Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Ειλικρινά λυπάμαι που άλλες υποχρεώσεις με αναγκάζουν να λείψω από τις τόσο σημαντικές εργασίες της διημερίδας σας.
Σε παρόμοιες εκδηλώσεις, είθισται εμείς οι πολιτικοί να συγχαίρουμε τους διοργανωτές για την πρωτοβουλία τους και να εξάρουμε το γενικότερο έργο και τη συνεισφορά τους. Στην περίπτωση του Ολυμπιακού Κέντρου Φιλοσοφίας και Παιδείας (ΟΚΦΠ) και του τόσο σημαντικού, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, έργου του για την προβολή της Ελληνικής Σκέψης, της Παιδείας και της Κληρονομιάς μας, πιστεύω πως οι συστάσεις είναι περιττές. Είναι γνωστό το έργο και η πολύτιμη συνεισφορά του ΟΚΦΠ στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, της σκέψης, των αρχών και των αξιών της ελληνικής μας παράδοσης και Παιδείας. Γι’ αυτό και τιμά τον τόπο μας τόσο η διοργάνωση αυτής της διημερίδας, όσο και, πολύ περισσότερο, η λειτουργία Παραρτήματος του ΟΚΦΠ στην όμορφη Μάνη.
Επιτρέψτε μου όμως να τοποθετηθώ απευθείας στο θέμα αυτής της σημαντικής διημερίδας, τη σχέση παγκοσμιοποίησης και τοπικών κοινωνιών, για να θέσω στην κρίση σας και να μοιραστώ μαζί σας κάποια βασικά ερωτήματα και σκέψεις που με προβληματίζουν.

Ζ Υπάρχει ρόλος και λόγος για τις τοπικές κοινωνίες σε μια οικονομικά, θεσμικά, πολιτιστικά παγκοσμιοποιημένη ανθρωπότητα;
Ζ Η παγκοσμιοποίηση είναι μια σύγχρονη «Προκρούστεια κλίνη», που αλέθει πολιτισμούς, αξίες, αρχές και συνειδήσεις, υποτάσσοντάς τις σε μονόδρομους εμπορευματοποίησης, σε λογικές πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού Δαρβινισμού, σε μορφές κοινωνικής αποδιάρθρωσης που αποθεώνουν την αγορά, την πλαστικοποιημένη κατανάλωση σε όλα τα επίπεδα, τη «μετάλλαξη» του ανθρωπισμού μας, την ιδιώτευση, την αποχή μας από τα κοινά;
Ζ ‘Η μήπως είναι (ή θα μπορούσε να γίνει) μια ακόμα δύσκολη πρόκληση, μια ακόμα ευκαιρία για τους λαούς, τη διανόηση, τις τοπικές κοινωνίες και τους πολίτες της κάθε χώρας, ώστε να αντλήσουν πολύτιμο υλικό και αρχές από τις παραδόσεις τους, να τις αναδείξουν, να τις ανταλλάξουν και να τις συνθέσουν σε μια παγκόσμια κοινότητα ισόρροπης ανάπτυξης, αλληλοσεβασμού, ανθρωπισμού, σεβασμού και σύνθεσης της διαφορετικότητας, σε μια παγκόσμια κοινότητα συμμετοχής και κοινωνικής αλληλεγγύης;

Η απάντηση δεν είναι εύκολη και δεν εξαντλείται σε λόγια και παραινέσεις. ‘Όμως το αίτημα για ανάδειξη και δημιουργική σύνθεση της εθνικής μας κληρονομιάς μέσα στα ευρύτερα διακρατικά σύνολα στα οποία συμμετέχουμε, όπως η Ευρωπαϊκή ‘Ενωση, η ανάδειξη της δυναμικής και των αναγκών κάθε τοπικής κοινωνίας για ανάπτυξη και προκοπή αντάξια της ιστορίας και της κληρονομιάς της, είναι μείζον και διαχρονικά επίκαιρο.

Η παγκοσμιοποίηση δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελεί άλλοθι ισοπέδωσης και εκμηδενισμού του λόγου και του ρόλου των τοπικών κοινωνιών. Ούτε, βέβαια, άλλοθι για ιδιώτευση και αποχή των πολιτών τους από τα κοινά. Μην ξεχνάμε πως η ιδιώτευση ισοδυναμούσε με ατιμία στην αρχαιοελληνική μας παράδοση, μια παράδοση που έχει δώσει μαθήματα ανθρωπισμού, δημοκρατίας, συλλογικότητας και συμμετοχής.

Πιστεύω πως πρωτοβουλίες και εκδηλώσεις σαν τη σημερινή, έχουν αξία ακριβώς γιατί μας θυμίζουν πως είμαστε ταυτόχρονα πολίτες του τόπου μας και του κόσμου. Πως, ως συμμέτοχοι στα κοινά, είμαστε υπεύθυνοι για τις τύχες τις δικές μας, του τόπου μας, της Ανθρωπότητας γενικότερα.

Γι’ αυτό και πρέπει, σήμερα περισσότερο από ποτέ, οι τοπικές κοινωνίες να ανασυντάσσονται, να ενεργοποιούνται, να επαγρυπνούν. Να πάρουν στα χέρια τους τις κρίσιμες αποφάσεις, την αρμοδιότητα και τους αναγκαίους πόρους για να σχεδιάσουν και να στηρίξουν την ανάπτυξη και τη διαβίωση που τους ταιριάζει, μέσα από λειτουργίες και θεσμούς αποκεντρωμένης, συλλογικής, συμμετοχικής διακυβέρνησης.

Το να είμαστε ενεργοί πολίτες, συμμέτοχοι και ευαίσθητοι για τα κοινά, είναι κάτι που το χρωστάμε τόσο στην ελληνική σκέψη, στην Παιδεία και στην πολιτιστική μας κληρονομιά, όσο και στο μέλλον της Μεσσηνίας μας, της Ελλάδας, της Ευρώπης και του πλανήτη ολόκληρου. Το χρωστάμε στο χαμόγελο, στην ανάσα και στο αύριο των παιδιών μας!

Είμαι σίγουρος ότι τόσο η λειτουργία του Παραρτήματος του ΟΚΦΠ στη Μάνη, όσο και η διεπιστημονική προσέγγιση αυτής της διημερίδας, θα προσθέσει πολλά σ’ αυτή τη μεγάλη υπόθεση.

Εύχομαι κάθε επιτυχία στις εργασίες σας και ανυπομονώ να μελετήσω τα υλικά και τα συμπεράσματά σας.

Τέτοιες πρωτοβουλίες πρέπει να έχουν συνέχεια. Αξίζουν την αμέριστη υποστήριξη όλων μας!