ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
του Προέδρου της Ο.Τ.Ο.Ε.
Δημήτρη Κουσελά
στο περιοδικό "Ασφαλιστική Αγορά"
Αθήνα, 15 Ιουνίου 2001
Ερώτηση 1η: Όλοι συμφωνούν ότι το ασφαλιστικό σύστημα χρειάζεται παρέμβαση προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιβίωσή του. Σε ποια κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί η παρέμβαση;
Απάντηση: Πρέπει να αντιμετωπίζει τα αίτια που δημιούργησαν τα προβλήματα και να κινείται στην λογική διαμόρφωσης ενός υγιούς και δημόσιου κοινωνικού Ασφαλιστικού Συστήματος που θα προστατεύει τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Έχω τονίσει πολλές φορές ότι το πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα παροχών αλλά πόρων. Αυτό άλλωστε έδειξαν και οι τεκμηριωμένες μελέτες της ΓΣΕΕ.
Άρα μια πραγματική ασφαλιστική μεταρρύθμιση πρέπει να εξασφαλίζει μια συνεχή και διαχρονικά θεσμοθετημένη ροή χρηματοδότησης και ταυτόχρονα να αντιμετωπίζει την πολυδιάσπαση και τα διαρθρωτικά προβλήματα του Ασφαλιστικού Συστήματος.
Ερώτηση 2η: Οι κυβερνητικές προτάσεις που παρουσιάστηκαν αρχικά, προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις και πυροδότησαν ένα κλίμα έντασης μεταξύ των κοινωνικών φορέων. Πως πιστεύετε ότι μπορεί να ξεπεραστεί το αδιέξοδο που δημιουργήθηκε και να ξεκινήσει κάποια στιγμή ο διάλογος Κυβέρνησης και Κοινωνικών Φορέων σχετικά με τα μέτρα που πρόκειται να ληφθούν;
Απάντηση: Ήταν φυσικό να υπάρξουν έντονες αντιδράσεις και αυτό δείχνει την υγεία της κοινωνίας και του συνδικαλιστικού κινήματος. Συνέβη αυτό γιατί η κυβέρνηση με τις προτάσεις της σηματοδότησε μια πολιτική αφαίρεσης θεμελιωδών δικαιωμάτων μια πολιτική εισπρακτική, άδικη και αδιέξοδη. Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι υπέρ του διαλόγου και έχει αγωνιστεί γι’ αυτό.
Λύσεις χωρίς διάλογο δεν υπάρχουν για κανένα θέμα.
Αρνηθήκαμε στην αρχή το διάλογο γιατί δεν μπορούσαμε και δεν μπορούμε να συζητάμε για αφαίρεση ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Τηρήσαμε στη πορεία μια πολύ προσεκτική στάση όχι από αλαζονεία. Εμείς δεν βλέπουμε τον ίσκιο μας για μπόι μας.
Επιζητήσαμε και επιζητούμε έναν ουσιαστικό διάλογο που θα έχει τις προϋποθέσεις να οδηγήσει σε κοινά αποδεκτές λύσεις.
Η κυβέρνηση όφειλε να δεσμευτεί σε ορισμένα κρίσιμα ζητήματα όπως αυτά της οριστικής απόσυρσης και τη τριμερούς χρηματοδότησης για να δημιουργηθούν οι όροι και το κλίμα για τον διάλογο.
Ερώτηση 3η: Σε τι ύψος πρέπει να διαμορφωθεί η κρατική χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος και πως αυτή μπορεί να εξασφαλιστεί;
Απάντηση: Η τριμερής χρηματοδότηση είναι βασικό στοιχείο της δικής μας φιλοσοφίας. Χωρίς αυτήν δεν νοείται κοινωνικό Ασφαλιστικό Σύστημα. Ούτε μπορεί να υπάρξει βιωσιμότητα χωρίς την καθολική και διαχρονική θεσμοθέτησή της.
Εμείς προτείνουμε τη σχέση 2/9 για τους εργαζόμενους, 4/9 για τους εργοδότες και 3/9 για το Κράτος.
Για να εξασφαλιστούν οι απαραίτητοι πόροι που στα πλαίσια αυτής της σχέσης ανέρχονται για το Κράτος σε 700 δις περίπου ετησίως. Θα χρειαστεί η ασφαλιστική μεταρρύθμιση να συνοδευτεί και από μια γενναία φορολογική μεταρρύθμιση.
Είναι ανάγκη πλέον, να προχωρήσει η ανακατανομή του εισοδήματος και του πλούτου. Δεν μπορούμε να μιλάμε για πραγματική σύγκλιση με τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, είτε στο Ασφαλιστικό είτε στο εισοδηματικό, χωρίς ανακατανομές.
Η κυβέρνηση και όλος ο πολιτικός κόσμος έχει αναγνωρίσει τις θυσίες και την συμβολή των εργαζόμενων για να μπούμε στην ΟΝΕ.
Η αναγνώριση αυτή δεν μπορεί να έχει μόνο ηθικά χαρακτηριστικά, πρέπει να έχει και πρακτικά αποτελέσματα.
Ερώτηση 4η: Θα αποδεχθούν οι εργαζόμενοι μείωση των συντάξιμων αποδοχών και ειδικότερα των κατώτερων;
Απάντηση: Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι έδειξαν με τις μεγαλειώδεις απεργίες και κινητοποιήσεις ότι δεν είναι διατεθειμένοι να αποδεχτούν τέτοιες λογικές όχι μόνο για τις κατώτερες αλλά για όλες τις συντάξεις, οι οποίες άλλωστε με τον γνωστό νόμο Σιούφα (2084/92) συνεχώς συρρικνώνονται.
Τα προβλήματα δεν λύνονται με ανακατανομές στα πλαίσια του υφιστάμενου συστήματος. Αυτή η λογική θέλει να επιρρίψει μονομερώς το βάρος στους εργαζόμενους.
Είναι αδιέξοδη και αναποτελεσματική και θα δημιουργήσει εκ νέου κοινωνικές συγκρούσεις εάν επιχειρηθεί να γίνει πράξη.
Ερώτηση 5η: Στο νέο σκηνικό που θα διαμορφωθεί στο Ασφαλιστικό Σύστημα, ποιος θα είναι ο ρόλος της Ιδιωτικής Ασφάλισης;
Απάντηση: Είναι ανάγκη να προσδιοριστούν τα όρια της Ιδιωτικής σε σχέση με την Κοινωνική Ασφάλιση.
Ο ρόλος της Ιδιωτικής Ασφάλισης δεν είναι να υποκαθιστά την Κοινωνική Ασφάλιση.
Η Ιδιωτική Ασφάλιση απευθύνεται στις υψηλές εισοδηματικές τάξεις για να δώσει συμπληρωματικές παροχές. Το Δημόσιο Κοινωνικό Ασφαλιστικό Σύστημα πρέπει να εξασφαλίζει αξιοπρεπή σύνταξη για όλους τους ασφαλισμένους. |
