Δημήτρης Κουσελάς Δημήτρης Κουσελάς

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Άρθρα / Ομιλίες / Συνεντεύξεις

ΘΕΜΑ [Ομιλία] ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΣΕΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΒΙΒΗΣ ΔΕΡΕΧΑΝΗ-ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ.
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 27/2/2008

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΣΕΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΒΙΒΗΣ ΔΕΡΕΧΑΝΗ-ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ.

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Πριν μιλήσω για το βιβλίο, ευχαριστώντας τη συγγραφέα για τη μεγάλη τιμή που μου έκανε να το παρουσιάσω στη σημερινή μας εκδήλωση, θα ήθελα να πω λίγα λόγια για την συγγραφέα, την κυρία Βιβή Δερεχάνη- Σταυροπούλου. Για την ακούραστη και πολύτιμη προσφορά της στην Αμπελιώνα και στην ευρύτερη περιοχή του «τρίστρατου», όπου συναντώνται η Ηλεία, η Αρκαδία και η Μεσσηνία, την Αμπελιώνα με το μοναδικής ομορφιάς καστανοδάσος, την απαράμιλλη ομορφιά των ορεινών μας τοπίων, της φύσης και των αγνών ανθρώπων.

Αναφέρομαι στη φίλη μας Βιβή με την αγάπη και το θαυμασμό που προσήκει σε μια ακούραστη εργάτρια του πνεύματος, που έθεσε σκοπό της ζωής της την ανιδιοτελή προσφορά στον τόπο μας, τη βοήθεια στο συνάνθρωπο, στην επιστήμη, στο κοινωνικό σύνολο.

Πρωτοστατώντας στην ίδρυση και στηρίζοντας στη συνέχεια ακούραστα την κυκλοφορία της εφημερίδας των Αμπελιωνιτών «Η Αμπελιώνα» , η συγγραφέας άνοιξε τους πολιτιστικούς ορίζοντες, έδωσε βήμα και χώρο έκφρασης σε αξιόλογους συντάκτες αλλά και σε απλούς ανθρώπους της πανέμορφης αυτής περιοχής, σφυρηλατώντας τους δεσμούς των Αμπελιωνιτών, διατηρώντας και αναδεικνύοντας τις παραδόσεις, προβάλλοντας και διεκδικώντας δυναμικά λύσεις για τα προβλήματα της ευρύτερης περιοχής.

Η εφημερίδα Αμπελιώνα έκλεισε 40 χρόνια ενημέρωσης και πολύτιμης προσφοράς στους συμπολίτες μας. Με ένα τεράστιο πλούτο αξιόλογων άρθρων, αφιερωμάτων, λαογραφικών στοιχείων και υλικού.

Χρειαζόταν όμως και ένα ακόμα βήμα. Μια έκδοση ξενάγησης στις σημαντικότερες μνήμες του τόπου μας, έτσι όπως επί 40 χρόνια αποτυπώθηκαν στις σελίδες της «Αμπελιώνας». Μια ξενάγηση στα τοπία του Λυκαίου, στον Επικούρειο Απόλλωνα, στο καστανοδάσος, στην όμορφη Αμπελιώνα, στους θρύλους και τις παραδόσεις που για πολλούς από μας ξαναφέρνουν με συγκίνηση τη σκέψη στα παιδικά μας χρόνια, αλλά και ένας φόρος τιμής στις προσωπικότητες που τίμησαν με την προσφορά τους τον τόπο.

Και αυτό το βήμα το έκανε η ακούραστη φίλη μας Βιβή Δερεχάνη-Σταυροπούλου, για να μας οδηγήσει με αγάπη και ευαισθησία στις ρίζες μας, να μας ξυπνήσει μνήμες από το παρελθόν, να μας καταστήσει συνοδοιπόρους σε ένα εξαιρετικό οδοιπορικό μνήμης, αναπόλησης αλλά και εγρήγορσης για όλα τα άξια, τα καλά και τα όμορφα της γης μας και των ανθρώπων της.

Ο έντυπος τύπος υπήρξε πάντα μια αστείρευτη πηγή πληροφοριών, μια δεξαμενή από την οποία αντλούμε πολύτιμες πληροφορίες.

Οι εφημερίδες στα δημοκρατικά καθεστώτα αποτελούν το μέσο, το βασικό όργανο ελεύθερης έκφρασης, ελεύθερης διακίνησης ιδεών και απόψεων που αφυπνίζουν τους πολίτες, τους ενημερώνουν, τους υπενθυμίζουν ότι το δικαίωμα της ελευθεροτυπίας είναι δικαίωμά τους, συνταγματικά κατοχυρωμένο.

Αλλά εφημερίδα δεν είναι μόνο μια εφήμερη καταγραφή και ανακοίνωση πληροφοριών για τους διάφορους τομείς της ζωής μας. Είναι και μια διαχρονική πηγή καλλιέργειας και ψυχαγωγίας, που μας παρέχει την ευκαιρία να γνωριστούμε με τις τοπικές κοινωνίες, με τα προβλήματα και τους ανθρώπους τους. Είναι μια ανεξάντλητη δεξαμενή γνώσεων, εμπειριών, ιστορίας παράδοσης και πολιτισμού.

Σε αυτήν την βαθύτερη σημασία της εφημερίδας νομίζω πως επικεντρώθηκε το ενδιαφέρον της συγγραφέως, με αποτέλεσμα αυτό το εξαίρετο πόνημα, που επιλέγει και ταξινομεί με ιδιαίτερη επιτυχία το υλικό της εφημερίδας «Αμπελιώνα».

Με έμφαση στο ιστορικό της ίδρυσης της της εφημερίδας το 1966, στο πρώτο κεφάλαιο έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε γιατί αυτή η σημαντική συλλογική πρωτοβουλία του Συλλόγου των Αμπελιωνιτών απέσπασε το θαυμασμό σε μια δύσκολη και ταραχώδη εποχή, όπου η ίδρυση εφημερίδας από ένα σύλλογο για την προβολή των τοπικών προβλημάτων, ήταν κάτι το ιδιαίτερα καινοτομικό που δίκαια αγκαλιάστηκε από τους κατοίκους της περιοχής.

Δεν θα σταθώ στον «θησαυρό» των άρθρων αλλά και του σημαντικού φωτογραφικού και αρχειακού υλικού που περιέχονται σ’ αυτό. Σας καλώ να τα ανακαλύψετε, ειδικά οι νεότεροι, για να αντιληφθείτε πόσο πλούσια είναι η παράδοση και η ιστορία της περιοχής και των ανθρώπων της.

Στο δεύτερο κεφάλαιο έχουμε μια σημαντική αναφορά στην αποκατάσταση του Ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου, αλλά και στα έργα βελτίωσης των υποδομών της Αμπελιώνας, που δείχνουν πόσο σημαντικό είναι για κάθε τόπο και τους ανθρώπους του να υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές και η πρέπουσα φροντίδα για τα μνημεία του.

Στο τρίτο, τέλος, κεφάλαιο, τιμώνται οι Αμπελινιώτες που πρόσφεραν στην πατρίδα μας, για να θυμούνται οι παλιότεροι και να έχουν φωτεινό παράδειγμα οι νεότερες γενιές.

Η περιήγησή μας, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, στα σοφά επιλεγμένα δημοσιεύματα της εφημερίδας, μας καλεί να τα προσεγγίσουμε με νοσταλγία, με αγάπη, με απλότητα και αμεσότητα.

Γιατί ο απλός λόγος δεν απαιτεί ιδιαίτερες γνώσεις. Απαιτεί σεβασμό, ευαισθησία και αγάπη για την πατρίδα. Και τούτος ο απλός, ο όμορφος λόγος, ο εμπλουτισμένος με παραδοσιακά στοιχεία και με καθαρό βουνίσιο αέρα, ξεδιπλώνεται στα φύλλα της εφημερίδας «Αμπελιώνα» και ταυτίζεται απόλυτα με τα λόγια του μεγάλου μας ποιητής, του Γεωργίου Σεφέρη: «Δεν θέλω τίποτα άλλο, παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί ετούτη η χάρη».

Και τούτη η χάρη δόθηκε στη φίλη μας τη Βιβή, εμπνέοντάς την να μας οδηγήσει στο παρελθόν, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις που μας επιτρέπουν να προσεγγίσουμε άμεσα και απλά την τοπική πραγματικότητα, να προσεγγίσουμε και να ενστερνισθούμε τις ιδέες και ευαισθησίες, αυτών που γράφουν και αυτών που σκιαγραφούνται στις σελίδες της εφημερίδας.

Δεν σας κρύβω ότι, διαβάζοντας το βιβλίο, ταξίδεψα και εγω πίσω στις παιδικές και εφηβικές μου μνήμες, ταυτίστηκα με τα πρόσωπα, βίωσα μαζί τους την ένταση, τις χαρές και τις αγωνίες τους, ξεναγήθηκα με συγκίνηση στα μνημεία και στις ομορφιές της ορεινής Τριφυλλίας.

Πολλά τα αξιόλογα σημεία του. Ας μου επιτραπεί να ξεχωρίσω το άρθρο του Αμπελιωνίτη Νίκου Δερεχάνη, που υποστήριξε την πρόταση της μόνιμης διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αρχαία Ολυμπία, τον τόπο απ΄ όπου ξεκίνησαν, πρόταση που αποτελεί ανεκτίμητη συμβολή στην προβολή της χώρας μας στον σύγχρονο κόσμο.

Επίσης, το ανέκδοτο ιστόρημα του Γιάννη Αγγελόπουλου, που μας μεταφέρει σε λαμπρές στιγμές της ιστορίας μας. Αλλά και πολλά άλλα άρθρα και υλικά, πλαισιωμένα με πολύτιμες φωτογραφίες, είναι άξια προσοχής, ζωντανεύοντας μνήμες και γεγονότα της περιοχής.

Το βιβλίο αυτό είναι ένα μεγάλο δώρο για την ιστορική μας μνήμη και για τη νεολαία μας. Γιατί λαός και τόπος χωρίς μνήμη, δεν έχουν μέλλον.

Αν και συστηματικός αναγνώστης βιβλίων, ημερήσιων και τοπικών εφημερίδων, ως πολιτικός, δεν είμαι ίσως ο πιο ειδικός να αξιολογήσω πλήρως τον πλούτο του ιστορικού και λαογραφικού υλικού που περιέχεται σ’ αυτό το πολύτιμο βιβλίο.

Θέλω όμως να σε διαβεβαιώσω, αγαπητή μου Βιβή, ότι το βιβλίο σου θα έχει διακεκριμένη θέση και στη βιβλιοθήκη μου και στην καρδιά μου.

Σε συγχαίρω ακόμα μια φορά για την ακαταπόνητη προσφορά σου στον τόπο μας και εύχομαι αυτό το βιβλίο νάναι καλοτάξιδο και ιδιαίτερα ευπρόσδεκτο από τους νέους μας, στους οποίους θα παραδώσουμε τη σκυτάλη της ιστορίας, του πολιτισμού και των προοπτικών του τόπου μας.

Εύχομαι να υπάρξουν και άλλοι άξιοι συνεχιστές της ανεκτίμητης προσφοράς και της συνεπούς δουλειάς σου.