|
Δήλωση του Βουλευτή Μεσσηνίας του ΠΑΣΟΚ
κ. Δημήτρη Κουσελά για το φορολογικό νομοσχέδιο:
Από τα «μεγάλα λόγια», στη διάψευση δεσμεύσεων και προσδοκιών !
Στο Προεκλογικό της Πρόγραμμα για την Οικονομία (σελ. 54-60), η Νέα Δημοκρατία δημιούργησε ισχυρές προσδοκίες στο μέσο φορολογούμενο πολίτη και στις επιχειρήσεις, για τομές στο φορολογικό σύστημα, που θα οδηγούσαν σε:
-
«ένα απλό, σταθερό και δίκαιο φορολογικό σύστημα, στο οποίο εκ προοιμίου ο φορολογούμενος θα θεωρείται ως ειλικρινής και όχι ως φοροφυγάς»
-
«αποτελεσματική οργάνωση του φοροσυλλεκτικού μηχανισμού, για να μειωθεί δραστικά η εκτεταμένη φοροδιαφυγή και διαφθορά»
Οι εξαγγελθείσες προεκλογικά ουσιαστικές φοροελαφρύνσεις και οι κάθε λογής υποσχέσεις περί φορολογικής δικαιοσύνης, αποδεικνύονται σήμερα, μετά την κατάθεση του φορολογικού νομοσχεδίου, ακάλυπτες επιταγές της Κυβέρνησης και λόγια χωρίς αντίκρισμα!
Αντί γι αυτές, μετά από πολύμηνη δυστοκία και «κοσκίνισμα» προθέσεων, εξαγγελιών και συμφερόντων, η Κυβέρνηση κατέληξε σε:
-
ρυθμίσεις που τελικά αυξάνουν τα φορολογικά βάρη και οδηγούν σε σημαντική μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος όλων των φορολογούμενων, αφού ήδη από την 1-1-2005, ο φόρος που θα παρακρατείται σε μισθούς και συντάξεις θα είναι μεγαλύτερος, λόγω της νέας μη τιμαριθμοποιημένης φορολογικής κλίμακας αλλά και της μείωσης από 2,5% σε 1,5% της έκπτωσης φόρου λόγω παρακράτησης. ‘Ετσι, με μισθούς αυξημένους ονομαστικά κατά 3,5% το 2005, ο παρακρατούμενος φόρος αυξάνει από 5,37% μέχρι και 10,24% !
-
περικοπές φοροελαφρύνσεων, ενώ η Κυβέρνηση είχε ρητά δεσμευτεί στο Πρόγραμμά της να περικόψει μόνο τις απαλλαγές-προνόμια των «ολίγων και εισοδηματικά ισχυρών» Είναι όμως «προνόμιο των ισχυρών» η έκπτωση φόρου για τις οικογενειακές δαπάνες, που καταργείται;
-
αυξήσεις του αφορολόγητου ορίου, που θα ισχύσουν, όπως και η φορολογική κλίμακα, για ολόκληρη την επόμενη τριετία και έχουν ως αποτέλεσμα φορολογική ελάφρυνση μόλις 4,2-12,5 ευρώ το μήνα για τους μισθωτούς και συνταξιούχους, οι οποίες όμως εξανεμίζονται από τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας.
-
μικρές βελτιώσεις σε μεμονωμένες φοροαπαλλαγές (ιατρικών δαπανών, τόκων στεγαστικών δανείων, ενοικίου κύριας κατοικίας, φοιτητών, διδάκτρων), που και αυτές εξανεμίζονται από τη φυσιολογική ωρίμανση των εισοδημάτων μέσα στην τριετία, λόγω της μη τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας.
Αντίθετα με τις ισχνές παροχές της στους φορολογούμενους πολίτες, η Κυβέρνηση αποδεικνύεται σαφώς πιο γενναιόδωρη και… συνεπέστερη στις εξαγγελίες της απέναντι στις επιχειρήσεις, προχωρώντας, μεταξύ άλλων, σε σημαντικές μειώσεις των φορολογικών συντελεστών για τις ΑΕ και ΕΠΕ, τους συνεταιρισμούς κλπ. επιχειρήσεις για το σύνολο των κερδών τους και όχι μόνο για τα αδιανέμητα, όπως είχε αρχικά εξαγγείλει στο Πρόγραμμά της.
‘Όλα τα παραπάνω απέχουν έτη φωτός από:
-
την αναγκαία ριζική αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος της χώρας μας, από την απαιτούμενη αναπτυξιακή και κοινωνική του διάσταση, από την άρση της συνεχιζόμενης ανακατανομής του φορολογικού βάρους σε βάρος των μισθωτών, των συνταξιούχων, των επιτηδευματιών, των μικρομεσαίων.
-
την απαραίτητη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, ώστε οι όποιες βελτιώσεις του πραγματικού εισοδήματος λόγω ανάπτυξης και σύγκλισης, να μην ροκανίζονται από τη φορολογική επιβάρυνση
-
τη διαμόρφωση του ελάχιστου αφορολόγητου ορίου όλων των φορολογούμενων σε ρεαλιστικά επίπεδα, ανάλογα με το ελάχιστο απαραίτητο εισόδημα διαβίωσης του φορολογούμενου και της οικογένειάς του
-
την αναγκαία καθιέρωση πρόσθετου ειδικού αφορολόγητου ορίου για οικογένειες από 3 παιδιά και πάνω
-
την απαραίτητη έκπτωση του συνόλου των δαπανών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης-νοσηλείας,
-
την απαιτούμενη ανατροπή της σχέσης άμεσων-έμμεσων φόρων, που λειτουργεί σε βάρος των οικονομικά ασθενέστερων καταναλωτών.
Ακόμα μια φορά, η Κυβέρνηση κώφευσε στις ανάγκες της κοινωνίας και, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς της ότι εκπροσωπεί το «κοινωνικό Κέντρο», έδειξε ότι τα μεγάλα λόγια της καταλήγουν στις γνωστές και από το παρελθόν συντηρητικές, αντιλαϊκές και φορομπηχτικές συνταγές. |
