Δημήτρης Κουσελάς Δημήτρης Κουσελάς

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Άρθρα / Ομιλίες / Συνεντεύξεις

ΘΕΜΑ [Ομιλία] Ομιλία του Βουλευτή Μεσσηνίας κ. Δημήτρη Κουσελά, εισηγητή του ΠΑΣΟΚ, κατά τη συζήτηση, στη διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, του νομοσχεδίου «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 19/4/2007

Αθήνα, 19 Απριλίου 2007

Ομιλία του Βουλευτή Μεσσηνίας κ. Δημήτρη Κουσελά, εισηγητή του ΠΑΣΟΚ, κατά τη συζήτηση,
στη διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής,
του νομοσχεδίου «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του Αυτοκινητόδρομου "Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτας"».

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξεκινάμε με το άρθρο 4 παράγραφος 6 της σύμβασης. Με το άρθρο αυτό, κύριε Υπουργέ, προσδιορίζονται οι περιπτώσεις ανταγωνιστικών κατασκευών, έργων ή παρεμβάσεων του δημοσίου που επηρεάζουν δυσμενώς τη βιωσιμότητα, τα έσοδα και μια σειρά από άλλα ζητήματα του παραχωρησιούχου, οι οποίες εάν υπάρξουν θα δημιουργηθούν ευθύνες αποζημίωσης του παραχωρησιούχου ή και λόγοι καταγγελίας απ αυτόν της σύμβασης σε βάρος του δημοσίου. Ουσιαστικά δηλαδή αυτό που γίνεται είναι ότι απαγορεύεται στο δημόσιο να μην επιβάλλει διόδια ή να επιβάλλει διόδια χαμηλότερα από το 85% των ανωτάτων ισχυόντων στο έργο παραχώρησης σε αποδεδειγμένους ανταγωνιστικούς αυτοκινητοδρόμους.

Δεν δημιουργείται υποχρέωση -και σωστά αποζημίωσης του παραχωρησιούχου για τα ανταγωνιστικά έργα του αυτοκινητοδρόμου Πάτρας -Πύργου - Τσακώνας - Νότια Ιόνια Οδός με διόδια στα όρια που ορίστηκαν παραπάνω ούτε για το σιδηροδρομικό άξονα Αθήνας - Τρίπολης - Καλαμάτας. Μέχρι εδώ σωστά.

Όμως, δεν εξαιρείται ο νότιος σιδηροδρομικώς άξονας Αθήνα - Πάτρα Καλαμάτα, για τον οποίο δεν γίνεται κανένας λόγος. Τι συμβαίνει; Γιατί δεν τον έχετε εξαιρέσει; Δεν πρόκειται αυτός ο άξονας να κατασκευαστεί; Είναι στα αζήτητα ή δεν τον θεωρείτε ανταγωνιστικό;

Στο άρθρο 6, μεταξύ άλλων, γίνεται αναφορά στα νέα τμήματα δημοσίου και στις διαδικασίες παράδοσης τους στον παραχωρησιούχο. Η προθεσμία παράδοσης ορίζεται στο άρθρο 6. Μιλάω για τα τμήματα που κατασκευάζονται όπως γνωρίζετε, με ευθύνη του δημοσίου. Έτσι;

Η προθεσμία παράδοσης, λοιπόν, ορίζεται στις 30.6.20(59 για το τμήμα Αθήνα - Λεύκτρο και στις 30.6.2010 για το Παραδείσια - Τσάκωνα. Εγώ, όταν το διάβασα αυτό, έπεσα από τα σύννεφα, γιατί οι προθεσμίες ολοκλήρωσης τους, απ� ό,τι γνωρίζουμε, ήταν αντιστοιχώ το καλοκαίρι του 2008 για το πρώτο έργο δηλαδή για το Αθήνα - Λεύκτρο- και το 2009 για το Παραδείσια -Τσακώνα. Αυτά γνωρίζουμε μέχρι σήμερα και αυτά επίσημα και υπεύθυνα έχετε πει

Εδώ αυτά τα δύο έργα πάνε ένα χρόνο πίσω, όσον αφορά αυτές. Αυτός ο χρόνος είναι χρόνος που βάζετε ως ασφαλιστική τις ημερομηνίες δικλείδα, για να μην υποστεί το δημόσιο κάποια δαπάνη; Δηλαδή πιστεύετε ότι μπορεί να είναι εκπρόθεσμες οι εταιρείες; Έχουμε φύγει από τα χρονοδιαγράμματα; Τι συμβαίνει; Γιατί δίνετε ένα χρόνο παράταση; Θέλετε να προστατέψετε τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα του δημόσιου; Τι ακριβώς συμβαίνει; Ή θα πάει ένα χρόνο πίσω αυτή η ιστορία; Γιατί ήδη, όπως γνωρίζετε, έχουμε καθυστερήσει φοβερά.

Σε σχέση με το άρθρο 11 το οποίο αναφέρεται στην προστασία του περιβάλλοντος, δεν έχουμε εικόνα. Θέλουμε ενημέρωση �γι� αυτό άλλωστε είχα ζητήσει να γίνει και η συνάντηση με τους φορείς- αν οι προβλέψεις που γίνονται σχετικά με ενδεχόμενες επιδράσεις στο περιβάλλον είναι αποτελεσματικές. Δεν έχουμε εικόνα τι ακριβώς συμβαίνει εδώ.

Το άρθρο 13 αναφέρεται στις αρχαιότητες. Ο παραχωρησιούχος παραδέχεται ότι το έργο έχει ισχυρές πιθανότητες να συναντήσει αρχαιολογικά ευρήματα στις οριζόμενες επτά περιοχές της διαδρομής του. Θα θέλαμε να μας ενημερώσετε ποιες είναι αυτές οι επτά περιοχές; Επίσης, δεν προσδιορίζεται ποιος θα έχει τα οφέλη ανάδειξης, αξιοποίησης των χώρων και των ευρημάτων, αν αυτά είναι σημαντικά.

Στο άρθρο 18 η αναφορά γίνεται στις συμπληρωματικές εργασίες στον παραχωρησιούχο για το έργο παραχώρησης και τα τοπικά έργα με απευθείας ανάθεση από το δημόσιο. Αυτά αναφέρονται στην παράγραφο 18.6.1. Αυτές, απ� ό,τι λέει η σύμβαση, μπορεί να φθάσουν σωρευτικά, και το 50% του κόστους μελετών κατασκευών του έργου και οι δαπάνες καταβάλλονται από το δημόσιο.

Δηλαδή μπορεί να έχουμε αύξηση κατά 50% των εργασιών. Δεν ορίζεται, όμως, ακριβής διαδικασία τεκμηρίωσης και πιστοποίησης τους στη σύμβαση. Όμως γίνεται γενική αναφορά στην ισχύουσα νομοθεσία σε ό,τι αφορά την εκτέλεση των δημοσίων έργων. Δηλαδή εφαρμόζεται το τιμολόγιο εργασιών που ισχύει στο χρόνο της εκτέλεσης τους και αν τα συμπληρωματικά έργα έχουν συνέπειες και καθυστερήσεις για τον παραχωρησιούχο, αυτός θα αποζημιώνεται. Το ερώτημα το επαναλαμβάνω, αν δεν έγινε σαφές- είναι ότι δεν ορίζεται ακριβής διαδικασία τεκμηρίωσης και πιστοποίησης τους.

Το άρθρο 24 αναφέρεται στα διόδια. Δεν θέλω να επαναλάβω τις αιτιάσεις που υπήρχαν από την πλευρά τη δική μου, αλλά και από την πλευρά άλλων συναδέλφων για το κόστος των διοδίων.

Αναφέρθηκα και στη δευτερολογία μου χθες. Θέλουμε μια απάντηση γύρω απ αυτά τα ζητήματα.

Το άρθρο 25 αφορά τον κίνδυνο κυκλοφορίας εσόδων και την επιδότηση της λειτουργίας. Δεν είναι ξεκάθαρο πως ορίζονται τα χρονικά όρια των υποπεριόδων στους πίνακες έξι και επτά.

Τελικά σε τι κανονικά έσοδα προβλέπει/ανά εξάμηνο ο παραχωρησιούχος; Δεν κατάλαβα γιατί σπάει η ιστορία σε δύο εξάμηνα; Γιατί δεν λαμβάνεται ο χρόνος για παράδειγμα σαν μέτρο; Σε τι υποθέσεις κυκλοφοριακού φόρτου βασίζεται η κανονική κατάσταση και σε τι επιδότηση;

Είναι μια σειρά από πράγματα εκεί με τις εξισώσεις που χρησιμοποιείτε, που είναι αρκετά μπερδεμένα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει συνολική εκτίμηση της συνολικής επιβάρυνσης του δημόσιου για τα δώδεκα χρόνια που έχει αναλάβει την υποχρέωση να επιδοτεί τα διόδια.

Όσον αφορά το άρθρο 29 θέλω να ρωτήσω αν η διασφάλιση των συμφερόντων του δημοσίου είναι επαρκής, εύλογη και συνήθης για τέτοιες συμβάσεις.

Στο τμήμα Κορίνθου-Τριπόλεως εργάζονται σαράντα έξι υπάλληλοι, δέκα μόνιμοι και τριάντα έξι αορίστου χρόνου. Τα προβλήματα που υπήρχαν, όπως και εσείς είπατε, ρυθμίστηκαν στον προηγούμενο νόμο Υπάρχει όμως -και χθες ο κ. Σπηλιόπουλος έκανε εκτενή αναφορά σ αυτό-ένα αίτημα από πλευράς των εργαζομένων να προστεθεί στο προσωπικό το οποίο κατά την έναρξη ισχύος νόμου υπηρετεί στην εταιρεία ΤΕΟ Α.Ε. το εξής: Θεμελιώνει δικαίωμα πλήρους συντάξεως μέχρι 31.12.2014. Το αρχικό τους αίτημα ήταν μέχρι 2016. Είναι ελάχιστοι οι εργαζόμενοι που ζητάνε αυτό το πράγμα. Ζητάνε να αναγνωριστεί ως πλασματικός χρόνος κύριας και επικουρικής ασφάλισης ο χρόνος που απαιτείται για τη λήψη σύνταξης στην παραπάνω ημερομηνία. Νομίζω ότι είναι ένα εύλογο αίτημα, δεν έχει μεγάλο κόστος για το δημόσιο και μπορεί να ικανοποιηθεί.

Ο προβλεπόμενος Κλάδος Λεύκτρο-Σπάρτη πλησιάζει στην κοντινότερη απόσταση τον υπάρχοντα εθνικό δρόμο Τρίπολη-Σπάρτη στην περιοχή του Κλαδά. Εκεί θα πρέπει να κατασκευαστεί ένας κόμβος που να συνδέει τον προβλεπόμενο δρόμο Σπάρτη-Λεύκτρο με τον υπάρχοντα δρόμο Τρίπολη-Σπάρτη ώστε να μη χρειάζεται κάποιος που θέλει να πάει από τον ένα δρόμο στον άλλο, να μπαίνει μέσα στη Σπάρτη και να δημιουργεί έτσι συγκοινωνιακό πρόβλημα. Δείτε το θέμα γιατί είναι σοβαρό