Με τη νέα ΚΑΠ προ των πυλών, οι κυβερνητικοί μηχανισμοί αποδεικνύονται ανέτοιμοι να ενημερώσουν και να στηρίξουν τους παραγωγούς μας απέναντι στις απαιτήσεις της πολλαπλής συμμόρφωσης και της αναγκαίας στροφής σε σύγχρονες και ποιοτικές καλλιέργειες. Σηκώνουν τα χέρια μπροστά στον κίνδυνο αφ� ενός να συρρικνωθούν οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις, αφ� ετέρου να πλημμυρίσει η εγχώρια αγορά από εισαγόμενα, αμφίβολης ποιότητας ή και επικίνδυνα για την υγεία του καταναλωτή αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα.

�Οσο για τις τουριστικές μας υποδομές και την εξαγγελθείσα από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό ανάπτυξη του εξειδικευμένου-θεματικού Τουρισμού στη Μεσσηνία, δεν έχουμε τίποτα νεότερο, μετά την ΠΟΤΑ που δημιούργησε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Η ανάδειξη των πολιτιστικών μας μνημείων, των περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλλους (λ.χ. Νέδα, Γιάλοβα, Ταϋγετος, Μεσσηνιακή Μάνη), η προστασία του περιβάλλοντος, οι αναγκαίες υποδομές, η επένδυση σε υλικά μέσα, στην Πληροφορική και στην εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού μας έχουν μείνει δραματικά πίσω.

Δεν επικρίνω τις παραλείψεις αυτής της Κυβέρνησης για να ισχυριστώ ότι οι προηγούμενες Κυβερνήσεις τα έκαναν όλα καλά, ότι δεν έχουν, η Περιφέρεια και οι νομοί μας, χρόνια προβλήματα και ελλείψεις. �Ομως σήμερα το έλλειμμα ανάπτυξης είναι μεγαλύτερο, τα προβλήματα ακόμα πιο σύνθετα και, δυστυχώς, οξυμένα.

Με δεδομένη την ανασφάλεια για το μέλλον, την αύξηση του κόστους παραγωγής και τη δραματική μείωση του εισοδήματός τους, η ανοχή και οι αντοχές των παραγωγών μας είναι εξαιρετικά περιορισμένες. Ο κίνδυνος υποβάθμισης και ερήμωσης της υπαίθρου, αλλά και της απώλειας ευκαιριών για ποιοτική και βιώσιμη ανάπτυξη, είναι πλέον ορατός!

Πιστεύω πως το κύριο ζητούμενο για την Περιφέρειά μας, αυτό που θα απαιτήσει εντατική και πλήρη αξιοποίηση όχι μόνο κοινοτικών δράσεων και προγραμμάτων, αλλά και σημαντικών εθνικών και τοπικών πρωτοβουλιών, είναι ένας σύγχρονος αγροτικός τομέας της Γνώσης, που θα εξειδικεύει και θα υλοποιεί τους βασικούς άξονες της πολιτικής μας για τα αγροτικά θέματα.

�Οχι ως θνησιγενές και επιδοτούμενο κατάλοιπο του παρελθόντος, όχι ως «περιφέρεια της περιφέρειας», αλλά ως ισότιμο και δυναμικό στοιχείο της «οικονομίας της γνώσης», με ποιότητα, διεθνή αναγνωρισιμότητα, σεβασμό στο περιβάλλον και στις ανάγκες του καταναλωτή, άρρηκτα συνδεδεμένο με συμπληρωματικές δραστηριότητες (αγρο-τουρισμός, οικο-τουρισμός, βιομηχανίες διατροφής ή/και πρότυπες βιοτεχνίες , υπηρεσίες προβολής του τοπικού τρόπου διατροφής, των παραδοσιακών προϊόντων κ.α).

Αυτός ο πολυδύναμος τομέας, υποστηριζόμενος από αποτελεσματικές υποδομές υγείας, κοινωνικής προστασίας και πρόσβασης στη γνώση, πρέπει να διασφαλίζει στον παραγωγό και σε κάθε πολίτη της υπαίθρου απασχόληση και επαρκές εισόδημα στον τόπο του, από συνδυασμένες αγροτικές και συμπληρωματικές, τουριστικές ή άλλες, δραστηριότητες.

Πως θα φτάσουμε σ� αυτό; Χρειαζόμαστε ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχεδιασμό, σε επίπεδο Περιφέρειας, αλλά και κάθε Νομού και, προοπτικά, Δήμου.

Πρέπει να οραματισθούμε τη Μεσσηνία και γενικότερα την Πελοπόννησο του 2050, αυτή που μπορούμε και θέλουμε να αφήσουμε στα παιδιά μας!

�Ομως, αυτός ο σχεδιασμός δεν πρέπει να είναι το απλό άθροισμα σκόρπιων αιτημάτων των αντίστοιχων τοπικών φορέων, αλλά μια διαμόρφωση και αξιολόγηση ολοκληρωμένων τοπικών αναπτυξιακών σεναρίων.

Μια επεξεργασία συγκεκριμένη, αυστηρή και συστηματική, ικανή να συνθέτει τις ανάγκες, να αξιοποιεί τα τοπικά πλεονεκτήματα και να απαντά τεκμηριωμένα στα προφανή ερωτήματα «πως, με ποιούς πόρους, πότε και γιατί».

Θα είναι λάθος να δούμε μεμονωμένα είτε τον αγροτικό τομέα, είτε το εμπόριο ή την τουριστική ανάπτυξη. Αυτά δεν μπορούν να προχωρήσουν χωρίς κατάλληλη ενεργειακή υποδομή και φθηνή ενέργεια για τις σύγχρονες θερμοκηπιακές καλλιέργειες (ερχόμαστε, λοιπόν, στην επέκταση του φυσικού αερίου και των εναλλακτικών πηγών ενέργειας για την Πελοπόννησο), χωρίς κατάλληλο δίκτυο μεταφορών και επικοινωνιών (οδικούς και σιδηροδρομικούς άξονες, σύγχρονα λιμάνια, υποδομές Πληροφορικής), χωρίς τη διαμόρφωση πολυδύναμων εμπορευματικών κόμβων, χωρίς την προστασία του περιβάλλοντος, χωρίς τη στήριξη και την αναβίωση παραδοσιακών οικισμών, χωρίς ποιοτικά πρότυπα και αναγνωρισιμότητα των προϊόντων μας, χωρίς παιδεία για το ανθρώπινο δυναμικό μας, χωρίς κοινωνικές υποδομές.

Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να μιλάμε για αγροτουρισμό χωρίς οργανωμένα παραδοσιακά αγροκτήματα, χωρίς ζωντανές τοπικές κοινότητες, χωρίς πολιτικές ανάδειξης της τοπικής μας διατροφής, των προϊόντων και της παράδοσής μας. Δεν μπορεί να μιλάμε καν για τουρισμό, αν δεν έχουμε ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων, ασφαλείς και άνετες μεταφορές και κατάλληλες υποδομές υγείας σε κάθε νομό.

Πρέπει λοιπόν να εξετάσουμε που, με ποιά μέσα και με ποιά προοπτική θα «δέσουν» στην Περιφέρειά μας οι σύγχρονες καλλιέργειες και η κτηνοτροφία της νέας ΚΑΠ,

• με την ενίσχυση της τοπικής απασχόλησης και της επιχειρηματικότητας, στη βάση συγκεκριμένων διαγνωστικών και συμβουλευτικών υποδομών,

• με την τυποποίηση, την πιστοποίηση και την προβολή τοπικών προϊόντων ποιότητας, αλλά και της παραδοσιακής κουζίνας και διατροφής,

• με δραστηριότητες εξειδικευμένου τουρισμού (ιαματικός, πολιτισμικός, διατροφικός, οικοτουρισμός κλπ)

• με σύγχρονες υπηρεσίες μεταφορών, πληροφόρησης, διαμόρφωσης και ελέγχου προτύπων, συμβουλευτικής υποστήριξης, προβολής κλπ.

• με εκπαίδευση επιπέδου για την προετοιμασία νέων επαγγελματιών, -αγροτών και όχι μόνο- ικανών να κινηθούν στα νέα δεδομένα της συμβολαιοποίησης της γεωργίας, των βιολογικών καλλιεργειών, των επώνυμων προϊόντων, αλλά και της συνδυασμένης αξιοποίησης αγροτικών � κτηνοτροφικών, μεταποιητικών και τουριστικών δραστηριοτήτων.

Οι λύσεις για την ανάπτυξή μας δεν είναι, απλά, να απορροφήσουμε τους όποιους διαθέσιμους κοινοτικούς πόρους, σε κατακερματισμένα και ασύνδετα μεταξύ τους έργα και επιδοτήσεις, ούτε βέβαια να... σπείρουμε μεμονωμένες και επρογραμμάτιστες επενδύσεις ανά την Επικράτεια, όπως επιχειρεί να κάνει η Κυβέρνηση, με μόνο κριτή τα στενά ιδιωτικά συμφέροντα και την ασυδοσία της αγοράς.

Πρέπει να διαμορφώσουμε μια ολοκληρωμένη και εναλλακτική αναπτυξιακή προοπτική της Περιφέρειας και των νομών μας, με άξονα τη Γνώση, την Ποιότητα και τη συνεχή επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό.

Να δώσουμε στους συμπολίτες μας την ελπίδα, την ασφάλεια και την προοπτική που απαιτούν, που χρειάζονται και που, τελικά, δικαιούνται !