Εφημερίδα Η ΑΞΙΑ 04 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2006

Είναι ένα πρόσχημα για την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας που εδώ και δεκαετίες ρυθμίζουν τα ελάχιστα κοινά πλαίσια που διέπουν τους όρους αμοιβής και εργασίας στο τραπεζικό κλάδο. Αυτές συνάπτονται από την ΟΤΟΕ και τους εξουσιοδοτημένους εκπροσώπους των τραπεζών του κλάδου, γεγονός που ρητά προβλέπεται από το Ν. 1876/90 με ειδική διάταξη.

Η κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας, ΟΤΟΕ �τραπεζών λειτούργησε ομαλά όλα αυτά τα χρόνια και προώθησε σημαντικές θεσμικές καινοτομίες και αλλαγές πολλές από τις όποιες κυρώθηκαν από την ίδια τη Βουλή.

Η κατάργηση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων θα ανοίξει το δρόμο για κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου, πλήρη απορύθμιση του ωραρίου εργασίας και των συναλλαγών.

Η κάθε τράπεζα θα έχει το δικαίωμα να τα ρυθμίζει σε επιχειρησιακό επίπεδο. Το τραπεζικό σύστημα θα μετατραπεί έτσι σε μια ζούγκλα αθέμιτου ανταγωνισμού και περιπτωσιολογικών ρυθμίσεων, όπου ο καθένας θα κάνει ουσιαστικά ότι θέλει, σε ένα πολύ ευαίσθητο και νευραλγικό τομέα.

Θέλω να υπογραμμίσω ιδιαίτερα ότι, πέραν των άλλων, οι κλαδικές συμβάσεις διαμορφώνουν μια ενιαία βάση ενός υγιούς ανταγωνισμού στα ζητήματα που αφορούν τη διαχείριση του ανθρώπινου παράγοντα. Καταλαβαίνετε τώρα τι θα γίνει;

Σ� αυτό το πρωτοφανές εγχείρημα για τα δημοκρατικά μας ήθη και το νομικό μας πολιτισμό, που ήρθε σαν επιστέγασμα των κερδοσκοπικών πρακτικών των τραπεζών σε βάρος των πολιτών, πρωτοστατούν τρεις τράπεζες (Εθνική, Αγροτική και Εμπορική),των οποίων οι διοικήσεις είναι επιλεγμένες από την κυβέρνηση.

Πιστεύω ότι, οι τράπεζες αυτές ενεργούν με προφανή κυβερνητική προτροπή προκειμένου να κάνουν πράξη τις επιλογές της κυβέρνησης, για γενικευμένη απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και των μισθολογικών και εργασιακών δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτές.

Τις μεγάλες αυτές τράπεζες εξυπηρετεί αυτή η επιλογή γιατί μέσα από την εγκαθίδρυση ανεξέλεγκτου και αθέμιτου ανταγωνισμού και λογικών κοινωνικού dumping, θα μεγαλώσουν ακόμη τα κέρδη τους σε βάρος των εργαζομένων και του συναλλασσόμενου κοινού.

Οι παρεμβάσεις αυτές για κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και διαπραγματεύσεων έχουν απώτερο σκοπό τη πλήρη και καθολική εξατομίκευση και αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων.

Θα οδηγήσουν στις ατομικές διαπραγματεύσεις και σε επιμέρους ατομικές συμβάσεις. Θα πάψει να υπάρχει κάθε έννοια συλλογικής έκφρασης και προστασίας και θα έχουμε μια άνευ προηγουμένου κοινωνική οπισθοδρόμηση.

Εργαζομένους απεριορίστων υποχρεώσεων και μηδενικών δικαιωμάτων. Από τις αρνητικές αυτές εξελίξεις δεν θα μείνει κανείς απέξω γιατί ο στόχος δεν είναι οι εργαζόμενοι στις τράπεζες, είναι όλοι οι εργαζόμενοι όπου και αν εργάζονται�

Το ΠΑΣΟΚ με τον πλέον επίσημο τρόπο δια στόματος του Προέδρου του, κατήγγειλε αυτές τις απόπειρες ως επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα. Αξιώνουμε την εφαρμογή του Συντάγματος και του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις που ψηφίστηκε επί οικουμενικής κυβέρνησης και έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά του στην ανάπτυξη του κοινωνικού διαλόγου, του υγιούς ανταγωνισμού και της προόδου.

Η ευθύνη της κυβέρνησης είναι διπλή:

Είναι δυνατό να ξυλοκοπείται άγρια ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ από τους «γνωστούς � άγνωστους», που υποδύονται τους αναρχικούς και στα δέκα μέτρα να υπάρχει ολόκληρη διμοιρία των ΜΑΤ και να μη γίνεται καμιά σύλληψη;

Είναι δυνατό να μη γνωρίζει η αστυνομία που έχει ανθρώπους παντού ποίοι είναι αυτοί που λειτουργούν με αυτό τον τρόπο;

Είναι προσβολή για τη Δημοκρατία και τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών καθώς και εκείνων που τους εκπροσωπούν. Είναι απειλή για την ασφάλεια και την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών.

Μπορεί να αλλάξει τα πρόσωπα, την ταχύτητα και τον τρόπο υλοποίησης της ασκούμενης πολιτικής. Το πρόβλημα όμως που υπάρχει, αφορά την ίδια την πολιτική που ασκείται.

Είναι μια πολιτική μακριά από τις πραγματικές ανάγκες και τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών, μια πολιτική που αναδιανέμει το εισόδημα σε βάρος των ασθενέστερών οικονομικά τάξεων και υπέρ των οικονομικά ισχυρών.

Είναι μια πολιτική που οδηγεί την Ελληνική Περιφέρεια στο μαρασμό και στη συρρίκνωση και τη χώρα στο σύνολο της σε οπισθοδρόμηση.

Αυτή η πολιτική πρέπει να αλλάξει.

Εκτίμησή μου είναι ότι θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο ο νεοφιλελεύθερος χαρακτήρας της με τις αλλαγές που θα γίνουν σε επίπεδο προσώπων.

Το ΠΑΣΟΚ μέσα σε 22 μήνες μείωσε τη «ψαλίδα» στις 2 εκατοστιαίες μονάδες και σήμερα είναι στο επίπεδο του στατιστικού λάθους. Είμαστε αισιόδοξοι ότι στο επόμενο χρονικό διάστημα θα καταφέρουμε να ανατρέψουμε πλήρως το πολιτικό σκηνικό.

Εργαζόμαστε σε τρεις βασικές κατευθύνσεις:

· Εξειδίκευση των θέσεων μας ώστε ο πολίτης να γνωρίζει το στίγμα μας, τις διαφορές μας με τη Ν.Δ. και τις λύσεις που εμείς προτείνουμε για τα προβλήματα του.

· Ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών που θα μας δίνουν τη δυνατότητα να διαμορφώνουμε εμείς την πολιτική ατζέντα.

· Συνεχής επαφή με τον πολίτη και άνοιγμα ουσιαστικού διαλόγου για τα προβλήματά του.

Πιστεύουμε ότι αυτή η στρατηγική πολύ σύντομα θα αποδώσει καρπούς.

Κατ� αρχήν η ανάδειξη του Γιώργου Παπανδρέου στη θέση του προέδρου της Σοσιαλαστικής Διεθνούς, είναι ένα πολύ μεγάλο γεγονός για την χώρα μας . Όπως ήδη δήλωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, θα αξιοποιήσει το Βήμα αυτό για την προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων.

Είναι όμως εξίσου σημαντικό και για το ΠΑΣΟΚ και τον ίδιο προσωπικά. Το ΠΑΣΟΚ αποκτά πρωταγωνιστικό ρόλο σε σχέση με τα άλλα σοσιαλιστικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα.

Ο Γιώργος Παπανδρέου ενισχύεται με ένα διεθνές κύρος και αξιοπιστία, αναγνωρίζεται ως ένας ηγέτης μεγάλου βεληνεκούς και αποκτά την δυνατότητα ανάληψης πολιτικών πρωτοβουλιών σε διεθνές επίπεδο αλλά και στο εσωτερικό της χώρας. Επειδή δε είναι άριστος γνώστης του ευρωπαϊκού και του διεθνούς περιβάλλοντος θα αξιοποιήσει θετικά όλες τις δυνατότητες που του δίνει η θέση αυτή.

Είναι έτσι αυτονόητο ότι αναβαθμίζεται κατ� αυτόν τον τρόπο και ο αγώνας σε ότι αφορά την κατάκτηση της εξουσίας στο εσωτερικό μέτωπο.