Εφημερίδα ΑΓΩΝ 3 Οκτωβρίου 2003
Συνέντευξη του Προέδρου της ΟΤΟΕ κ. Δημήτρη Κουσελά
Ποιες συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και ενέργειες προτίθεται να πάρει η ΟΤΟΕ για να ανταποκριθεί με επιτυχία στο ώριμο αίτημα των τραπεζοϋπαλλήλων, για σύγκλιση των εισοδημάτων τους με τα αντίστοιχα εισοδήματα των άλλων ευρωπαίων τραπεζοϋπαλλήλων ;
Η ΟΤΟΕ έγκαιρα και παράλληλα με τις προσπάθειες της χώρας μας για συμμετοχή της στην ΟΝΕ, έθεσε το αίτημα της πραγματικής σύγκλισης και γενικότερα αλλά και ειδικότερα στον τραπεζικό τομέα. Το αίτημα αυτό ετέθη πιο συγκεκριμένα στη διεκδίκηση της προηγούμενης διετούς Σ.Σ.Ε. ΟΤΟΕ-Τραπεζών με ολοκληρωμένη τεκμηρίωση και επιχειρηματολογία. Στο επόμενο χρονικό διάστημα αυτό θα αποτελέσει τον κεντρικό στρατηγικό στόχο του συνδικαλιστικού κινήματος. Στη νέα ΣΣΕ που από τις αρχές του νέου χρόνου ξεκινάμε θα διεκδικήσουμε αυξήσεις που
· Θα καλύπτουν τον πληθωρισμό
· Θα βελτιώνουν τις πραγματικές αποδοχές, ανάλογα με την εθνική παραγωγικότητα και την κερδοφορία του τραπεζικού κλάδου
· Θα προωθούν την πραγματική σύγκλιση, έτσι ώστε στα πλαίσια ενός χρονοδιαγράμματος οι Έλληνες τραπεζοϋπάλληλοι να μην υπολείπονται των άλλων Ευρωπαίων τραπεζοϋπαλλήλων. Θα προωθήσουμε ρυθμίσεις που να αναβαθμίζουν το ενιαίο Μισθολόγιο με ενίσχυση των κλιμακίων του, ρίχνοντας ιδιαίτερο βάρος στις αποδοχές των νέων εργαζομένων, αλλά και ενισχύοντας τη δυναμική του επιδόματος πολυετίας. Η δουλειά μας πρέπει να αμειφθεί περισσότερο και καλύτερα. Το τραπεζικό επάγγελμα δεν πρέπει να υποβαθμιστεί και γι’ αυτό θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις.
Σήμερα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα υπάρχει μια έντονη κινητικότητα. Αλλαγές, ανακατατάξεις, νέες επιχειρησιακές κινήσεις, αλλάζουν τα δεδομένα. Τι μέτρα πρέπει να συνοδεύουν αυτές τις συγκεκριμένες επιχειρησιακές κινήσεις, ώστε να αυξηθεί ο δείκτης ασφάλειας των Ελλήνων τραπεζοϋπαλλήλων για το μέλλον τους;
Οι ραγδαίες αλλαγές που συντελούνται τα τελευταία χρόνια στον κλάδο μας, τεχνικό – οργανωτικοί εκσυγχρονισμοί, συγχωνεύσεις και εξαγορές, ανασχεδιασμός δραστηριοτήτων, συνεχίζονται και θα μας απασχολήσουν σοβαρά και στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Αυτές οι εξελίξεις επηρεάζουν τη σταθερότητα της απασχόλησης, το περιεχόμενο και τις προοπτικές της, επηρεάζουν την ίδια τη φύση του επαγγέλματός μας. Το συνδικαλιστικό κίνημα με τις εμπειρίες που έχει αποκτήσει μέχρι σήμερα από την πλούσια δράση του, αλλά και τα λάθη και τις αδυναμίες του, πρέπει με το σύνολο των εργαζομένων να έχει ως κεντρικούς και αδιαπραγμάτευτους στόχους σε όλες αυτές τις αλλαγές
· Την προστασία της απασχόλησης και την αναβάθμισή της
· Τη συνεχή βελτίωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ζητάμε από τις διοικήσεις των τραπεζών και την κυβέρνηση να αναλάβουν πλήρως τις ευθύνες τους απέναντι στις ανάγκες και τις επιταγές της πραγματικής σύγκλισης. Ειδικότερα από την κυβέρνηση αξιώνουμε την αποδοχή των προτάσεών μας που αφορούν στην υιοθέτηση ενός θεσμικού πλαισίου για τις συγχωνεύσεις και εξαγορές, ώστε να εξασφαλίζονται :· Η προστασία της απασχόλησης και η ρήτρα μη χειροτέρευσης στα υπάρχοντα δικαιώματα του προσωπικού· Η παροχή έγκαιρης και επαρκούς πληροφόρησης, αλλά και διαδικασιών διαπραγμάτευσης από τα ενδιαφερόμενα συνδικάτα και την ΟΤΟΕ· Η ύπαρξη ολοκληρωμένου οικονομικού και κοινωνικού σχεδιασμού για οποιαδήποτε επιχειρηματική αλλαγή, ώστε να εξασφαλίζονται η οικονομική και κοινωνική της βιωσιμότητα. Εμείς σε κάθε περίπτωση όπως πράξαμε μέχρι σήμερα και μάλιστα αποτελεσματικά, δε θα συναινέσουμε σε αλλαγές που θα θέτουν σε κίνδυνο την απασχόληση και δε θα αποδεχθούμε με πρόσχημα την προσαρμογή στις ανάγκες της παγκοσμιοποίησης, συνθήκες που θα απορυθμίζουν τα εργασιακά μας δικαιώματα και θα οδηγούν σε εργασιακό Μεσαίωνα.
Σε λίγες ημέρες πραγματοποιείται το 27ο Συνέδριο της ΟΤΟΕ. Εκπροσωπείτε ένα πολύ δυναμικό κομμάτι του συνδικαλιστικού κινήματος και οι συνάδελφοί σας τραπεζοϋπάλληλοι εργάζονται στο πιο ανταγωνιστικό και διεθνοποιημένο κλάδο της ελληνικής οικονομίας. Τι προσδοκάτε εσείς και τι μπορούμε εμείς ως εργαζόμενοι να περιμένουμε από αυτό το συνέδριο;
Το 27ο Συνέδριο της ΟΤΟΕ, αλλά και κάθε συνέδριο μας δίνει τη δυνατότητα συλλογικά και ολοκληρωμένα να αποτιμήσουμε την πορεία μας, τα αποτελέσματα της δουλειάς μας, να εντοπίσουμε τα λάθη και τις αδυναμίες μας. Ταυτόχρονα θα χαράξουμε τη στρατηγική μας για τα επόμενα χρόνια. Από τις αποφάσεις που θα πάρουμε, θα εξαρτηθούν πολλά για τους εργαζόμενους, τις αμοιβές τους, τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα, την εξέλιξή τους για την ίδια την απασχόλησή τους. Το συνέδριό μας δεν είναι μια διαδικασία ρουτίνας και μιας καταστατικής υποχρέωσης, που πρέπει να «τακτοποιήσουμε»… Είναι μια πολύ ουσιαστική, κορυφαία διαδικασία που πρέπει να συμπυκνώνει όχι μόνο εμπειρίες, αλλά και να εκφράζει τον παλμό της βάσης, των χιλιάδων εργαζόμενων τραπεζοϋπαλλήλων και να δίνει απάντηση στα προβλήματα και τις αγωνίες τους. Πάμε σ’ αυτό το συνέδριο με ένα κεντρικό σύνθημα. Με όραμα, με ενότητα, με συμμετοχή απαντάμε στις προκλήσεις της νέας εποχής.
Ποιο αλήθεια είναι το νόημα και το περιεχόμενο αυτών των λέξεων;
Με το σύνθημα αυτό συμπυκνώνουμε τη στρατηγική μας για τα επόμενα χρόνια. Οι προκλήσεις της νέας εποχής, η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και οι συνέπειές της, τα προβλήματα των συγχωνεύσεων και ανακατατάξεων που συζητούσαμε πριν, η πρόκληση της πραγματικής σύγκλισης κ.α. για να αντιμετωπιστούν σωστά και αποτελεσματικά για τους εργαζόμενους χρειάζεται πάνω από όλα όραμα.
Όραμα για ποια Ευρώπη θέλουμε; Για ποια κοινωνία διεκδικούμε, πως αντιλαμβανόμαστε το επάγγελμά μας, τις εργασιακές μας σχέσεις, τον ελεύθερο χρόνο μας. Χρειαζόμαστε όμως και δύο ακόμη βασικά πράγματα. Πρώτον ενότητα, γιατί χωρίς αυτή δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Ενότητα των δυνάμεων της εργασίας στον κλάδο μας σε εθνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα. Απασχολούν το ίδιο όλους τους εργαζόμενους ανεξάρτητα από παραταξιακές ή πολιτικές προτιμήσεις. Όσοι στο όνομα παραταξιακών ή κομματικών σκοπιμοτήτων επιλέγουν τακτικές που διασπούν την ενότητα των εργαζομένων και του συνδικαλιστικού κινήματος και την αποτελεσματικότητα των διεκδικήσεών του, προσφέρουν τις χειρότερες υπηρεσίες. Χρειαζόμαστε, όμως, για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα και συμμετοχή. Ένα κίνημα δηλαδή ζωντανό, ένα κίνημα βάσης, ένα κίνημα που θα γνωρίζει, αλλά και θα διεκδικεί τα δικαιώματά του. Η ΟΤΟΕ αλλά και το συνδικαλιστικό κίνημα στο σύνολό του δε θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τις σύγχρονες προκλήσεις με τους εργαζόμενους αμέτοχους και θεατές. Η φύση και η πολυπλοκότητα των προβλημάτων είναι τέτοια που οι όποιες κινήσεις κορυφής δεν φτάνουν. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ενημέρωση της βάσης στη λήψη των αποφάσεων .Έτσι, λοιπόν, πρέπει να προχωρήσουμε με όραμα, ενότητα και συμμετοχή της βάσης για να έχουμε θετικά αποτελέσματα.
Τι έχει γίνει μέχρι σήμερα, όμως, με τη δημιουργία του Ενιαίου Ταμείου Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων ;
Τα δύο τελευταία χρόνια έγιναν σημαντικά βήματα για τη δημιουργία του Ενιαίου Ταμείου Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων. Η επιμονή και αποφασιστικότητά μας για ενιαίο τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος που εκδηλώθηκε με τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις το 2001 και το 2002 είχε ως αποτέλεσμα την υιοθέτηση από την κυβέρνηση των απόψεών μας, που πήρε σάρκα και οστά μέσα από τη ψήφιση του άρθρου 11 του Ν. 3029/2002.Με το νόμο αυτό μας δίνεται πλέον η δυνατότητα που είχε αφαιρεθεί με το Νόμο Σιούφα (2084/92) να δημιουργήσουμε ενιαίο ταμείο, που θα λειτουργεί ως Ν.Π.Ι.Δ. Έτσι δίνεται οριστική απάντηση για το ποιο μπορεί να είναι το ασφαλιστικό μοντέλο που θα καλύπτει τον τραπεζικό κλάδο. Τελειώνουν οι διελκυστίνδες των συζητήσεων, των αναζητήσεων και των αμφισβητήσεων από κάθε πλευρά και ιδιαίτερα από την πλευρά των διοικήσεων, που η κάθε μια κατέθετε τις δικές της προτάσεις, ανάλογα με τα συμφέροντά της. Η ΟΤΟΕ από τη ψήφιση του νόμου μέχρι σήμερα πήρε μια σειρά από πρωτοβουλίες, για να προχωρήσει η υλοποίησή του. Με την παρέμβαση και τις ενέργειές της προς την κυβέρνηση, τις διοικήσεις των τραπεζών και τα ταμεία :· Συγκροτήθηκε επιτροπή από τα ενδιαφερόμενα ταμεία για να συντονίσει τη διαδικασία ενοποίησης των επικουρικών· Διενεργήθηκε μελέτη για να υπάρχει πλήρης εικόνα για την πραγματική κατάσταση των ταμείων. Η μελέτη έδειξε τα τεράστια προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν τα ταμεία στο εγγύς μέλλον, εάν δεν προχωρήσει η ενοποίησή τους.· Αποτυπώθηκαν οι υποχρεώσεις των τραπεζών στα ταμεία, υποχρεώσεις που σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνουν τη σημερινή χρηματιστηριακή αξία των ίδιων των τραπεζών.· Μελετήσαμε επίσης, το μεγάλο ζήτημα της χρηματοδότησης του εγχειρήματος και έχουμε λύση και πρόταση γι’ αυτό. Έχουμε διαμορφώσει πλήρη πρόταση για τους όρους και τις προϋποθέσεις λειτουργίας του ενιαίου ταμείου.
Εύλογα γεννιούνται τα ερωτήματα: Ποια είναι τα επόμενα βήματα, πως προχωρούμε στη δημιουργία του; Υπάρχει η αίσθηση, ότι λειτουργούν δυνάμεις αδράνειας. Είναι αλήθεια;
Υπάρχουν προβλήματα σε τρία επίπεδα:
1. Πρώτον σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση, η απάντηση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, κ. Χριστοδουλάκη, είναι ότι η κυβέρνηση συμφωνεί μεν με την υλοποίηση του νόμου, δε θα συμφωνήσει όμως σε επιλογές που θα έχουν ως αποτέλεσμα την επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού και του Δημοσίου ελλείμματος της χώρας από τα Επικουρικά Ταμεία είτε αυτά αφορούν τον τραπεζικό κλάδο είτε όχι.
2. Δεύτερον, σε ό,τι αφορά τις Διοικήσεις των τραπεζών, παρόλο που θεωρητικά συμφωνούν να προχωρήσουμε σε ενιαία λύση με το ΕΤΑΤ, πρακτικά δεν έκαναν κάτι ουσιαστικό για να βοηθήσουν σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Το πρόβλημα όμως δεν είναι δικό μας. Είναι κυρίως δικό τους, γιατί είναι πρώτα και κύρια πρόβλημα επιβίωσης των ίδιων των τραπεζών. Η άμεση και αντικειμενική εφαρμογή των νέων διεθνών λογιστικών προτύπων θα είχε ως αποτέλεσμα πολλές τράπεζες να βγουν από το σύστημα. Οι συσσωρευμένες υποχρεώσεις τους στα ασφαλιστικά ταμεία φτάνουν ακόμη και την λογιστική τους αξία. Δεν μπορούν λοιπόν ούτε να σιωπούν, ούτε να υπεκφεύγουν, ούτε να προσπαθούν να μεταφέρουν αλλού το πρόβλημα. Πρέπει να καταλάβουν ότι πρέπει να πληρώσουν. Λύσεις μεμονωμένα δεν είναι δυνατόν να δοθούν. Οι εργαζόμενοι δε θα αποδεχτούν περικοπές και φαλκίδευση των δικαιωμάτων τους.
3. Τρίτον, υπάρχουν προβλήματα από ορισμένες πλευρές του σ.κ., που είτε δεν έχουν συνειδητοποιήσει την κατάσταση που βρισκόμαστε, είτε δε διστάζουν και με ευκαιρία αυτό το ζήτημα να παίξουν παραταξιακά παιχνίδια. Αυτοί το μόνο που έκαναν μέχρι τώρα ήταν η ισοπεδωτική αμφισβήτηση και απόρριψη των πάντων, χωρίς να προτείνεται τίποτα το συγκεκριμένο. Έτσι, όμως, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ να αναλάβουν τις ευθύνες τους : ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ – ΣΥΛΛΟΓΟΙ και ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ. Οι εργαζόμενοι δε θα συγχωρήσουν σε κανένα ούτε παλινωδίες, ούτε αναβλητικότητα, ούτε ανευθυνότητα. Τώρα πρέπει να προχωρήσουμε. Οι συνθήκες έχουν ωριμάσει και δεν υπάρχει άλλο περιθώριο. |
