμφισβήτηση της σταθερότητας της απασχόλησης

· Ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας

· Απορύθμιση εργασιακών σχέσεων

Να διεκδικήσουμε:

· Ανακατανομή του παραγόμενου εισοδήματος.

· Μείωση του χρόνου εργασίας.

· Την υπογραφή Σ.Σ.Ε. σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

· Την κοινωνική ευθύνη των επιχειρήσεων απέναντι στους εργαζόμενους και τη κοινωνία.

Τα κινήματα αυτά με την δυναμική και την πολυφωνία τους αποτελούν την

και την

Για όλα τα παραπάνω ο ρόλος των Διεθνών Συνδικάτων είναι κρίσιμος.

μπορεί και πρέπει να συμβάλλει ουσιαστικά μέσα από την ανάληψη πρωτοβουλιών και τον συντονισμό της δράσης μας.

                                                  Σας ευχαριστώ.