17-03-2008

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΣΕΛΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ «ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ».

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούσαμε πολλές φορές την Κυβέρνηση και την αρμόδια Υπουργό να λέει ότι με αυτό το νομοσχέδιο γίνεται μία μεγάλη ασφαλιστική μεταρρύθμιση.

Το πρώτο ερώτημα είναι πώς είναι δυνατόν, κυρία Υπουργέ, να μιλάτε για μεγάλη ασφαλιστική μεταρρύθμιση χωρίς αυτήν τη μεταρρύθμιση να τη συνοδεύουν οι απαραίτητες και σε βάθος χρόνου αναλογιστικές μελέτες. Αυτό που θα σας πω εγώ είναι ότι με το νομοσχέδιο αυτό διαπράττετε ένα ανοσιούργημα. Θέλετε να συγχωνεύσετε 155 ταμεία σε 13 χωρίς μελέτες, χωρίς τον υπολογισμό του κόστους για το ΙΚΑ, χωρίς να έχετε τεκμηριώσει αν τα νέα ταμεία τα οποία θα προκύψουν από τις συγχωνεύσεις θα είναι βιώσιμα ή όχι.

Επειδή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα περισσότερα απ’ αυτά τα ασφαλιστικά ταμεία είναι ταμεία υγείας, η Κυβέρνηση δεν ρισκάρει με αυτό το νομοσχέδιο μόνο τις συντάξεις των ασφαλισμένων. Παίζει κυριολεκτικά και με την υγεία των Ελλήνων πολιτών.

Είναι αδιανόητο και προκλητικό να θέλετε να συγχωνεύσετε δεκάδες ταμεία χωρίς καν να τα ακούσετε και να συζητήσετε μαζί τους, χωρίς να λάβετε υπόψη τις ιδιαιτερότητες και τις ιδιομορφίες που υπάρχουν, καταπατώντας και καταλύοντας συμφωνίες και νόμους που έχουν ψηφιστεί οικουμενικά.

Είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα και της Δ.Ε.Η. και της Τράπεζας της Ελλάδος. Στη Δ.Ε.Η., όπως γνωρίζετε πολύ καλά, είχαν ενσωματωθεί 11,8 δις ευρώ που αποτελούσαν κοινωνικό κεφάλαιο για τους εργαζόμενους και αυτά θα τα χάσουν.

Για την Τράπεζα της Ελλάδος υπήρχε μία πολύ συγκεκριμένη συμφωνία, την οποία επικαλεσθήκατε και με τους πρόσφατους νόμους που ψηφίσατε όπως το ν. 3371/2005. Είναι προκλητικό και αδιανόητο να οδηγείτε υγιέστατα ταμεία σε αδιέξοδο και αύριο στη χρεοκοπία -και αναφέρομαι και στο ΤΣΜΕΔΕ και σε μία σειρά από άλλα ταμεία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μεταρρύθμιση δεν νοείται χωρίς επαρκή χρηματοδότηση, γιατί το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης δεν είναι πρόβλημα υψηλών και μη ανταποδοτικών παροχών. Είναι κυρίως πρόβλημα χρηματοδότησης.

Κι εσείς, κυρία Υπουργέ, όχι μόνο δεν διασφαλίσατε τη χρηματοδότηση είτε μέσα από αυτό το νομοσχέδιο είτε τα προηγούμενα χρόνια, αλλά τη μειώσατε δραστικά. Το χρέος του κράτους στα ασφαλιστικά ταμεία αυξήθηκε την τετραετία που πέρασε από 2,7 δισεκατομμύρια ευρώ σε 8 δισεκατομμύρια. Η εισφοροδιαφυγή από 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ έφτασε το 2007 τα 6 δισεκατομμύρια ευρώ.

Χαρίσατε, από την άλλη πλευρά, με τους νόμους που κατέλυσαν κυριολεκτικά τα ασφαλιστικά ταμεία των τραπεζοϋπαλλήλων, 5 δισεκατομμύρια ευρώ στις κατά τα άλλα αναξιοπαθούσες τράπεζες, σε βάρος του ΙΚΑ και του κρατικού Προϋπολογισμού. Πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ ήταν αυτά που έχασαν τα ασφαλιστικά ταμεία μέσα από τη διαχείριση των δομημένων ομολόγων, που εσείς κάνατε. Ένα σκάνδαλο που κουκουλώθηκε, όπως τόσα άλλα.

Και τέλος, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, το ένα τέταρτο του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι, Έλληνες και οικονομικοί μετανάστες, είναι ανασφάλιστοι.

Και λέτε μετά ότι έχει ανατραπεί η σχέση των εν ενεργεία και συνταξιούχων και πάει λέγοντας. Τι κάνατε, αλήθεια, κυρία Υπουργέ, για να ασφαλίσετε τους 156 χιλιάδες που δήλωσαν επώνυμα –και τα στοιχεία τους τα έχει η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία- ότι είναι ανασφάλιστοι;

Και έρχεστε τώρα να μας πείτε ότι με αυτό το νομοσχέδιο θέλετε, λέει, να σώσετε το ασφαλιστικό σύστημα. Αγαπητές συναδέλφισσες και συνάδελφοι, ξέρετε ποιο θα είναι το όφελος αυτού του νομοσχεδίου, όχι τώρα, αλλά το 2020, όταν θα ολοκληρωθεί η εφαρμογή του; Θα είναι 500 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, 280 περίπου από την κύρια σύνταξη και 200 από την επικουρική, όταν θα έχουν ολοκληρωθεί όλες οι αλλαγές, αλλαγές οι οποίες περικόπτουν δικαιώματα και συρρικνώνουν την έννοια και το περιεχόμενο αυτής καθ’ αυτής της κοινωνικής ασφάλισης.

Εάν, κυρία Υπουργέ, θέλατε να σώστε το ασφαλιστικό σύστημα, δεν είχατε παρά να αλλάξετε τον τρόπο βεβαίωσης και είσπραξης των εισφορών. Και προτάθηκε το ΚΕΠΥΟ ως ένας φερέγγυος μηχανισμός γι’ αυτό. Θα αξιοποιούσατε τα σύγχρονα χρηματοοικονομικά εργαλεία για τη διαχείριση, τη σωστή και ενιαία διαχείριση των αποθεματικών των ταμείων. Και γνωρίζετε πολύ καλά ότι μόνο για ένα χρόνο 700 εκατομμύρια ευρώ χάνουν τα ασφαλιστικά ταμεία από τη μη σωστή διαχείριση των αποθεματικών τους. Θα πλήρωνε το κράτος τις υποχρεώσεις του, που δεν τις πληρώνει, και τέλος θα προχωρούσατε στην ασφάλιση των ανασφάλιστων.

Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού και είναι ανυπόστατα, και τα περί «ρετιρέ» που ακούσαμε και οι ισχυρισμοί. Είναι στάχτη στα μάτια της κοινωνίας, για να δικαιολογήσετε την επιδρομή, κυριολεκτικά, που επιχειρείτε. Και είναι επιδρομή σε βάρος, κατ’ αρχήν, των επικουρικών συντάξεων, οι οποίες μειώνονται, ό,τι και να λέτε, μέχρι 45%.

Είναι επιδρομή σε βάρος των μητέρων με ανήλικα παιδιά, τα όρια ηλικίας των οποίων αυξάνονται από δύο μέχρι και πέντε χρόνια. Είναι επιδρομή σε βάρος των ασφαλισμένων στα βαριά και ανθυγιεινά, για τους οποίους κατ’ αρχήν αυξάνετε τα όρια ηλικίας και μετά σε δεύτερη φάση τους περιμένει ο αποχαρακτηρισμός των βαρέων και ανθυγιεινών. Είναι επιδρομή και σε βάρος των ήδη συνταξιούχων.

Γι’ αυτό ετούτο το νομοσχέδιο, αγαπητές συναδέλφισσες και συνάδελφοι, είναι χειρότερο και από τα νομοσχέδια της περιόδου 1990-1993. Γιατί για πρώτη φορά θα την πληρώσουν και οι συνταξιούχοι. Για τους συνταξιούχους εκείνους, των οποίων η επικουρική σύνταξη υπερβαίνει το 20%, αυτή θα παγώσει, θα μείνει παγωμένη σε κουτάκι, μέχρις ότου τη φτάσουν εκείνοι οι οποίοι θα βγουν με 20%. Αυτή είναι η αλήθεια, όσο και να θέλετε να ρίξετε στάχτη στα μάτια μας και στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας.

Και σας ερωτώ: όλοι αυτοί στους οποίους αναφέρθηκα, είναι προνομιούχοι και θέλετε να τους περικόψετε τις συντάξεις και να τους αυξήσετε τα όρια ηλικίας; Θα μπορέσουμε στην κατ’ άρθρον συζήτηση να αναφέρουμε πολλά παραδείγματα.

Πρέπει να καταλάβετε, κύριοι της Κυβέρνησης, ότι οι αγώνες των εργαζόμενων δεν σταματάνε, όπως επιχειρείτε, ούτε με δικαστικές αποφάσεις, ούτε με τη βία των ΜΑΤ.

Κυρία Υπουργέ, μη νομίζετε ότι ξοφλήσατε, εάν θα ψηφίσετε αυτό το νομοσχέδιο. Σας περιμένει ο δεύτερος γύρος ο οποίος θα είναι πιο σκληρός και πιο επώδυνος και δεν θα είναι δεύτερος γύρος μόνο μέσα από τα δικαστήρια, θα είναι δεύτερος γύρος που θα αφορά στην υλοποίηση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.

Και να γνωρίζετε ένα πράγμα: Όποτε και να γίνουν οι εκλογές αυτό το νομοσχέδιο θα το πληρώσετε ακριβά, γιατί ούτε οι εργαζόμενοι, ούτε οι ασφαλισμένοι θα σας ξεχάσουν.

Σας ευχαριστώ πολύ.