Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

συζητάμε σήμερα ένα μείζον ζήτημα που χαρακτηρίζει και την ποιότητα του κοινωνικού μας πολιτισμού, αλλά και των εργασιακών σχέσεων.

Για να πάρουμε μία γεύση του μεγέθους του προβλήματος, θα αναφερθώ σε ορισμένα στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, με βάση τα οποία έχουμε εξακόσιες ογδόντα πέντε χιλιάδες ατυχήματα τη μέρα σε παγκόσμια κλίμακα.

Στη χώρα μας βέβαια, με βάση τα επίσημα στοιχεία, κάθε τρεις μέρες θρηνούμε έναν εργαζόμενο και κάθε δεκαπέντε λεπτά έχουμε ένα εργατικό ατύχημα. Και αυτά, χωρίς να λάβουμε υπόψη τις επαγγελματικές ασθένειες για την καταγραφή και την παρακολούθηση των οποίων δεν έχουμε, δυστυχώς, κανένα στοιχείο, προκειμένου να είμαστε ικανοποιημένοι.

Άκουσα πριν τον Υφυπουργό Εργασίας να επιχαίρει για τη μείωση των θανατηφόρων ατυχημάτων κατά το 2005. Αναφέρθηκε σε εκατόν έντεκα θανατηφόρα ατυχήματα. Είναι ύβρις, κύριε Υφυπουργέ, για τους εργαζόμενους, αλλά και για τη νοημοσύνη μας, να κάνουμε αναφορά σε τέτοιου είδους στοιχεία, όταν γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι τα θανατηφόρα ατυχήματα κατά βάση έχουν σχέση με τις κατασκευές και τα δημόσια έργα. Οι κατασκευές και τα δημόσια έργα, μετά την ολοκλήρωση των Ολυμπιακών Αγώνων, μειώθηκαν κατακόρυφα και ήταν φυσικό και επόμενο να υπάρξει συγκριτικά και μία μείωση των θανατηφόρων ατυχημάτων κατά το 2005.

Όμως, τα ερωτήματα που υπάρχουν σε σχέση με το μεγάλο αυτό ζήτημα είναι πολλά και μεγάλα: Έχουμε σήμερα πρόληψη; Έχουμε επαρκείς ελέγχους; Έχουμε επαρκή και κατάλληλα στελέχη, καθώς και μηχανισμούς διαμόρφωσης και επιβολής προδιαγραφών, μελέτης των ασθενειών, εκτίμησης των κινδύνων; Έχουμε στρατηγική και πολιτική βούληση, προκειμένου να επιβάλουμε τη νομοθεσία, μία νομοθεσία που εδώ και χρόνια ομολογουμένως είναι από τις καλύτερες που υπάρχουν στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Και, όμως, είναι μία νομοθεσία η οποία δεν εφαρμόζεται.

Ο προηγούμενος Υπουργός κ. Παναγιωτόπουλος είχε πει κατά τις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης �και μας τιμά σήμερα με την παρουσία του- αλλά και κατά τη συζήτηση ανάλογης επερώτησης του Συνασπισμού πέρσι τον Απρίλιο, ότι θα έφερνε ένα σχέδιο νόμου για το τριμερές, όπως είπε, Εθνικό Ινστιτούτο -παραμένει βέβαια άγνωστη η σχέση του με το υπάρχον ΕΛΙΝΥΑΕ- ότι θα επανίδρυε το κέντρο Διάγνωσης και ιατρικής εργασίας στο ΙΚΑ, ότι θα άλλαζε τον τρόπο αξιολόγησης του κινδύνου των επιχειρήσεων, θα απέτρεπε ο εργοδότης -που είναι απαράδεκτο- να είναι σε ορισμένες περιπτώσεις και τεχνικός ασφαλείας, θα βελτίωνε τη στελέχωση του ΣΕΠΕ, τη μηχανογράφηση των δεδομένων του και την κάλυψη όλης της χώρας από γραφεία του ΣΕΠΕ και από αντίστοιχους τεχνικούς και υγειονομικούς ελέγχους.

Αυτά είχε πει τότε ο κ. Παναγιωτόπουλος, αλλά και κατόπιν εσείς στην ερώτηση που ανέφερα. Αυτά, δυστυχώς, έμειναν �δεν ξέρω αν φταίει η απομάκρυνση του κ. Παναγιωτόπουλου από το Υπουργείο Εργασίας ή συνολικά η πολιτική της Κυβέρνησης- διακηρύξεις χωρίς περιεχόμενο, λόγια του αέρα.

Το 2005 είδαμε να μειώνεται το ελεγκτικό έργο της Τεχνικής και Υγειονομικής Επιθεώρησης σε σχέση με το 2004 και το 2003. Υπήρξε σημαντική μείωση στις αναφορές, στις μηνύσεις, στη διακοπή εργασιών, στα πρόστιμα. Σε όλα αυτά έχουμε μια μείωση της τάξης του 22%, κύριε Υφυπουργέ, έναντι του 2004 και 30% έναντι του 2003. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Εγώ δεν θα ρωτήσω αν τελικά παραπέμφθηκαν οι παραβάτες στη δικαιοσύνη, αλλά θέλω να μου πείτε ειλικρινά, πού απεικονίζεται ο τριπλασιασμός των προστίμων που κάνατε με το ν. 3385 σ� αυτά τα δεδομένα; Μήπως πρέπει να μας ανησυχεί αντί να μας καθησυχάζει η αύξηση της παραβατικότητας.

της μη συμμόρφωσης με τους νόμους για την υγιεινή και την ασφάλεια των εργοδοτών, η οποία σταθερά διαπιστώνεται στους ελέγχους που γίνονται; Ποιος αλήθεια τους άνοιξε την όρεξη; Τους άνοιξε ή δεν τους άνοιξε την όρεξη η περίφημη ευελιξία, μιας κακώς εννοούμενη ευελιξία και μια κακώς εννοούμενη ανταγωνιστικότητα;

Είστε πραγματικά διατεθειμένοι σαν Κυβέρνηση να ανεχτείτε εκπτώσεις για τα ζητήματα της υγιεινής και της ασφάλειας και να νομιμοποιήσετε δηλαδή στην πράξη ένα κοινωνικό dumping σε βάρος των εργαζομένων, που ξέρετε πολύ καλά ότι το κάνουν πολλές επιχειρήσεις; Θα επιτρέψετε στα πλαίσια της όξυνσης του ανταγωνισμού να γίνει η εργασιακή ζωή μια ζούγκλα αθέμιτου ανταγωνισμού; Γιατί εκεί οδεύουμε.

Θα ήθελα αλήθεια να μας πείτε κύριε Γιακουμάτο, τι έγινε με την κάλυψη των κενών του Σ.ΕΠ.Ε., ζήτημα για το οποίο είχατε δεσμευτεί πριν από λίγες εβδομάδες στη Βουλή, μετά το θανατηφόρο ατύχημα στον ΤΙΤΑΝΑ. Θα καλύψετε μήπως τις θέσεις που λείπουν στο Σ.ΕΠ.Ε. με προσλήψεις μέσα από το πρόγραμμα Stage; Αυτή είναι η στρατηγική σας; Αυτός είναι ο στόχος σας;

Κύριοι της Κυβέρνησης, δεσμευτήκατε ότι θα προχωρήσετε στο διαγνωστικό κέντρο ιατρικής της εργασίας στο Ι.Κ.Α. Βέβαια, μιλήσατε μόνο για το Ι.Κ.Α. Αφήσατε απ� έξω και το δημόσιο και τον αγροτικό τομέα. Εγώ θα έλεγα πέρα από αυτό, όπως εξ αρχής προβλεπόταν για τη λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, να υπάρχει γιατρός εργασίας -και αυτό αποτελεί πρότασή μου- σε κάθε Κέντρο Υγείας.

Έχουμε όμως επάρκεια γιατρών εργασίας, όταν χρειαζόμαστε εκατοντάδες και βγαίνουν μόνο είκοσι πέντε κάθε τέσσερα χρόνια; Στην καλύτερη περίπτωση μέσα από αυτό θα καλυφθεί μόνο το 20% των αναγκών. Το Υπουργείο Παιδείας λοιπόν, αντί να κλείνει σχολές με τις βάσεις, καλό θα ήταν να έχει ένα σχέδιο γι� αυτό το ζήτημα.

Τι γίνεται αλήθεια με το μεγάλο ζήτημα της μηχανογράφησης του Σ.ΕΠ.Ε., που είναι μια σοβαρότατη εκκρεμότητα και βασική προϋπόθεση, προκειμένου το Σ.ΕΠ.Ε. να μπορέσει να λειτουργήσει αποτελεσματικά;

Τέλος, θέλουμε να μας απαντήσετε στο εξής: Τι θα γίνει προκειμένου να μπει τάξη στα θέματα των ενοικιαζόμενων και των υπεργολάβων; Τουλάχιστον ας μας αφυπνίσει το πρόσφατο τραγικό ατύχημα του ΤΙΤΑΝΑ πριν θρηνήσουμε κι άλλα θύματα.

Κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε πολύ καλά ότι είμαι ένας άνθρωπος που έχει δώσει μάχες στους χώρους εργασίας, προκειμένου να υπάρχει εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και των νόμων. Έχω συγκρουστεί πολλές φορές με τους εργοδότες.

Τα εργατικά ατυχήματα, τα ζητήματα της υγιεινής και της ασφάλειας στους χώρους εργασίας δεν αντιμετωπίζονται �μέσα από την εμπειρία που έχω αποκτήσει- όλα αυτά τα χρόνια ούτε με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα ούτε με γενικόλογες διακηρύξεις, όπως κάνετε εσείς σήμερα.

Αντιμετωπίζονται με στρατηγικές πρόληψης, με αποτελεσματικούς μηχανισμούς και τέλος, κύριε Υπουργέ, αντιμετωπίζονται με ισχυρή πολιτική βούληση για την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας. Δυστυχώς όμως, αυτή η πολιτική βούληση λείπει από την Κυβέρνησή σας.