Αθήνα,

Μαρτίου 2006

Κύριε Πρόεδρε,

Καταρχήν, θα ήθελα να ρωτήσω το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος εάν πιστεύει ότι στο χώρο των τραπεζών υπάρχει πράγματι υγιής ανταγωνισμός ή εάν αντίθετα οι Τράπεζες, άτυπα μεν, ουσιαστικά δε, έχουν συστήσει ένα είδος καρτέλ, με την έννοια ότι εναρμονίζουν τις πρακτικές τους για τις προμήθειες, τα επιτόκια και για ορισμένες άλλες επιβαρύνσεις.

Θα ήθελα την άποψη της Τράπεζας της Ελλάδος για το πόσο <<κανονική>>, σε όρους ανταγωνισμού, αξιολογεί την τραπεζική αγορά και την αύξηση των κερδών που σημειώνεται το τελευταίο χρονικό διάστημα .Το λέω αυτό, γιατί άκουσα το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος να αναφέρεται στο θέμα της διαφοράς των επισφαλειών που υπάρχει στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, με το ευρωπαϊκό.

Όμως το ερώτημα είναι γιατί πρέπει ο Έλληνας επιχειρηματίας και ο κάθε πολίτης να πληρώνουν <<καπέλα>> στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, επειδή οι τράπεζες αδυνατούν να επενδύσουν είτε σε συστήματα είτε σε εξειδικευμένο προσωπικό, προκειμένου να εκτιμήσουν σωστά τους κινδύνους και να διαχειριστούν σωστά τα κεφάλαια που τους έχει εμπιστευτεί με τις καταθέσεις του ο ελληνικός λαός;

Το δεύτερο ερώτημα αφορά στη μη τοποθέτηση, όπως ακούστηκε από το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, για το καθεστώς των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και ειδικά για τις κλαδικές συμβάσεις. Αυτό το ακούσαμε. Όμως, η ενημέρωση που έχούμε �και εδώ θέλουμε συγκεκριμένη απάντηση- είναι ότι ήδη η διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος, σε ότι αφορά τον προϋπολογισμό των δαπανών της Τράπεζας για το 2006, στο τμήμα Αμοιβών και Εξόδων Προσωπικού, δεν περιλαμβάνει καμιά αύξηση και αναφέρομαι στις αυξήσεις που δίνονται κάθε χρόνο με τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, πέραν του ποσοστού εκείνου �νομίζω 4,8%- που αντιστοιχεί στην επιχειρησιακή σύμβαση στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Είχατε υποσχεθεί στη διοίκηση της ΟΤΟΕ, ότι δε θα υπάρξουν κυρώσεις στο προσωπικό ασφαλείας, επειδή μαζί με την ΟΤΟΕ και το Σύλλογο πέρασαν και ανέβηκαν και τα ΜΜΕ. Είδαμε όμως ότι δεν υπήρξε κάτι τέτοιο. Δεν θα πρέπει να κλείσει το θέμα αυτό, προκειμένου η ΤτΕ και οι εργαζόμενοι να ασχοληθούν με τα πολύ μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν στο χώρο;

Διαβάζουμε στην Έκθεση σχετικά με το θέμα της ανταγωνιστικότητας, ότι λαμβάνεται υπόψη ο τομέας της μεταποίησης, ο οποίος όμως δεν έχει το μεγαλύτερο μερίδιο του ΑΕΠ, ούτε των εξαγωγών. Γιατί το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στην μεταποίηση θεωρείται αντιπροσωπευτικό κριτήριο εκτίμησης της ανταγωνιστικότητας; Μήπως έτσι βολεύει ορισμένους για να ενοχοποιηθεί ξανά το κόστος εργασίας;

Διαπιστώνεται στην Έκθεση σοβαρή απώλεια ανταγωνιστικότητας της χώρας μας ως προς τις τιμές. Εξετάστηκε από την πλευρά της ΤτΕ κάποια εναλλακτική μορφή ανταγωνιστικότητας, αφού το μοντέλο του ανταγωνισμού των τιμών από μόνο του δεν μπορεί πλέον να ακολουθηθεί για τους περισσότερους παραδοσιακούς κλάδους, εκτός και αν γίνουμε Κίνα σε όρους αμοιβής και εργασίας; Γιατί η ΤτΕ, ως ανεξάρτητη Κεντρική Τράπεζα, δεν εξετάζει πληρέστερα τους παράγοντες που συνθέτουν τη σύγχρονη έννοια της ανταγωνιστικότητας, αντί να βρίσκει τη συνήθη, μονοδιάστατη και εύκολη διέξοδο στους μισθούς των εργαζομένων;

Έχω στα χέρια μου την Έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία διαπιστώνει ότι για την απόκλιση του ελληνικού σε σχέση με το ευρωπαϊκό πληθωρισμό, ευθύνονται κατά 67% τα μεγάλα περιθώρια κέρδους των επιχειρήσεων, κατά 20% οι έμμεσοι φόροι και μόνο κατά 13% το εργασιακό κόστος. Όμως, μέσα από την Έκθεση της δικής μας Κεντρικής Τράπεζας, οι μισθοί είναι εκείνοι που φταίνε και όχι τα κέρδη, ούτε ο ατελής ανταγωνισμός, ούτε και η υψηλή πιστωτική επέκταση.

Όπως πολύ σωστά δέχθηκε ο Διοικητής της ΤτΕ, ο ρυθμός αύξησης της χρηματοδότησης των νοικοκυριών ήταν 30% για το 2004 και 30.3% για το 2005, ρυθμός πολλαπλάσιος σε σχέση με την αύξηση του ΑΕΠ. Φαίνεται καθαρά ότι αυτό έχει τεράστια συμβολή στην αύξηση του πληθωρισμού. Γιατί παραβλέπονται αυτοί οι τρεις παράγοντες και το βάρος πέφτει μονοδιάστατα στους μισθούς;

Άκουσα, τέλος, να μιλάει θετικά ο κ. Διοικητής για αναδιανομή του εισοδήματος. Τίθεται από την ΤτΕ θέμα πραγματικής σύγκλισης με τις ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες και δικαιότερης αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου; Αν τίθεται, σε ποιο χρονικό ορίζοντα και με ποιο τρόπο;