Αθήνα,

Απριλίου 2005

 Κ. Πρόεδρε,
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Συζητάμε σήμερα ένα νομοσχέδιο που μετά τα μεγάλα προβλήματα της περιόδου 1999-2002 στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στην Αμερική, πρέπει να συμβάλλει στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας της χρηματιστηριακής αγοράς και στη χώρα μας. Γιατί το χρηματιστήριο είναι πρώτα από όλα ψυχολογία και αξιοπιστία. Είναι απαράδεκτο να μετατρέπεται σε πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, όπως δυστυχώς επιχειρήθηκε από ορισμένους ακόμη και σήμερα, ή να επιχειρείται εκμετάλλευση του στην άλφα ή στη βήτα κατεύθυνση.

Βασική προϋπόθεση είναι η δημιουργία ενός αποτελεσματικού πλαισίου προστασίας των επενδυτών. Ενός ξεκάθαρου θεσμικού πλαισίου που θα διασφαλίζει:

• Την διαφάνεια σε όλες τις ακολουθούμενες διαδικασίες

• Την ίση μεταχείριση όλων των συμμετεχόντων στις χρηματιστηριακές αγορές

• Την εύρυθμη λειτουργία των τελευταίων.

Παρά την ανάγκη για την δημιουργία ενός τέτοιου πλαισίου η κυβέρνηση καθυστέρησε ένα χρόνο τώρα, να φέρει αυτό το σ/ν προς ψήφιση, ενώ είχαμε υποχρέωση να ενσωματώσουμε το αντίστοιχο ευρωπαϊκό δίκαιο στην εσωτερική μας νομοθεσία το ταχύτερο δυνατόν.

‘Άλλωστε, αυτό το σ/ν δεν το επεξεργάστηκε η Κυβέρνηση από μηδενική βάση. Οι Οδηγίες από τις οποίες προέκυψε διαμορφώθηκαν σε πολλαπλά επίπεδα.

Είναι μάλιστα σαφής η βούληση του κοινοτικού νομοθέτη να υπάρχει ευρεία διαβούλευση με τους παράγοντες της αγοράς καθ’ όλη τη διάρκεια της εφαρμογής τους, ώστε οι διατάξεις του να λειτουργήσουν πλήρως, ισότιμα και αποτελεσματικά.

Με αυτό το δεδομένο, οι διαδικασίες διαβούλευσης με τους φορείς της Κεφαλαιαγοράς και η σύσταση των αντίστοιχων επιτροπών που προβλέπονται στο άρθρο 21 θα πρέπει να τεθούν ως υποχρέωση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και μάλιστα για όλα τα σημαντικά θέματα που απασχολούν και ενδιαφέρουν τους φορείς της.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Οι διατάξεις για την κατάχρηση αγοράς της κοινοτικής νομοθεσίας που μεταφέρονται στο ελληνικό δίκαιο μ’ αυτό το νομοσχέδιο, εφαρμόζονται για πρώτη φορά και στον ευρωπαϊκό και στον εθνικό μας χώρο. Δεν υπάρχει κοινοτική και εθνική νομολογία πάνω σ’ αυτές. Πολλά θα εξαρτηθούν από τις αποφάσεις που εξουσιοδοτείται να πάρει η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, για επιμέρους θέματα εφαρμογής αυτού του σ/ν.

Δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε στα όργανα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς να παρεμβαίνουν ή να αδρανούν κατά το δοκούν και μάλιστα χωρίς προηγούμενη εμπειρία από ανάλογους νόμους. Αλλιώς θα προκληθούν στρεβλώσεις, που θα θέσουν σε κίνδυνο την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς, την αξιοπιστία της, αλλά και την ισονομία, την ίση αντιμετώπιση των φορέων της.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Τα εκτελεστικά μέτρα αποτελούν το κρίσιμο τμήμα των Οδηγιών που μεταφέρουμε στο εσωτερικό μας δίκαιο. Από αυτά θα κριθεί η δυνατότητα εφαρμογής της Οδηγίας-πλαίσιο με σαφήνεια, διαφάνεια και πληρότητα, προς όφελος όλων των εμπλεκομένων, χωρίς παρερμηνείες ή αυθαίρετες διακρίσεις.

Δυστυχώς, αυτά τα εκτελεστικά μέτρα δεν ενσωματώνονται στο σύνολό τους στις διατάξεις του Νομοσχεδίου που συζητάμε, όπως ήταν η βούληση του κοινοτικού νομοθέτη.

Επιλέξατε, όπως και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, τη μεταφορά των εκτελεστικών μέτρων μέσω κανονιστικών Αποφάσεων που θα εκδώσει η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, με εξουσιοδότηση που της δίνεται από το άρθρο 19. Γι΄ αυτό χρειάζεται πάρα πολύ μεγάλη προσοχή.

Ορισμένες βασικές βελτιώσεις που κατά τη γνώμη μου απαιτούνται στο σ/ν που συζητάμε είναι:

• Να διασφαλιστεί πλήρης άρση του τραπεζικού απορρήτου, όχι όπως την αποδέχθηκε η Κυβέρνηση μετά από τις επισημάνσεις του ΠΑΣΟΚ.

• Να δημιουργηθεί αναβαθμισμένη και ανεξάρτητη Δ/νση Εσωτερικού Ελέγχου στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.

Ο Πρόεδρος της διεύθυνσης αυτής πρέπει να ορίζεται όχι από τον Πρόεδρο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς αλλά από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και μπορεί να είναι ένα από τα μη εκτελεστικά μέλη της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Είναι αδιανόητο κύριε Υπουργέ να μιλάτε για διαφάνεια και προστασία των επενδυτών και να μην αποδέχεστε την πρόταση αυτή όπως με τροπολογία ολόκληρη η αντιπολίτευση έχει καταθέσει.