Αθήνα,06 Νοεμβρίου 2004

Κύριε Πρόεδρε,
Αγαπητοί συνάδελφοι,

Είναι γνωστό ότι ο θεσμός των Λαϊκών Αγορών και το υπαίθριο εμπόριο παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των τιμών που αφορά τις λαϊκές τάξεις αλλά και τα συμφέροντα των παραγωγών. Παραγωγών που το εισόδημα τους, τους τελευταίους μήνες εξανεμίζεται στα πλαίσια μιας άγριας αναδιανομής που πραγματοποιείται με ευθύνη της κυβέρνησης

Ο Ν. 3190/03 συμπλήρωσε και βελτίωσε το Ν. 2323/95, προς την κατεύθυνση της διαφάνειας και του αποτελεσματικότερου ελέγχου του υπαίθριου εμπορίου και των λαϊκών αγορών, θεσπίζοντας σαφέστερους κανόνες και μην επιτρέποντας η αδειοδότηση να γίνεται σε «κλειστό κύκλωμα», ερήμην των παραγωγικών τάξεων και των φορέων των τοπικών κοινωνιών.

Για να υλοποιηθεί ο Νόμος αυτός ήταν απαραίτητη η έκδοση δύο Προεδρικών Διαταγμάτων και μιας σειράς Υπουργικών Αποφάσεων. Ενώ έχουν περάσει 9 μήνες η Κυβέρνηση με εξαίρεση την Υπουργική Απόφαση για τα πρόστιμα δεν προχώρησε σε καμιά άλλη κίνηση για την υλοποίηση του σημαντικού αυτού Νόμου. Όμως και η απόφαση αυτή δεν μπορεί να ισχύσει γιατί ακόμη δεν έχουν συγκροτηθεί τα κλιμάκια ελέγχου του άρθρου 7α του Ν. 3190/03.

Τα ερωτήματα που τίθενται είναι πολλά και μεγάλα και απαιτούν σαφείς και καθαρές απαντήσεις, κύριε Υπουργέ:

Πέραν των ανωτέρω,

•  Οι αρμόδιοι Περιφερειάρχες έχουν συγκροτήσει, κατά περιφέρεια, τις Επιτροπές φορέων κλπ. του άρθρου 7ε Ν. 3190/03, για την τήρηση της σχετικής νομοθεσίας και για τη βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας του υπαίθριου εμπορίου και των λαϊκών αγορών σε κάθε περιφέρεια της χώρας;

Εφόσον τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει γίνει, εύλογα διερωτάται κανείς που πραγματικά αποβλέπει η Κυβέρνηση;

Να ακυρώσει, στην πράξη, το σημαντικό νομοθετικό έργο της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ σε αυτό το τόσο κρίσιμο για την αγορά θέμα, και μάλιστα σε μια περίοδο που η προστασία των παραγωγών, όσο και των καταναλωτών, απαιτούν διαφάνεια, εξυγίανση, συστηματικούς κανόνες, συγκεκριμένα κριτήρια και επαρκείς ελεγκτικούς μηχανισμούς, ώστε να μην παραπλανόνται οι καταναλωτές, ούτε να εξανεμίζεται το εισόδημά τους, αλλά ούτε να κερδοσκοπούν οι χονδρέμποροι σε βάρος των παραγωγών; ‘Έτσι θα χτυπηθεί το παραεμπόριο, ο τζίρος του οποίου ανέρχεται σε δις, με σημαντικές απώλειες, συν τις άλλοις, για τα δημόσια οικονομικά;

Μήπως η Κυβέρνηση θέλει, δια της απραξίας και των παραλείψεών της, να μας γυρίσει πίσω, στις εποχές που η άδεια λαϊκής ή υπαίθριου εμπορίου ήταν… μείζον «ρουσφέτι», ανεξάρτητα από τα δεδομένα του πωλητή, τη γνώμη και τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών ;

Θέλει, κατά την προσφιλή της συνήθεια, να αφήσει την ακρίβεια, την ασυδοσία και την κερδοσκοπία να λεηλατούν το εισόδημα των καταναλωτών; Θα είναι (και εδώ…) ο «διακριτικός παρατηρητής» των εξελίξεων στις τιμές και στην αγορά (και «γαία πυρί μειχθήτω» για παραγωγούς και καταναλωτές) ή θα πάρει, επιτέλους, αποφάσεις;;;

Θα καταργήσει (όπως διαδίδει με φημολογίες στα ΜΜΕ), τη συλλογικότητα, τη συμμετοχή των φορέων και τη διαφάνεια στις διαδικασίες αδειοδότησης, ή θα εφαρμόσει, θα εξειδικεύσει και θα εμπλουτίσει, όπως απαιτείται, το σημαντικότατο θεσμικό πλαίσιο που κληρονόμησε;

Και εάν σκοπός της Κυβέρνησης είναι να κάνει «κάτι άλλο», με πρόσχημα ότι «ο νόμος απέτυχε» (αφού η ίδια δεν τον υλοποιεί…), τότε τι ακριβώς θα είναι αυτό, με ποια φιλοσοφία, με τι στόχους και με ποια μέσα θα το υλοποιήσει ; Ας μας το πει, επιτέλους, ο Αρμόδιος Υπουργός, για να τεθεί στην κρίση των παραγωγικών τάξεων και των καταναλωτών της χώρας.

Εάν πάλι δεν έχει πολιτική και άποψη για όλα αυτά, ας σταματήσει να υπονομεύει το θεσμικό πλαίσιο που βρήκε και ας τηρήσει τους νόμους του Κράτους, όπως είναι το πρώτιστο καθήκον του!