Αθήνα, 14 Νοεμβρίου 2006

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΣΕΛΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2006.

Κύριε Διοικητά, διαπιστώνουμε -και σωστά- ότι η αύξηση του ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια δεν διαχέεται πλήρως στην οικονομία και στην κοινωνία, με αποτέλεσμα, το 20% των Ελλήνων να είναι φτωχοί. Αποδίδεται όμως το πρόβλημα αυτό, όχι στην ασκούμενη φορολογική πολιτική, όχι στην ασκούμενη εισοδηματική ή κοινωνική πολιτική, που είναι, όπως γνωρίζετε, οι κατ εξοχήν αναδιανεμητικοί μηχανισμοί, αλλά σε δύο άλλες αιτίες. Στις δυσκαμψίες και στην κατάτμηση της αγοράς εργασίας και στις αδυναμίες του συστήματος κατάρτισης και εκπαίδευσης. Αυτά αναφέρετε σαν αιτίες.

Το ερώτημά μου είναι γιατί ευθύνεται η αγορά εργασίας και όχι οι απαιτήσεις, οι διαρθρωτικές αδυναμίες, οι πρακτικές των επιχειρήσεων και οι πολιτικές τις οποίες ανέφερα πριν.

Ακόμη, πώς συμβιβάζονται τα όσα λέτε, για το υψηλό ποσοστό των φτωχών συνταξιούχων, με τα «εφιαλτικά σενάρια» τα οποία επικαλείστε στις σελίδες 161 και 162 για το ασφαλιστικό. Πάνω σε αυτό, θέλω να σας ρωτήσω ευθέως: Γνωρίζετε ότι τα τελευταία 2,5 χρόνια το χρέος του δημοσίου απέναντι στα ασφαλιστικά ταμεία διογκώθηκε από τα 2,8 δις ευρώ που ήταν, σε 6 δις ευρώ σήμερα; Αν το γνωρίζετε αυτό, τι συστάσεις κάνετε προς την Κυβέρνηση, προκειμένου να υλοποιήσει τις υποχρεώσεις της;

Δεύτερον, αναγνωρίζετε την ύπαρξη της ακρίβειας και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Δεν μας λέτε, όμως, ποιος ευθύνεται, κύρια, για τη μεγάλη ακρίβεια που υπάρχει και για τον πληθωρισμό; Ο πληθωρισμός στη χώρα μας είναι πληθωρισμός μισθών ή πληθωρισμός κερδών; Και το λέω αυτό, γιατί τονίζεται στην Έκθεση ότι πρέπει να υπάρξει συγκράτηση των μισθών, ενώ μέσα από τα στοιχεία, που εσείς παραθέτετε, φαίνεται ότι έχουμε και στον τραπεζικό τομέα και αλλού μια έξαρση κερδών των επιχειρήσεων κατά 30% - 40%,με αύξηση του τζίρου μόλις 15% - 20% και αυτό φαίνεται στη σελίδα 107 της Έκθεσης. Θέλω να σας ρωτήσω, δεν σας βρίσκει σύμφωνους η εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ότι για την Ελλάδα κατά 67% ευθύνονται τα μεγάλα περιθώρια κέρδους, κατά 20% οι έμμεσοι φόροι και μόνο κατά 13% το εργασιακό κόστος; Αυτή η εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι, βέβαια, για το 2005 και όχι για το 2006.

Η τρίτη ερώτηση μου - την έθεσε και ο κ. Παπαντωνίου - αφορά στη διαφορά επιτοκίων ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη. Εξηγείτε ότι αυτή οφείλεται σε μια σειρά από λόγους, τους οποίους γραπτά μας παραθέτετε. Δεν αναφέρετε, όμως, πουθενά το λεγόμενο εναρμονισμό των τιμών και το άτυπο καρτέλ, που πολλοί ισχυρίζονται ότι σήμερα υπάρχει στον τραπεζικό τομέα, σε σχέση και με τα επιτόκια και με τις προμήθειες και με άλλες τιμές. Κατά τη γνώμη σας δεν υπάρχει κάτι τέτοιο; Δεν υπάρχει εναρμονισμός τιμών στον τομέα αυτό και δεν έχουν ευθύνη οι τράπεζες;

Θέλω, επίσης, κύριε Πρόεδρε, να θέσω μια ερώτηση που είναι πολύ σημαντική. Από τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος προκύπτει ότι το χρέος των νοικοκυριών το 2003 ήταν 26% περίπου του Α.Ε.Π.. Το 2004 αυξήθηκε στο 30%. Το 2005 ανέβηκε στο 36%. Για φέτος υπάρχει εκτίμηση ότι θα φτάσει το 42% - 43% και με την ταχύτητα αυτή μέσα στο 2008 θα ξεπεράσει το όριο ασφαλείας, που θεωρείται ότι είναι το 60%. Από την αρμόδια Γενική Διεύθυνση 2 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα ποσοστά του δανεισμού των νοικοκυριών στην Ελλάδα σημειώνονται ότι είναι ανάμεσα στα χαμηλότερα, αλλά όμως, η συγκεκριμένη διεύθυνση επισημαίνει ότι η ταχύτητα με την οποία αυξάνονται, προδικάζει ενδεχόμενους σημαντικούς κινδύνους στην οικονομία και στην κοινωνία, λόγω αυτής της αύξησης. Κατά τη γνώμη σας, δεν θα πρέπει να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα, προκειμένου να σταματήσει αυτή η αύξηση, η οποία τείνει για το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα να γίνει επικίνδυνη;

Κλείνοντας, θέλω να ρωτήσω, κύριε Διοικητά, εάν σας έχει δώσει η Κυβέρνηση τα στοιχεία για την αναθεώρηση του Α.Ε.Π. κατά 25%, με βάση ποια συγκεκριμένα στοιχεία γίνεται αυτή.